بررسی نگرش بیماران و کادرپزشکی نسبت بهانطباق امور پزشکی باموازین شرع مقدس اسلام در شهر کاشان در سال ۱۳۷۶
[طرح تحقیقاتی]
/ احمد خورشیدی ، محسن تقدسی
؛ معاونت پژوهشی - دانشگاه علوم پزشکی کاشان
کاشان
، ۱۳۷۶.
۱۰۶ص.
:جدول.۲ن
چاپی
سابقه و هدف : انطباق با موازین الهی در تمام ابعاد زندگی مسئله ای است که سعادت انسانها در گرو آن است و عدم رعایت حدود الهی توام با شقاوت دنیا و آخرت است . چه بسا بیمارانی هستند که به دلیل حجب و حیا و التزام به رعایت موازین شرع مقدس و با توجه به کمبود متخصص همگن و عدم امکان انطباق تمام مسائل شرعی در مرکز بهداشتی و درمانی از مراجعه به پزشک خودداری نموده که این امر گاهی منجر به آسیب آرامش خاطر و ایجاد اضطراب و ترس و افسردگی و سایر اختلالات در آنان می شود . دراین راستا به منظور بررسی میزان آگاهی جامعه یک مطالعه توصیفی جهت تعیین نگرش کادر پزشکی و بیماران نسبت به انطباق امور پزشکی با موازین شرع مقدس اسلام در شرایط غیر اضطراری در مراکز بهداشتی و درمانی شهر کاشان در سال ۱۳۷۶ انجام گرفت . مواد و روش ها: این تحقیق به روش توصیفی بر روی ۱۵۱۲ بیمار مراجعه کننده و کادر پزشکی شاغل و مشغول به تحصیل با محدوده سنی بالاتر از ۱۵ سال در سه نوبت شبانه روز در سال ۱۳۷۶ صورت پذیرفت ، هر یک از افراد مورد مطالعه که جهت انجام معاینه و یا درمان که تمایل شرکت در این پژوهش را داشتند و همچنین هر دانشجوی شاغل به تحصیل در دوره روزانه و شبانه دانشگاه ، همچنین سایر کادر پزشکی که به نحوی دست اندرکاران امور درمانی بیماران بودند ، پرسشنامه بین آنان توزیع و بدون در نظر گرفتن هیچ محدودیتی بدون ذکر نام تکمیل گردید ، بدین منظور پژوهشگر بعد از معرفی خود و توضیح اهداف پژوهش و تفهیم و توجه اصطلاحات مندرج در پرسشنامه در مورد افراد بی سواد نسبت به تکمیل پرسشنامه اقدام نمود . حتی المقدور سعی در عدم القاء نظرات شخصی محقق به افراد تکمیل کننده پرسشنامه بود . سپس نتایج اطلاعات از پرسشنامه استخراج و وارد برنامه EP۱۵ شده و نتایج آن به شکل آمار توصیفی در جداول و نمودارها نمایش داده شد. یافته های تحقیق : مطالعه نشان داد که در ۱۵۱۲ نفر افراد مورد مطالعه ۸۴۶ نفر (۵۶ درصد) کادر پزشکی و ۶۶۶ نفر (۴۴ درصد) را بیماران تشکیل می دادند ، از مجموع ۱۵۱۲ نفر ، ۷۷۷ نفر با میانگین ۳۰/۵۴ و انحراف معیار ۱۱/۱۹ و ۷۳۵ نفر با میانگین ۳۰/۳۷ و انحراف معیار ۱۴/۳ محاسبه گردید . از کادر پزشکی ۴۵۰ نفر (۵۳ درصد) مرد و ۳۹۶ نفر (۴۶ درصد) زن و در بیماران ۳۲۷ نفر (۴۹/۱ درصد) مرد و ۳۳۹ نفر (۵۰/۹ درصد) زن بودند ، بیش از ۴۴ درصد بیماران و ۵۶ درصد کادر پزشکی نظر موفق محرمبودن کادر پزشکی با بیمار نبودند ، همچنین ۵۵/۴ درصد بیماران و ۴۴/۶ درصد کادر پزشکی موافق جداسازی اطاق انتظار بیماران و مراجعه کنندگان بودند . ۲۱۳ نفر (۳۲ درصد) از بیماران و ۱۱۶ نفر (۱۳/۷ درصد) از کادر پزشکی موافق انجام هیچ کدام ازمعاینات بیماران زن توسط کادر پزشکی مرد در شرایط غیر اضطراری نبودند ، فقط ۵۲ نفر (۷/۸ درصد) از بیماران ۹۰ نفر از کادر پزشکی (۱۰/۶۶ درصد) موافق انجام معاینات بیماران زن توسط کادر پزشکی مرد بودند ، همچنین ۲۲۳ نفر (۳۳/۵ درصد) و ۱۰۷ کادر پزشکی معادل (۱۲/۷ درصد) هیچ کدام از موارد معاینه را برای بیماران مرد توسط کادر پزشک زن موافق نبودند ، و فقط ۵۰ نفر (۷/۵ درصد) از بیماران و ۹۵ نفر (۱۱/۲ درصد) موافق انجام همه موارد معاینات بیمار توسط کادر پزشکی زن بودند ، درمورد انجام تست های تشخیصی و امور درمانی نتایجی مشابه نتایج فوق به دست آمده و می شود چنین استنباط نمود که اکثریت نظر دهندگان چه بیماران و چه کادر پزشکی در مورد انجام امور پزشکی بیماران بهتر است از کادر پزشکی همگن استفاده نموده و تعداد زیادی از بیماران و کادر پزشکی نیز انجام بعضی از امور پزشکی مانند تنقیه ، توش رکتال ، معاینه واژینال ، سوند گذاری ، سزارین ، زایمان که در عرف هم معمول نیست موافق انجام آنها توسط کادر همگن بودند و امور پزشکی که نیاز به لمس و نگاه یا معاینه فیزیکی مانند معاینه اعصاب و روان ، گرفتن فشار خون نبود کمتر افراد مخالف انجام آنها توسط کادر غیر همگن بودند