آغاز: الثاني و هو ما يدل علي معني في نفسها غير مقرن باحدا لازمنة الثلاثة الاسم ماخوذ من السمو و هو العلو الاستعلآئه علي اخويه حيث...
انجام: و لا تنوين الترنم لوجوده في غير اواخر الابيات و المصاريع فتعين ان يکون للمقابلة لانها معني مناسب لحمل التنوين و عليه الترنم...
نجم الائمه رضيالدين محمد بن حسن استرآبادي از مشاهير علماء اماميه بوده و در نحو توانايي فراواني داشته و اين شرح کافيه نمونه¬اي براي اين ادعا است. وي اين شرح را همچنان که در آخر شرح خود تصريح نموده در سال 686ق. در نجف اشرف به پايان رسانده است و سيوطي از مشاهير علم نحو در بغيه به نام الرضي اين شارح را نام برده و مي گويد: "امام مشهور و صاحب شرح کافيه ابن حاجب مي-باشد که مانند آن نه شرحي بر کافيه نوشته شده و نه در علم نحو کتابي تاليف گرديده و مورد اعتماد علماء معاصر و پيشين بوده و هست و در مولفات خويش بر مطالب اين شرح اعتماد نموده و روي آن بحث کرده و بر نام و ترجمه حال وي دست نيافته است." شيخ رضي در اثر همين شرح معروف به شارح رضي گرديده و صاحب روضات مي گويد "نخستين کس که ملقب به لقب نجم الائمه گرديد اين دانشمند بود، اين شرح وي بيش از سي هزار بيت کتابت دارد و مولفات ديگر وي نيز شرحي بر شافيه ابن حاجب در علم صرف و شرحي بر قصائد سبعه ابن ابي الحديد در فضائل حضرت اميرالمومنين علي (ع) است." اين شرح بارها چاپ شده و مولف خود آن را دو مجلد نگاشته است (جلد اول در معربات و جلد دوم در مبنيات) و پس از آن که شارح از شرح کافيه فراغت يافته و تاريخ تاليف را تذکر داده در حدود دويست بيت راجع به: هاء السکت، حرف التذکر، حرف الانکار، شين الشکشه، سين السکسکه به اين شرح ملحق نموده است. (الذريعة 14/30؛ گلپايگاني 5/2479؛ مرعشي 5/54؛ مجلس 25/101)
نوع خط: نسخ
جلد: تيماج قهوه¬ای، جدول¬دار
افتادگي از آغاز و انجام؛ عناوين و نشانيها شنگرف؛ حواشي با امضاي "منه"، "هندي"، "عبدالغفور"، "نعمةالله"، "عصام" و ديگران؛ در حاشيه تصحيح شده است؛ برخي صفحات وصالي شده است.