آغاز: بسمله. الحمد لله رب العالمين و صلي الله علي محمد و آله الطيبين الطاهرين و بعد فانه يجب علي کل عاقل ان يعرف لنفسه قبل حلول رمسه و يعمل اليوم ... و اعلم اني رجل من اهل الکتاب سالت الله الهداية الي الصواب...و سميت هذه الرسالة الزام النواصب بامامة علي بن ابي طالب و هي مشتملة...
انجام: علمت الشيخين و عايشه عند الاختصار و فيه عبرة لاولي الابصار علمت ان الحق مع علي يدور حيث ما دار کما اخبر به النبي المختار و ويل للذين کفروا من النار و صلي الله علي محمد و آله الطاهرين و ذريته الاکرمين و الحمد لله رب العالمين.
کتابي در اثبات اصل امامت و دفاع از تشيع است. نام مولف در رساله نيامده است اما مولف آن در چندين جا خود را يکي از اهل کتاب معرفي کرده است که به دين اسلام درآمده و ديده است که در ميان آنها اختلاف سختي است و خواسته است آنچه که راست است بيابد و سرانجام دريافته است که شيعيان درست مي گويند و از روي خبرهاي اهل سنت پيشوايي حضرت علي (ع) را آن چنان که شيعيان مي¬گويند روشن ساخته است. اين کتاب در يک مقدمه و چند باب و چند فصل است. عناوين باب¬هاي آن عبارتند از: اختلاف المذاهب بعد رسول الله في الامامة (هفت فصل)، بعض ما اورده العامة من الايات و الاخبار الدالة علي امامة الميرالمومنين و فضله (دو فصل)، مثالب الصحابة من کلام العامة (هشت فصل). در بين اهل فن در مورد اين که مولف اين رساله کيست اختلاف است شيخ حر عاملي آن را از جمله کتب مجهول المولف مي¬داند، اما در فهرست¬هاي مختلف به افراد زير نيز نسبت داده شده است: 1. ابن طاوس (664ق.). 2. ابراهيم بن سليمان قطيفي (944ق.). 3. شيخ مفلح صيمري. 4. حسين بن مفلح صيمري. 5. سيد حيدر آملي. که از بين آنها نسبت به مفلح بن حسن صيمري درست¬تر است. (الذريعة 2/289؛ فنخا 4/705؛ مرعشي 4/75)
نوع خط: نسخ
جلد: گالينگور لاجوردي مقوايي، عطف چرمي نارنجي، جديد