عنوان

احکام المشوره فی الشریعه الاسلامیه

۲۰۱ ه

عربی

احکام المشوره فی الشریعه الاسلامیه

[پایان نامه]

/دانش پژوه غالب کعبی؛

استاد راهنما علی سائلی؛ استاد مشاور مجید طرقی

جامعه المصطفی العالمیه، مدرسه عالی فقه و معارف اسلامی

۱۳۹۴

۲۱۳ص

کتابنامه: ص. ۲۰۴ - ۲۱۳؛ همچنین به صورت زیرنویس

دکتری

فقه و معارف اسلامی، فقه و اصول

دی ۱۳۹۴

الاسلام یعتمد الفطرۀ أساسا لتشریعاته و نظمه، و یعتبر الانحراف عن الفطره ضلالا و شذوذا. و من المسائل الفطریه التی یعتمد‌ها الاسلام و یقررها فی القرآن الکریم و سنۀ نبیّه صلی الله علیه و آله مسألۀ: «المشورۀ و الشوری» حیث أن هذا السنخ من التکالیف مما یترتب علی العمل به إصابۀ الرشد المنظور لمصلحۀ المستشیر، و علی مخالفته الوقوع فی مفسدۀ المخالفۀ و ضرر الفعل بما انه فعل. ان من أهم الأبحاث فی شرعنا الإسلامی الحنیف البحث المرتبط بمسألۀ «المشورۀ»، و تکمن اهمیت‌ها فی تشریع‌ها فی القرآن الکریم بإعتبار‌ها المسألۀ المقومۀ لصلب الاجتماع، الاجتماع الذی یضمن به الإنسان کماله الأخیر و هو یعیش علی الارض. و لم تعط لهذه المسألۀ الاهتمام الکافی فی البحث فاقتصر فی بحثها علی تناولها فی مورد التزاحم أعنی التزاحم بینها و بین بعض المحرمات کالغیبۀ، و لم تعط الا هذا المقدار من الأهمیۀ فی البحث الفقهی. و أما الذی تناولها من وجهۀ نظر مرتبطۀ بتحدید المبدأ لنظام الحکم فی الاسلام فلم یهتم ببحثه الی الخصوصیات المحیطۀ بألفاظ هذه المفردۀ و لذا قد جانب الصواب فی ما تعطیه هذه المفردۀ من ثقل فی اصل نظام التشریع فی الاسلام و خطأ خطئا إنجر الی تزییف حقیقۀ الاسلام الذی أتی به محمد صلی الله علیه و آله الی یومنا هذا. و کان السبب الحقیقی وراء إختیاری لهذا البحث فی هذه المسألۀالمعطاه هو مضافا الی توسعۀ البحث فی إطاره الفقهی و بیان أهم الأحکام المتعلقۀ بهذه المفردۀ، الوقوف علی الأخطاء التی إرتکبت فی هذه المسألۀ و بالتالی المشارکۀ منا فی تصحیح المسار الذی یجب آن یوضع فیه هذا الدین الحنیف لینتج نتیجته الطبیعیۀ - التی حرمنا منها - ألا و هی ضمان سعادۀ الانسان الواقعیۀ و هو یعیش علی هذه الأرض التی لارجعۀ فیها بعد فواتها. اهتمت هذه الدراسۀ بتبنی منهج الإتکاء علی الخصوصیات المحیطۀ بألفاظ الآیات القرآنیۀ و جعل الألفاظ معدۀ لا مقتضیۀ لإیجاد معانیها، و من ثم الاعتماد علی منهج العرض علی الکتاب فی معرفۀ الصحیح من سنۀ النبی صلی الله علیه و آله بعد أن کنا نسمع به من غیر تطبیق مما إضطر البعض الی إنکاره من رأس. و أثمر هذا الإهتمام بتبنی هذا المنهج الوصول الی معنی جدید لمفردۀ المشورۀ بعد آن کان المشهور عرفا فی معنی هذه المفردۀ تغلیب رأی الأکثریۀ و من ثم تطبیقها علی آیات الکتاب و تفسیر معنی الآیۀ بها. و مما تفردنا به وفق طریقۀ البحث الخاصۀ فی هذه الدراسۀ إثبات الولایۀ العامۀ للفقیه من طریق النظر فی خصائص ألفاظ الآیات و لا أعنی من النظر فی الخصائص العمل بالقرائن کما هو المنهج السائد و المعمول به عند النظر فی الآیات. و قد کثر الإهتمام منا فی هذه الدراسۀ فی کیفیۀ التوفیق بین آیتی الشوری المنصوص علیها فی الکتاب تارۀ و فی حق النبی صلی الله علیه و آله و لکن بما هو حاکم و خری بخصوص الجماعۀ الصالحۀ التی یتقوم بها أمر الإجتماع. و قد تمخضت الدراسۀ عن بحث تمهیدی تناولنا فیه البحث عن اهم مفردات هذه الرساله، و فصول لاحقۀ له أوضحنا فیها أحکام هذه المفردۀ، و انتهت الدراسۀ بخاتمۀ إستعرضنا فیها تلک الأحکام و ما تفردت به هذه الرسالة نتائج جدیدة، ثم الحقنا الرسالة بملحق استعرضنا فیه کل ما جاء فی تراث الفریقین من أحادیث، و ختمنا الرساله بالمصادر التی إعتمدنا‌ها فی هذه الدراسۀ. و الحمد لله رب العالمین.

شورا (اسلام)

Caunseling

-- Islam

a03

a03

نماز

پايان نامه نويس

کعبی، غالب

استاد راهنما

استاد مشاور

سائلی، علی

طرقی، مجید

جامعه المصطفی العالمیه، مدرسه عالی فقه و معارف اسلامی

ایران

20181122

p

TF

92029

a

Y