آغاز: بسمله. سپاس و ستايش بي قياس پروردگاري را سزاست که شهباز بلند پرواز عقل هر چند در هوائي وسيع الفضاي معرفت ذاتش پرواز کند... چنين گويد اقل العباد... ابن محمد قاسم محمد کاظم الحسيني الرشتي الجيلاني احسن الله حالهما...
انجام: واجب است بر بندگان شکر حق تعالي به نعمتهايش و حمدش بر کرم والايش و رضا در هر حالي بقدرش و قضايش پس بدرستيکه او تعالي ولي هر چيزيست و صلي الله علي محمد و آل الطاهرين و السلام علي من اتبع الهدي.
نسخه ديگري از نسخه شماره (640) است.
نوع خط: نستعليق
جلد: تيماج سرخ، جدولدار
عناوين و نشانيها شنگرف؛ در حاشيه تصحيح شده است؛ فوايدي طبي در آغاز و انجام نسخه؛ مهر تملک بيضوي در آغاز نسخه.