آغاز: بسمله. سپاس بيقياس مر خداوندي را که در مشکوة دل انسان چراغ و لکن يسعي قلب عبدي المومن برافروخت... اما بعد اين چند کلمهايست رقم زده کلک عبيد الاحرار...
انجام: در همان مرتبه ابدالابدين بوجود حق باقي خواهد بود چنانچه شاه داعي الله عليه الرحمة فرموده اگر داني و گر هرگز نداني/ که با حق تا ابد باقي بماني. تم.
از مقدمه برميآيد که غرض اصلي نگارنده از تدوين اين رساله همان توحيد به مشرب اهل ذوق و وحدت وجود است در يک مقدمه و سه فصل و يک خاتمه. مقدمه. در بيان شرافت انسان. فصل 1. توحيد به طريق استدلال. 2. بعضي اشارات به زبان اهل ذوق. 3. اشارت به وحدت وجود و کثرت اطوار. خاتمه. در اشارات به مبدا و معاد. فاني شيرازي اين رساله را به سلطان ابوسعيد غازي مرتضي نظام شاه اهدا کرده است. اين رساله در مجموعه رسائل دهدار (ص. 213 – 232) منتشر گرديده است. (الذريعة 11/158؛ ملک 6/434؛ گلپايگاني 2/1066؛ آستان قدس 11/323؛ مرعشي 17/29؛ فنخا 9/429)
نوع خط: نسخ
جلد: تيماج زيتونی، جدولدار، با نقش ترنج و سر ترنج و نقش گل و بوته داخل آنها
نشانيها شنگرف؛ عناوين سفيد مانده است؛ دو برگ از فصل دوم اين رساله در ص 303 – 304 تکرار شده است؛ در حاشيه تصحيح شده است.