طبقهبندی پیامهای تربیتی داستان حضرت ابراهیم در قرآن کریم بر اساس ویژگیهای مخاطبان
[پایان نامه]
/ محمد حسن احمدی
؛ عباس جوانشیر
: جامعه المصطفی العالمیه نمایندگی خراسان
، ۱۴۰۲
ت؛۱۱۱ص.
کتابنامه بصورت زیرنویس
کارشناسی ارشد
علوم تربیتی
آیات متعدد قرآن کریم در مقام ارائه روشهای تربیتی، متضمن روشهای گوناگونی از جمله روش «بیان داستان» و سرگذشت انبیاء، افراد و امتهای پیشین است. سرگذشت حضرت ابراهیم(علیهالسلام) و سیر تلاشها و مبارزات ایشان برای دعوت جامعه زمان خود به توحید و یکتا پرستی، نمونهای جامع از این روش است که متضمن لایههای متعدد و پیامهای مختلف تربیتی است. این پژوهش به روش اسنادی و تحلیل محتوای آیات مرتبط با داستان حضرت ابراهیم(علیه السلام) با استفاده از منابع کتابخانهای درصدد پاسخیابی به این پرسش است که ماجرای حضرت ابراهیم(علیهالسلام) حاوی چه پیامهای تربیتی بر اساس ویژگیهای مخاطبان است؟ شاکله پژوهش بر اساس این پرسش در دو بخش، قوام یافته است. یافتههای پژوهش بر اساس روش تحلیل محتوا نشان میدهد که از آیات متضمن داستان حضرت ابراهیم میتوان پیامهای تربیتی را برای سه گروه سنّی «کودکان»، «نوجوانان و جوانان» و «بزرگسالان» استخراج و استنباط نمود. این طبقهبندی در سطح مخاطب «کودک» میتواند حاوی پیامهای تربیتی 9 گانه، همچون سادهگویی و روانی در گفتار، اهتمام به تصویرسازی زیبا در ذهن مخاطب، معرفی الگوی کامل، تأکید بر وجه واقعنمایی داستان و رشد خلاقیت فکری در آنان باشد. برای دو مقطع سنی دیگر نیز برخی از این پیامها همچون تأکید بر عقلانیت و استفاده از استدلالهای عقلی در روند تربیت، تأکید بر ارزشهای پایه همچون صبر، آمادهسازی برای ابتلائات در زندگی، تقویت ایمان و باور به معارف الهی میتواند مشترک باشد و البته حوزههای اختصاصی نیز برای طبقهبندی پیامهای تربیتی متسنبط از داستان حضرت ابراهیم(علیهالسلام) میتوان یافت. براورد کلی پژوهش نیز مؤید فرضیههای پژوهش مبنی بر قابلیت داستان حضرت ابراهیم(علیهالسلام) برای استنباط پیامهای تربیتی برای سنین مختلف میباشد.واژگان کلیدی: حضرت ابراهیم، قصه، داستان، تربیت، مقاطع سنی.