بررسی تغییرات همودینامیک تنفسی بیماران تحت جراحیهای مغز واعصاب در بیمارستان نقوی کاشان از دیماه ۱۳۷۷الی خرداد ۱۳۷۸
[طرح تحقیقاتی]
/ صمد نوری زاد ، حمیدرضا سیدی آرانی
؛ معاونت پژوهشی - دانشگاه علوم پزشکی کاشان
کاشان
، ۱۳۷۷.
۸۴ص.
:جدول .۲ن
چاپی
اساس بیهوشی های جراحی مغز و اعصاب را توانائی در کاهش CO۲ خون شریانی جهت پائین آوردن جریان خون مغزی و فشار داخل جمجمه تشکیل می دهد . از آنجائیکه مانیتورینگ کاپنوگراف در مورد اختلال اکسیژناسیون چه در سطح RBC و چه در سطح آلوئولی و یا در مسیر راه هوایی اطلاعات دقیقی می دهد امروزه در تمام جراحیهای مغز و اعصاب کنترل با کاپنوگراف توصیه می شود که هدف از آن بررسی تغییرات غلظت انتهای بازدمی CO۲ در مراحل مختلف بیهوشی است . با تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از این پژوهش این آگاهی به دست اندرکاران بیهوشی جراحی مغز و اعصاب داده می شود که در کدام مراحل میزان CO۲ افزایش می یابد و باید مراقب واکنش های ناشی از آن یعنی افزایش داخل جمجمه بود و برای برطرف کردن آن تلاش کرد . این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که بر روی کلیه بیمارانی که از دیماه ۷۷ الی خرداد ۷۸ در بیمارستان نقوی کاشان تحت اعمال جراحی مغز و اعصاب قرار گرفته اند انجام گرفت . بدین منظور کلیه این بیماران که وارد اتاق عمل می شدند و فاقد بیماریهای تنفسی و قلبی عروقی و فشار خون بودند توسط دستگاه کاپنوگراف ، پالس اکسیمتر ، مانیتورینگ الکتروکاردیوگرام و فشار خون از مرحله قبل از اینداکشن بیهوشی تا بعد از عمل جراحی مانیتورینگ می شدند و بطور دائم ETCo۲ ، O۲sat ، R.R ، HR ، ریتم قلب و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در سه زمان قبل از اینداکشن بیهوشی و حین و پس از آن در چک لیست ثبت می گردید . از ۱۱۳ بیمار مورد بررسی ۷۰ نفر مرد (۶۱/۹۵ درصد) و ۴۳ نفر زن (۳۸/۰۵ درصد) بودند . بیماران مورد مطالعه در محدوده سنی ۰-۷۵ ساله بودند و بیشترین فراوانی در محدوده سنی بالای ۴۰ سال بود . در این مطالعه تغییرات ETCo۲ ، O۲sat ، R.R ، HR ، ریتم قلب و فشار خون سیستول و دیاستول بر حسب سن ، جنس ، طول مدت عمل جراحی ، نوع عمل و وضعیت قرارگیری بیمار قبل ، حین و پس از اینداکشن بیهوشی بررسی شد و نتایج زیر بدست آمد : - مقادیر تغییرات همودینامیک و تنفسی در مردان بیشتر از زنان مشاهده شد و نیز این معیارها در رده سنی بالای ۴۰ سال نسبت به رده های سنی کمتر از ۲۰ سال و بین ۲۰-۴۰ سال تغییر قابل توجه تری نشان داد . - همچنانکه انتظار میرفت در اعمال جراحی روی ستون فقرات و در پوزیشن دمر میزان تغییرات ETCo۲ و SPo۲ و سایر معیارهای همودینامیک و تنفسی نسبت به اعمال جراحی داخل جمجمه و در پوزیشن خوابیده به پشت بیشتر بود . و در نهایت میزان تغییرات همودینامیک و تنفسی در بیمارانیکه طول مدت جراحی آنها ۲-۴ ساعت بود نسبت به افرادیکه طول مدت جراحی کمتر از دو ساعت داشتند بالاتر بود که تمام نتایج فوق لزوم کنترل مداوم و دقیق تر پارامترهای همودینامیک و تنفسی را در این جراحیها توسط کاپنوگرافی و یا ABG ساعتی و تطابق دستگاه تهویه مکانیکی با تغییرات پارامترهای فوق را مشخص می نماید