تعیین عادات رفتاری ویژه بیماران مبتلابه ایسکمی قلب درمقایسه بابیماران غیرقلبی بخشهای بیمارستان شهید بهشتی کاشان درسال ۱۳۷۴
[طرح تحقیقاتی]
/ محسین تقدسی
؛ معاونت پژوهشی - دانشگاه علوم پزشکی کاشان
کاشان بیمارستان شهید بهشتی
، ۱۳۷۳.
۱۱۶ص.
:جدول .نمودار.۲ن
چاپی
این پژوهش یک مطالعه تحلیلی (مورد - شاهدی) است که به منظور تعیین عادات رفتاری ویژه بیماران مبتلا به بیماری ایسکمی قلب بستری در بخش مراقبت ویژه قلب در مقایسه با بیماران غیر ایسکمی قلب بستری در بخشهای داخلی - جراحی بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام گرفته است . در این پژوهش ۴۰۰ بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند که ۲۰۰ نفر بیماران دچار ایسکمی قلب و ۲۰۰ نفر هم بیماران غیر ایسکمی قلب که خصوصیات سن و جنس و بستری بودن در بیمارستان در هر دو گروه برابر در نظر گرفته شد . نمونه گیری ، با روش نمونه گیری آسان کلیه بیماران ایسکمی بستری در بخش انتخاب شده است . ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه راهنمائی مصاحبه بود که توسط پژوهشگر تهیه و تنظیم و از طریق مراجعه به بیمارستانها و مورد پرسش قرار دادن بیماران اطلاعات جمع آوری شد و با استفاده از کامپیوتر تجزیه و تحلیل شد . یافته های این پژوهش نشان داد که ۶۰/۷ درصد بیماران مرد ، ۳۵ درصد بیماران در گروه سنی بالای ۶۶ سال ، ۸۷ درصد متاهل ، ۶۲ درصد بی سواد و همچنین اکثریت بیماران غیر ایسکمی کشاورز بودند (۲۲/۵ درصد در مقابل ۱۹ درصد بیماران غیر ایسکمی) و ۶۸ درصد بیماران ساکن شهرهای کاشان بودند تست مجذور کای ، بین مصرف نمک و اضافه کردن نمک به غذا قبل از چشیدن غذا و ابتلا به بیماران ایسکمی قلب با (P < ۰.۰۰۰۱) ارتباط معنی داری نشان می دهد . همچنین بین مصرف غذای چرب و چرب دانستن غذا توسط دیگران تست کای دو ارتباط معنی داری با بیماران ایسکمی قلب با (P < ۰.۰۰۰۳) نشان می دهد . اکثریت دو گروه بیماران از روغن نباتی جامد استفاده می کردند ولی بیماران ایسکمی قلب بیشتر از بیماران غیرایسکمی از روغن حیوانی استفاده می کردند . تست کای دو ارتباط معنی داری بین غذای سرخ کرده ، مصرف کره ، مصرف نوع روغن و ابتلا به بیماری ایسکمی قلب نشان نداد . همچنین تست کای دو بین مصرف سه وعده غذا در روز ، استفاده از وعده های اصلی غذا ، تمایل مجدد به خوردن غذا بعد از صرف غذا ، سیر یا بیش از حد سیر از سر سفره غذا بلند شدن ، استفاده از غذاهای شیرین و ابتلا به بیماری ایسکمی در این پژوهش ارتباط معنی داری نشان نداد . ۲۶/۵ درصد بیماران ایسکمی قلب سیگاری بودند و تست کای دو بین عادت به کشیدن سیگار یا ترک سیگار و ابتلا به بیماری ایسکمی قلب با۰.۰۴ > P ارتباط معنی داری نشان داد ولی بین تعداد نخ سیگار در روز و ابتلا به بیماری ایسکمی قلب ارتباطی نشان نداد. ۱۳/۵ درصد بیماران ایسکمی سیگار کشیدن را ترک کرده بودند و تست مجذور کای بین مصرف لبنیات و مصرف مواد نشاسته ای و ابتلا به بیماری ایسکمی قلب ارتباط معنی داری نشان داد. بیماران ایسکمی قلب ۴۶ درصد از میوه های دسته اول استفاده می کردند ولی بطور کلی بیماران غیر قلبی بیشتر از بیماران ایسکمی قلب از هر سه گروه میوه استفاده می کنند . همچنین بیماران قلبی (۳۷/۵ درصد در مقابل ۱۸ درصد) بیشتر از سبزیجات دسته اول استفاده می کردند ولی بطور کلی بیماران غیر قلبی هم از هر دو گروه سبزی بیشتر از بیماران ایسکمی لب استفاده می کردند (۶۰/۵ درصد در مقابل ۳۵/۵ درصد) و تست کای دو بین مصرف میوه ، سبزیجات و ابتلا به بیماری ایسکمی قلب ارتباط معنی داری نشان می دهد . همچنین بین مصرف آجیل ، گوشت و ابتلا به بیماری ایسکمی قلب (P < ۰.۰۰۰۰۱) ارتباط معنی داری تست کای دو نشان داد ولی بین مصرف قرصهای جلوگیری از بارداری ، مدت زمان استفاده از این قرص و ابتلا به بیماری ایسکمی قلب تست مجذور کای ارتباط معنی داری نشان نداد. ۳۳/۳ درصد بیماران ایسکمی قلب از قرصهای جلوگیری از بارداری استفاده می کردند پژوهشگر با استفاده از یافته ها و نتایج این پژوهش ، پیشنهاداتی در خصوص انجام پژوهشهای بعدی ارائه داده است .