اظهار زینت توسط زن از منظر فقه اهل بیت علیهمالسلام و مذاهب اربعه
[پایان نامه]
/ دانشپژوه سردار سلطانی
؛ استاد راهنما خدارحم مرادی.
جامعه المصطفی (ص) العالمیه، مجتمع آموزش عالی فقه
۱۳۹۷
ج، ۱۶۵ص.
کتابنامه: ص. ۱۵۸ - ۱۶۵؛ همچنین به صورت زیرنویس.
کارشناسی ارشد
فقه مقارن
شهریور ۱۳۹۷
پژوهش حاضر با عنوان «إظهار زینت توسط زن از منظر فقهای مذهب اهل بیت (ع) و مذاهب اهل سنت» با هدف بررسی تطبیقی مفهوم، احکام، انواع، مصادیق و ادله اظهار زینت زن در مقابل نامحرم تدوین شده است. تکیه این پژوهش بیشتر بر متون و منابع فقهی بوده و برای غنای مطلب از منابع تفسیری با تأکید بر آیه ۳۱ سوره نور «و لایبدین زینتهن إلا ما ظهر منها» استفاده شده است. این پژوهش در راستای بحث و بررسی موضوع مورد نظر و پاسخ به سؤالات اصلی و فرعی، با روش توصیفی ـ تحلیلی انجام میگیرد و پژوهشگر اهتمام داشته است دیدگاه فقهای مذهب اهل بیت (ع) و مذاهل اهل سنت را منعکس نماید. پس از بررسی اقوال و فتاوای فقهای مذاهب اسلامی و مفسران و همچنین بررسی روایات موجود در این زمینه و به کارگیری قواعد فقهی و .. دستاوردهای ذیل حاصل گردید: زینت زن به معنای آن چه خود را با آن میآراید و آرایش میکند معرفی شده است و دارای اقسامی مانند زینت ظاهری و باطنی، یا زینت خلقیه و زینت اکتسابی است. سخنان فقهای مذاهب اسلامی گویای این واقعیت است که پوشاندن زینتهای آشکار (چهره و دستها) واجب نیست مگر در صورتی که موجب فساد باشد و همچنین نگاه کردن به زینتهای مخفی زن برای نامحرم حرام است و بر زن لازم است که آنها را بپوشاند. علاوه بر آن میتوان گفت: هر گونه حرکت یا فعل صادره از سوی زن که سبب تحریک شهوت مردان شود مانند آرایش صورت، استعمال عطر و بوی خوش یا پوشیدن لباسهای تنگ هر چند تمام بدن پوشیده باشد و ... از مصادیق زینت زن محسوب گردیده و حرام است. بنابراین ملاک حرمت، تحریک شهوت و ریبه و فساد نامحرم میباشد و آن چه را که از نظر عرف زینت به شمار آید یا موجب تغییر در خلقت شود و یا مشابهت با کفار باشد استفاده از آنها برای زن حرام میباشد. واژگان کلیدی: زینت، إظهار زینت، تدلیس، تبرج، عورت، محرم، نامحرم، مذهب اهل بیت (ع)، مذاهب اهل سنت.