عملیات دامگستری در معانی مختلف بکار رفته است از جمله دام پهن کردن، از طریق مقامات قضایی، به جهت مرتکب شدن جرمی یا به دست آوردن دلیلی علیه افرادی که زیر نظر آنان هستند. این روش دام گستری نسبت به افرادی که مظنون هستند یا جرمی را چندبار تکرار کرده اند، بکار گرفته میشود؛ زیرا دلیلی محکم، علیه آنان وجود ندارد لیکن جرم را قطعاً انجام داده اند. باید توجه داشت که استفاده از این روش، نسبت به افراد غیر مظنون، جایز نبوده و ممنوع میباشد. نسبت به اصل دام گستری، دیدگاه های مختلف وجود دارد و هر دیدگاه، ادله خاص خودش را ارائه میکند. ضمن این که طبق صحت و جواز این کار، برای انجامش شرایط و احکامی در فقه و مواد قانونی در حقوق مطرح هست. در این نوشتار در پی آنیم که این مبحث را از دیدگاه فقه امامیه و حقوق ایران و رویه قضایی مورد بررسی قرار دهیم. دیدگاه غالب در فقه امامیه، حقوق ایران و رویه قضایی آن، صحت و جواز این عملیات میباشد. واژگان كليدى: دامگستری ـ فقه امامیه ـ رویه قضایی ـ حقوق ایران