بررسی شاخصهای بهداشتی بیمارستانهای شهید بهشتی ونقوی کاشان
[طرح تحقیقاتی]
/ منصوره مومن هروی، علیرضا شریف و غلامرضا مصطفایی
؛ مشاورطرح: معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی کاشان
کاشان
: معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی
، ۱۳۸۱.
۱۷۵ص.
:، جدول، نمودار
چاپی
مقدمه و هدف: بهداشت فردی و بهداشت محیط در بیمارستانها نقش مهمی در بروز عفونتهای بیمارستانی دارند. این مطالعه به منظور ارزیابی وضعیت استانداردهای بهداشت فردی و بهداشت محیط دو بیمارستان مهم شهر کاشان صورت گرفت تا از نتایج آن بتوان در جهت بهبود وضعیت بهداشت بیمارستانها و کاهش عفونتهای بیمارستانی سود جست. مواد و روشها: این مطالعه توصیفی با داده های جدید بر روی ۵۸۰ نفر از پرسنل غیر اداری و پزشکان و محیط بیمارستانهای بهشتی و نقوی کاشان در سال ۱۳۸۱ صورت گرفته است. بررسی از طریق مشاهده و تکمیل چک لیست و تخصیص امتیاز بر اساس میزان رعایت آیتمها بوده است. درصد مطلوبیت در قسمت بهداشت فردی بصورت بسیار مطلوب (۸۰-۱۰۰ درصد) ، مطلوب (۶۰-۸۰ درصد) و نیمه مطلوب (۴۰-۶۰ درصد ) ، نامطلوب (۲۰-۴۰ درصد) و بسیار نامطلوب ( زیر ۲۰ درصد) و در قسمت بهداشت محیط به صورت ۸۰-۱۰۰ درصد مطلوب ، ۵۰-۸۰ درصد نیمه مطلوب و زیر ۵۰ درصد نامطلوب تعریف گردیده است. نتایج: در بیمارستان بهشتی وضعیت بهداشت فردی پرسنل درمانی در همه بخشها مطلوب بجز بخش نوزادان که نیمه مطلوب بود (۵۲/۲ درصد) و مطلوبیت رفتارهای بهداشتی پزشکان (۵۷/۸ درصد) ، پرسنل خدمات (۵۸/۴ درصد) ، آشپزخانه ( ۴۵ درصد) ، لاندری (۵۶/۶ درصد) ، اتاق عمل ( ۶۱/۷ درصد) ، زنان و زایمان ( ۴۹/۹ درصد) ، نوزادان (۵۳/۸ درصد) ، بیماران ( ۵۷/۱ درصد) ، ملاقات کنندگان (۴۰/۶ درصد) و مطلوبیت بهداشت محیط در اطاق عمل (۹۰ درصد) ، آزمایشگاه ( ۶۰ درصد) و در بهسازی محیط ، دفع زباله ، نظافت عمومی ، آب و فاضلاب و CSR (۱۰۰ درصد) بوده است. در بیمارستان نقوی وضعیت بهداشت فردی پرسنل درمانی در همه بخشها نیمه مطلوب بجز بخش جراحی مردان که نا مطلوب بود (۳۸/۹ درصد) ، مطلوبیت رفتارهای بهداشتی پزشکان (۴۷/۴ درصد) ، پرسنل خدمات (۳۵ درصد)، آشپزخانه (۴۲/۳ درصد)، لاندری (۳۰ درصد)،اتاق عمل (۴۸/۵ درصد)، ملاقات کنندگان (۳۳/۶ درصد)، بیماران (۵۱/۹ درصد) و مطلوبیت بهداشت محیط در اطاق عمل (۹۰ درصد) ، بهسازی محیط (۸۰ درصد) ، لاندری (۵۴ درصد) ، دفع زباله (۷۷ درصد) ، آشپزخانه (۷۰ درصد) ، آزمایشگاه (۲۰ درصد) ، مبارزه با حشرات (۵۰ درصد) و در قسمت آب و فاضلاب ،تهویه و نظافت عمومی و CSR (۱۰۰ درصد) بوده است. نتیجه گیری: در بسیاری از موارد مطلوبیت بهداشتی در بیمارستان نقوی بمراتب کمتر از بیمارستان بهشتی می باشد وضعیت بسیار مطلوب در هیچیک از دو بیمارستان وجود ندارد و نقاط ضعف زیادی در زمینه بهداشت فردی و محیط هر دو بیمارستان وجود دارد که بدلیل آموزش ناکافی ، عدم آگاهی و نگرش پرسنل ، عملکرد ضعیف کمیته کنترل عفونت بیمارستانی ، عدم وجود سیستم کنترل ، مشکلات مالی و مدیریتی بیمارستانها می باشد. برای ارتقاء بهداشت بیمارستانها و کاهش میزان عفونتهای بیمارستانی ، باید جهت رفع این مشکلات تلاش کرد