عنوان

بررسی تاثیر برنامه توانمندسازی بر رفتارهای خود مراقبتی و بستری مجدد در بیماران نارسایی قلب

IR

۲۴۲۶پ

فارسی

IR

بررسی تاثیر برنامه توانمندسازی بر رفتارهای خود مراقبتی و بستری مجدد در بیماران نارسایی قلب

[پایان‌نامه]

/سارا رضائی اسمرود

[بی جا]

: پرستاری و مامایی

، ۱۳۹۸

۷۱ص.

همراه با پرسشنامه

چاپی - لوح فشرده

کارشناسی ارشد

پرستاری مراقبتهای ویژه

علوم پزشکی کاشان

سابقه و هدف :نارسایی قلب یکی از بیماری‌های قلبی مهم و جدی می‌باشد که با توجه به عوامل زمینه سازی همچون فشار خون و دیابت، شیوع‌این بیماری در دنیا رو به افزایش می‌باشد .میزان مراقبت به ویژه از سوی خود بیمار می‌تواند نقش تعیین کننده‌ای در سرنوشت این بیماران داشته باشد، به طوریکه با رعایت یک سری نکات می‌توان سیر بیماری را کند نموده، علایم بیماری را کمتر کرده و کیفیت زندگی را ارتقا داد .علی رغم مطالعات متعدد میزان مشارکت این بیماران در مراقبت از خود متغیر و گاها متناقض گزارش شده است .دراین تحقیق هدف، تعیین تاثیر یک برنامه توانمند سازی بر رفتارهای خود مراقبتی و بستری مجدد بیماران نارسایی قلب مورد مطالعه بود .مواد و روشها :دراین مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی، تعداد ۱۲۰ بیمار مبتلا به نارسایی مزمن قلبی بستری یا مراجعه کنندگان سرپایی به درمانگاه قلب بیمارستان دکتر مسیح دانشوری تهران از فروردین ماه ۹۷ لغایت مرداد ماه ۹۷ با توجه به معیارهای ورود انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و با توجه به معیارهای خروج و ریزش نمونه‌ها تعداد ۴۸ نفر در هر گروه باقی ماند که مورد مطالعه قرار گرفتند .در گروه آزمون برنامه توانمندسازی شامل آموزش خود مراقبتی نفر به نفر و چهره به چهره، دادن جزوه آموزشی، پیگیری از طریق تلگرام اجرا گردید، در حالی که در گروه کنترل رژیم دارویی استاندارد به علاوه مراقبتهای روتین در بیمارستان و درمانگاه صورت می‌گرفت .اطلاعات دراین پژوهش در یک پرسشنامه دو بخشی محقق ساخته و ابزار" شاخص مراقبت از خود در نارسایی قلب " جمع آوری شد .شاخص روایی محتوا و پایایی‌این ابزار در پژوهش قبلی به ترتیب ۸۳/۰ و۸۰/۰ گزارش شده است .با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات مربوط به بیماری و اطلاعات خودمراقبتی در بدو مطالعه و ۶ ماه پس از مطالعه برای هر دو گروه توسط خود بیمار ثبت گردید .سپس اطلاعات وارد نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ گردیده و به روش توصیفی و استنباطی تحلیل شدند .سطح معنی داری برای آزمونهای مربوطه ۰۵/۰ در نظر گرفته شد .نتایج :نتایج نشان داد مشخصات دو گروه شامل جنس، سن، محل زندگی، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، بیماری زمینه‌ای، مدت ابتلا به نارسایی قلب، کسر تخلیه‌ای بطن چپ و سطح عملکردی قلب در هر دو گروه یکسان بوده و اختلاف معنی داری نداشته است .همچنین نتایج نشان داد که در گروه آزمون میزان خودمراقبتی در هر سه حیطه حفظ خودمراقبتی، مدیریت خودمراقبتی و اطمینان خودمراقبتی به طور معنی داری نسبت به قبل از مداخله بهبود پیدا کرد ۰۰۱/۰> P .در حالی که در گروه کنترل، میزان خودمراقبتی در هر سه حیطه حفظ خودمراقبتی، مدیریت خودمراقبتی و اطمینان خودمراقبتی در طی ۶ ماه بعد از بررسی اولیه به طور معنی داری نسبت به قبل کاهش یافته بود ۰۰۱/۰> P و مقایسه هر دو گروه از نظر خود مراقبتی در هر سه حیطه تفاوت معنی داری را نشان داد ۰۰۱/۰> P تعداد بار بستری و مدت بستری نیز به بین دو گروه اختلاف معنی داری نشان داد ( .به ترتیب ۰۰۱/۰> P و .۰۰۱/۰> P) نتیجه گیری :برنامه توانمندسازی سبب افزایش چشمگیر در میزان خود مراقبتی و نیزکاهش تعداد دفعات و روزهای بستری بیماران مبتلا به نارسایی قلب شد و قویا اجرای‌این برنامه برای بیماران نارسایی قلبی در مراکز بهداشتی درمانی به ویژه مراکز فوق تخصصی نارسایی قلبی، توصیه می‌شود .واژه‌های کلیدی :برنامه توانمندسازی، نارسایی قلب، خود مراقبتی، بستری مجدد، طول مدت بستری

مراقبت از خود

بستری کردن

نارسایی احتقانی فلب

توانمندسازی

رضائی اسمرود، سارا

دیانتی، منصور، استاد راهنما

ایران

پ۲۴۲۶،۱۸۳،۱۳۹۸

نمایه‌سازی قبلی

pc

TF

1

a

Y