بررسی کارایی و ایمنی داروهای ضد انعقاد خوراکی وارفارین، ریواروکسابان،آپیکسابان در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی غیر دریچهای
[پایاننامه]
/معصومه کریمی آغچه
[بی جا]
: پزشکی
، ۱۴۰۱
۵۵ص.
چاپی - لوح فشرده
دکترای عمومی
پزشکی
علوم پزشکی کاشان
مقدمه :فیبریلاسیون دهلیزی شایع ترین آریتمی در بالین است به طوریکه حدود یک سوم از بستری های ناشی از اختلالات ریتم ناشی از این آریتمی می باشد که میزان بروز آن با افزایش سن ارتباط مستقیم دارد .از مشکلات حاصل از این آریتمی افزایش ریسک حوادث ترومبوآمبولیک از جمله سکته مغزی و آمبولی های سیستمک می باشد که منجر به افزایش از کار افتادگی و مرگ و میر در جوامع رو به سالخوردگی امروزی می شود .جهت پیشگیری از رخداد حوادث ترومبوآمبولیک پزشکان ملزم به استفاده از داروهای ضد انعقاد خوراکی هستند که شامل دو دسته اصلی آنتاگونیست خوراکی ویتامین کا مانند وارفارین و داروهای ضد انعقاد خوراکی غیرآنتاگونیست ویتامین کا ( NOACs) مانند آپیکسابان و ریواروکسابان است .هر دو دسته اصلی دارویی دارای کارایی) پیشگیری از حوادث ترومبوآمبولیک (و ایمنی) از نظر عدم بروز خونریزی های ماژور (اثبات شده در پیشگیری از بروز حوادث ایسکمیک در بیماران فیبریلاسیون دهلیزی هستند اما با توجه به محدودیت های استفاده از داروی وارفارین به علت تداخلات زیاد با سایر داروها و مواد غذایی ، پنجره محدود درمانی و نیاز به مانیتورینگ مداوم و عدم وجود این محدودیت ها در دسته NOACs و نتایج حاصل از مطالعات که با هدف مقایسه کارایی و ایمنی این دو دسته دارویی که حاکی از برابری و حتی برتری دسته NOACs نسبت به داروی وارفارین هستند و همچنین با توجه به افزایش میزان شیوع و بروز بیماری با توجه به افزایش سن جوامع و محدود بودن اطلاعات جهت تعیین دسته NOACs به عنوان جایگزین وارفارین در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی و اهمیت انتخاب داروی ضد انعقاد خوراکی مناسب، با توجه به شرایط و عوامل تهدید هر بیمار، همچنان این موضوع چالش برانگیز می باشد .لذا در این مطالعه کارایی و ایمنی داروهای ضد انعقاد خوراکی وارفارین ،ریواروکسابان ،آپیکسابان در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی غیر دریچه مورد بررسی قرار گرفته است.