آغاز: بسمله. الحمدلله رب العالمين... اما بعد فيقول الفقير الي الغني المغني خليل بن الغازي القزويني عفي عنه و عن والديه و اخوانه المومني قد شرعت في شرح کتاب التوحيد من جملة الشرح المسمي بالشافي بتوفيق الله تعالي في حرم الله تعالي في جوار الکعبة البيت الحرام...
انجام: يا فضيل ان الله تسلية له اذا اراد بعبد خيراً امر ملکاً فاخذ بعنقه فادخله في هذا الامر طائعاً و کارهاً عبادة عن التوفيق. تم کتاب التوحيد من الکتاب الکافي يتلوه کتاب الحجة في الجزء الثاني...
اين کتاب گزارشي بر "الکافي" کليني است و تا کتاب الحيض فروع کافي نوشته شده است. مولف به اجتهاد خوشبين نبوده و همه خبرهاي کافي را هم درست ميدانسته است و ميگفت که بايد آن را پذيرفت و به کار بست چه اينکه امام زمان آنها را پسنديد و درباره آنها گفت: "کاف لشيعتنا" و هرچه در کافي با عبارت روي آمده سخن خود امام زمان است. او نماز جمعه را واجب ميدانست و در همين زمينه با محمدطاهر قمي ستيزهها کرده است. اين شرح را به سلطان العلماء خليفه سلطان حسين بن ميرزا رفيعالدين محمد حسيني آملي سپاهاني (1000 – 1064) وزير شاه عباس و شاه صفي و شاه عباس دوم اهدا کرده و آن را در سال 1057ق. در مکه و قزوين تاليف کرده است. (الذريعة 13/4؛ مرعشي 10/172؛ آستان قدس 26/300؛ ملي 9/493)
نوع خط: نسخ
جلد: تيماج مشکي، جدولدار، ساده
تملک محمد رضوي با مهر بيضوي با سجع "عين محمد الرضوي" و ابن سيد محمدتقي رضوي با مهر بيضوي در آغاز نسخه؛ وقف خاندان بشير در جمادي الثاني 1370ق.؛ مهر مربعيشکل در صفحه 3؛ عناوين و نشانيها شنگرف؛ در حاشيه تصحيح شده است؛ حواشي با امضاي "صح"؛ مهر مربعيشکل کاتب در انجام نسخه.