تعیین فراوانی تشخیصهای مستند تب رماتیسمی حاد بر اساس معیارهای جونز در بیمارانی که با تشخیص تب روماتیسمی در سال ۱۳۷۱ و نیمه اول سال ۱۳۷۲ در بیمارستان شهید دکتر بهشتی کاشان بستری بوده اند
[پایاننامه]
/سیدمحمدرضا لاجوردی
[بی جا]
: پزشکی
، ۱۳۷۳
۴۸ص.
چاپی
دکترای پزشکی
علوم پزشکی کاشان
در این تحقیق برای تعیین فراوانی تشخیص های مستند تب روماتیسمی حاد بر اساس معیارهای تجدید نظر شده جونز در بیمارانی که با این تشخیص در سال ۷۱ و نیمه اول سال ۷۲ در بیمارستان شهید دکتر بهشتی کاشان بستری بوده اند، پرونده ۷۲ بیمار که تشخیص نهایی آنها تب روماتیسمی حاد درج شده بود مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. این پرونده ها به بخش های داخلی، اطفال و عفونی مربوط می شد. ۳۴ مورد (۴۷/۲ درصد) از تشخیص ها با معیارهای تجدید نظر شده جونز و دستورالعمل سازمان بهداشت جهانی مطابقت داشته و مستند تلقی شده و ۳۸ مورد (۵۲/۷ درصد) غیر مستند بوده اند. برای تشخیص تب روماتیسمی حاد بایستی دو معیار ماژور ( یا یک ماژور و دو مینور) بعلاوه شاهدی دال بر وجود عفونت استرپتوکوکی قبلی وجود داشته باشد در بین تشخیص های غیر مستند ۱۶ مورد (۴۲/۱ درصد)فاقد هر گونه علامت ماژور بوده، ۳ مورد (۷/۸ درصد) در حضور فقط یک علامت ماژور هیچ علامت مینوری وجود نداشته، ۱۱ مورد (۲۸/۹ درصد) هیچ شاهدی دال بر وجود عفونت استرپتوکوکی قبلی نداشت و ۸ مورد (۲۱/۰۵ درصد) تیتر ASO جهت تایید عفونت استرپتوکوکی قبلی غیر قابل قبول بود. افراد ذکور ۱۸ مورد (۵۲/۹ درصد) و مونث ۱۶ مورد (۴۷/۰۵ درصد) بیماری را تشکیل می دادند و بیشترین شیوع سنی مربوط به سن ۱۱-۱۵ سالگی (۱۱ مورد ۳۲/۳ درصد) بوده است. شایعترین علامت ماژور آرتریت ۳۱ مورد (۹۱/۱ درصد) و بعد به ترتیب کاردیت ۱۳ مورد (۳۸/۲ درصد) کره و اریتم مارژیناتوم هر کدام یک مورد (۲/۹ درصد) و به ندولهای زیر جلدی در هیچکدام از پرونده ها اشاره ای نشده بود که شاید به لحاظ عدم توجه کافی معاینه کننده به این علامت بوده است