"لمعه دمشقيه" شهيد اول يکي از متون مختصره بسيار مفيد در فقه اماميه است و با همه اختصاري که دارد مشتمل بر يک دوره فقه کامل (از طهارت تا ديات) است. شهيد ثاني اين شرح را بر لمعه نگاشته و آن را "الروضة البهيه في شرح اللمعة الدمشقية" ناميده و به تصديق سخن سنجان و دانشمندان در درجه اول از فصاحت و بلاغت قرار گرفته و از کتب مهمه فقه بوده و عبارات آن سرمشق نويسندگان و ادبا است. اين شرح مزجي از اشهر کتب معتبره فقهيه اماميه است و مورد استفاده مبتدي و منتهي است و اولين کتاب استدلالي است که طلاب فقه مي¬خوانند و تدريس آن از ساليان درازي تاکنون معمول و متداول و هماره موردنظر اعلام متاخرين است. شارح در آن به تشريح و توضيح عبارات مولف پرداخته و از حيث سلاست و ارتباط بهترين شرح مزجي است. در ذيل بعضي از فروع و مطالب ادله آنها را به اختصار نقل نموده و مي¬توان اين کتاب را از کتب استدلالي فقه دانست. در روضات آمده است که شهيد ثاني از اماميه اولين کسي است که به شرح مزجي پرداخته و پيش از ايشان کتابي از اماميه بدين گونه شرح نشده است و تاليف اين شرح شش ماه و شش روز طول کشيده و "روض الجنان في شرح ارشاد الاذهان" اولين و شرح لمعه دمشقيه آخرين مولفه ايشان است. مدت تاليف آن به روايت ديگر، حدود پانزده ماه بوده است. کتاب بر دو جلد ترتيب يافته: جلد اول. از کتاب طهارت تا آخر مساقات، تاريخ ختم تاليف آن سه شنبه 6 جمادي الثاني 956ق. داراي 26 کتاب. جلد دوم. از کتاب اجاره تا آخر کتاب ديات، داراي 24 کتاب. تاريخ فراغت از شرح در بيشتر نسخه¬ها 21 جمادي الاول 957ق. آمده است. اين کتاب بارها چاپ شده است. نسخه حاضر از اول کتاب تا اوايل کتاب التدبير و المکاتبه و الاستيلاد را شامل مي¬شود. (الذريعة 11/290، 292، 14/49؛ مجلس 14/28؛ ملي 19/282؛ گلپايگاني 4/2152؛ مرعشي 29/483؛ فنخا 17/46)
نوع خط: نسخ زيبا
جلد: گالينگور سبز مقوايي جديد، عطف سرخ
افتادگي از انجام؛ حواشي شيخ علي با امضاي "علي" تماماٌ تحرير شده؛ حواشي ديگري با امضاي "احمد"، "ع ل"، "سلطان"، و ديگران ؛ در حواشي ص 4 تا 7 و 572 تا 578 و متن صفحه آخر نسخه نکاح نامه¬هايي مورخ 1320 و 1321ق. آمده است؛ صورت جهيزيه محترم خانم در حاشيه ص. 577 - 578 آمده که از لحاظ اصطلاحات عصر خود قابل توجه است؛ در صفحه اول در کتيبه عبارت "انت وليي في الدنيا و الاخرة" تحرير شده و در بالاي کتيبه مهر مربعي بزرگ با سجع "جمال الدين الحسيني 1277" و دو مهر مربعي که يکي هستند با سجع "علي بن حيدر 1275".