آغاز: بسمله. چمن آراي فرج بعد از شدت در خزان و بهار روزگار لطف شامل حضرت سبحاني است که ذات کامل انساني را از وحشت سراي سراي رحمت در دامان دايه رحمت پرورش داده...
انجام: و يقين مما نحن فيه درين صفحه موقت ذات حق است بصفات متبين از روي...
داستانها و حکاياتي را که متضمن آسايش پس از ناراحتي است، با نثر ادبي شيوا گرد آورده است و اشعار فارسي که به کار رفته بنا به گفته مولف از خودش ميباشد، و در اول کتاب حروف صراط علي حق نمسکه را که هرکدام رمز يکي از القاب حضرت اميرالمومنين (ع) ميباشد شرح کرده است. بيشتر داستانها از کتاب "الفرج بعد الشدة" ابن الجوزي انتخاب شده و بقيه را خود مولف گرد آورده است. شامل يک مقدمه و چهارده اساس و خاتمه: 1. صبر. 2. رحم. 3. ادب. 4. طهارت. 5. عبادت. 6. لطف. 7. يقين. 8. حلم. 9. نصرت. 10. مروت. 11. سخاوت. 12. کرامت. 13. هدايت. کاشف شيرازي اين کتاب را به درخواست برادر کوچکش محمداسماعيل در 1060 يا 1061ق. تاليف کرده است. اين کتاب گذشته از رهگذر نثر فارسي در ايجاد اميد در انسانها بسيار موثر و فرج بعد از شدت را بيان ميدارد و در هر اساسي حکايات عجبيهاي نقل ميکند که بسي آموزنده است. (الذريعة 7/151، 251؛ مرعشي 7/182؛ مجلس 28/328؛ آستان قدس 17/125؛ فنخا 13/657)
نوع خط: نستعليق
جلد: گالينگور قهوه¬اي، جديد
افتادگي از انجام؛ مهر بيضوي با سجع "محمدحسن" در آغاز نسخه؛ عناوين و نشانيها شنگرف؛ در حاشيه تصحيح شده است؛ حواشي با امضاي "صح"؛ صفحات آغازين موريانهخوردگي دارد؛ کلمات و عبارات مشکل در حاشيه شرح شده است.