آغاز: بسمله. سپاس بيقياس غيرمتناهي و ثناي بي منتها و کماهي... اما بعد چنين گويد بنده حقير... ابويوسف سيد حسن ابن هدايتالله پيرخضرائي چون در سنه 984 ارباب زمان و اخوان دوران را ديدم...
انجام: بحق مومنان عابدانت بحق دوستانت يا الهي بحق هرکه او را دوست خواهي مولف را برحمت شاد گردان بصدر جنت الماءاش بنشان.
رساله مفصلي در تصوف و آداب و اخلاق است که به نثر آميخته به نظم، در آن از کتابهاي جامع الحقايق، مکارم الاخلاق، و ارشاد حجة الاسلام و جامع المناقب و رياض الابرار و جامع الکرامات و بساط المجلس و جامع حکايت و فاتح العلوم و خواص القرآن و پير خضر شاهو ياد شده است. در پنجاه باب: 1. بيان طريق. 2. بيان اشارات و اصطلاحات اين طايفه. 3. توبه. 4. مجاهده نفس و قطع مالوف. 5. عزلت.... 48. لباس اين طايفه. 49. بعضي کلمات مفيد که از اين طايفه منقول است. 50. تفسير بعضي از احاديث و آيات. (ملي 6/256؛ مرعشي 36/568؛ فنخا 17/1000)
نوع خط: نستعليق
جلد: گالينگور قهوه¬اي، جديد
عناوين و نشانيها مشکي؛ برخي صفحات آغازين موريانهخوردگي دارد؛ مهر بيضوي کاتب با سجع "عبدالکريم الحسيني" در آغاز و انجام و صفحه 147؛ داستان حقايق الدقايق در 5 صفحه (ص 273- 277)، شرح آيه خلق کل شي فقدره تقديراً... در 3 صفحه (ص 277-279) ضميمه به اين رساله.