بررسی عناصر داستان در شاهنامه فردوسی (رستم و سهراب - رستم و اسفندیار)
[پایاننامه]
/توسط محمد حسین ابدالی ششجوانی
دانشگاه اراک، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات فارسی
، ۱۳۸۲-۱۳۸۳
هفت،۲۲۵ ص
چاپی
کتابنامه ص. ۲۲۲-۲۲۵
کارشناسی ارشد
زبان و ادبیات فارسی
دانشگاه اراک، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات فارسی
در این پروژه، سعی شده است که چند رکن از مهمترین ارکان و عناصر داستان نویسی که در ساختارهای داستانی دو داستان معروف شاهنامه (رستم و سهراب و رستم و اسفندیار) بررسی و تحلیل شود. این تحقیق از چهار بخش تشکیل شده است: در فصل اول به عنوان مقدمه، نقد تعریف شده است و اقسام ادبی و تاریخچه نقد در ایران به اختصار آمده است. در ادامه همین فصل ارکان مهم داستان معرفی و درباره آنها توضیح داده شده است. در فصل های دوم و سوم این نوشتار، دو داستان رستم و سهراب و رستم و اسفندیار به صورت جداگانه، طی شش محور عمده و فرعیات آنها بررسی و تحلیل می شوند. این محور عمده و فرعیات آنها بررسی و تحلیل می شوند. این محورها عبارتند از: ۱- طرح و پیرنگ ۲- صحنه پردازی، زمان و مکان ۳- بحران ها و حوادث داستان ۴- شخصیت ۵- زاویه دید. در فصل چهارم این دو داستان با توجه به عناصر داستانی به کار رفته در آنها، مقایسه و بررسی شده است و بطور اجمال کاربرد این ارکان در داستان پردازی فردوسی تحلیل شده است