مقدمه :انسان موجودی است که از طریق ارتباط، نیازهای جسمی و روانی خود را تأمین میکند و بر اساس ارتباط به شناخت و دانایی در مورد ویژگی های دیگران میپردازد .ارتباط نه تنها در زندگی روزمره بلکه در بیماری و سلامت نیز از اهمیت اساسی و دو چندان برخوداراست .ارتباط یکی از مهارتهای اصلی در محیط بالینی در حرفه های پزشکی است .هدف :این مطالعه با هدف بررسی ویژگیهای روا سنجی مقیاس برای ارزیابی ارتباط درمانی پرستار با بیمار در دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد .روشکار :این پژوهش مقطعی-تحلیلی است که به منظور روانسنجی پرسشنامه ارتباط درمانی پرستاران با بیمار از دیدگاه کادر پیراپزشکان و پرستاران بیمارستان دولتی شهید بهشتی شهر کاشان در سال ۱۴۰۱ انجام شد .بعد از فرآیند ترجمه در بین جامعه هدف توزیع شد .پس از تکمیل پرسشنامه دیتا وارد نرمافزار SPSS شد و روایی و پایایی پرسشنامه محاسبه شد .یافتهها :از میان ۳۴۷ نفر کل شرکتکنندگان، ۱۲۳ نفر (۳۵.۴۷ درصد (جنس مذکر و ۲۲۴ نفر (۶۴.۵۳ درصد (جنس مونث پرسشنامه را تکمیل نمودهاند، میانگین سن و میانگین سابقهکاری شرکتکنندگان به ترتیب ۳.۱۰ ▒ ۳.۵۵ سال و ۳.۹۷ ▒ ۲۷.۰۷ سال بود .ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه ۰.۰۰۱ و ضریب همبستگی درونی نیز ۹۴ درصد بود .همچنین روایی محتوا پرسشنامه ۰.۹۴ بود .مقدار تست بارتلت۸۴۵۶.۳۰۳ ، که از نظر آماری معنادار (P<۰.۰۰۱) بود .نتیجهگیری :با توجه به نتایج بهدستآمده در این پژوهش، پرسشنامه ارائه شده برای استفاده در جامعه فارسی زبان از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است .نقش تفاوتهای فرهنگی را نباید نادیده گرفت، زیرا افراد با فرهنگهای مختلف ممکن است نگرشهای متفاوتی داشته باشند که می تواند بر نوع ارتباط آنها تأثیر بگذارد .کلیدواژهها :ارتباط، روایی، پایایی