برررسی دانش و عملکرد دانشجویان پرستاری و مامایی در برقراری ارتباط با بیماران دارای مشکلات ارتباطی در سال ۱۳۹۲
[پایاننامه]
/زهرا رضایی شهسوارلو
[بی جا]
: پرستاری و مامایی
، ۱۳۹۳
۵۰ص.
چاپی - الکترونیکی
کارشناسی ارشد
پرستاری
علوم پزشکی کاشان
مقدمه :بیماری و بستری شدن در بیمارستان معمولا تنش زا بوده و همراه با تجارب تهدید کننده ای برای بیماران و اعضای خانواده آنها است .پرستاران با بهکارگیری مهارتهای ارتباطی، نقش عمده ای در کاهش این تجارب بر عهده دارند .ارتباط بین پرستاران و ماماها با بیماران دارای اختلالات ارتباطی مشکل است .هدف از این مطالعه بررسی دانش و عملکرد دانشجویان پرستاری و مامایی در برقراری ارتباط با بیماران دارای مشکلات ارتباطی است . روش کار :مطالعه حاضر به صورت مقطعی در دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال۱۳۹۲ ، انجام شد . روش نمونه گیری به صورت سرشماری بود و ۹۳ دانشجو وارد مطالعه شدند .اطلاعات توسط ابزارهای مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه دانش و چک لیستصهای عملکرد جهت ارتباط با بیمار ناشنوا و اختلال گفتاری، جمع آوری شد .دو ایستگاه جداگانه جهت بررسی عملکرد بیمار طراحی شد که هر ایستگاه شامل بیمار نمای ناشنوا یا اختلال گفتاری و ارزیاب بود و دانشجویان با این بیماران ارتباط برقرار کرده و عملکرد آنان توسط ارزیاب با ابزار چک لیست، بررسی شد .جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Spss نسخه ۱۶ و آزمونهای آماری و تحلیلی شامل فراوانی، میانگین، انحراف معیار و آزمونهای تی تست مستقل و تست دقیق فیشر استفاده میشود .یافتهصها :به طور کلی، ( ۷۱ (۳/۷۶ دانشجوی پرستاری و ( ۲۲ (۷/۲۳ دانشجوی مامایی وارد مطالعه شدند .میانگین سنی دانشجویان پرستاری و مامایی به ترتیب۱۶/۲ مثبت منفی ۵۹/۲۲و۹۵/۰ مثبت منفی ۰۵/۲۲سال بود .جهت ارتباط با بیمار ناشنوا، میانگین نمره دانشجویان پرستاری ۴۱/۴ و مامایی ۷۷/۴ است و عملکرد بیش از ۹۰ هر دو گروه دانشجویان، در سطح خیلی ضعیف قرار دارند، که از نظر آماری این اختلاف معنادار نیست .(P>۰.۰۵) جهت ارتباط با بیمار با اختلالات گفتاری، میانگین نمره دانش در دانشجویان پرستاری ۶۶/۰ و مامایی ۸۶/۰ بود و بیش از ۴۵ آنان جهت ارتباط با بیمار با اختلال گفتاری در سطح خوبی قرار داشتند، و دو گروه دانشجویان از نظر آماری اختلاف معناداری نداشتند .(P>۰.۰۵) بحث و نتیجهص گیری :مطالعه حاضر نشان داد که دانشجویان مهارت کافی جهت برقراری ارتباط مؤثر با بیمار ناشنوا را ندارند که دلیل آن را میتوان نقص در برنامه درسی دانشجویان پرستاری و مامایی دانست . واژهص های کلیدی :دانشجویان پرستاری و مامایی، دانش، عملکرد، ارتباط .