این اثر تحقیقی است پیرامون مشروعیت موسیقی در فقه شیعه و سنی. در ابتدا به واژه شناسی و مفهوم شناسی موسیقی و واژه های مرتبط با آن در دیدگاه فلاسفه، اهل لغت، و متشرعه پرداخته شده است، سپس موسیقیِ سازی و موسیقیِِ آوازی هر کدام به طور جداگانه مورد بحث قرار گرفته اند. نقبی به جایگاه موسیقی در تاریخ اسلام می زند، وبه کاوش عمیق ترِ معنای غنا وجایگاه آن در جامعه ی زمان معصوم می پردازد. سپس به طرح نظرات فقهای مخالف و موافق شیعه می پردازد، و دلایل قرآنی و روایی هر کدام از ایشان مورد بررسی قرار می گیرد، باز نوبت به بررسی دلایل فقهای حنفی می شود و دلایل آنان نیز ذکر و کنکاش می شود. در پایان بحث، نوبت به انتنخاب مبنا ودیدگاه می رسد و با طرح چند مساله ی مستحدثه تحت عنوان نکته ها، سعی می شود تا به مسائل مطرح شده از منظری متفاوت نظر شود