قرآن حکیم همواره الهام بخش اصحاب فرهنگ و هنر و اندیشه بوده است و از آن رو که تنزیل الهی و کلام جاودانه است؛ پس در آمیختگی با آن، هنر و کلام انسانی را نیز رفعت بخشیده است. در فرهنگ و تمدن اسلامی آن چه از دانشوران و هنرمندان برجای مانده، گواه آن است که با قرآن و مفاهیم قرآنی مانوس بوده اند و از سرچشمه زلال و هماره فیاض آن بهره ها برده اند. فرهنگ قرآنی کیمیایی است که مس جان جویندگان کمال و مشتاقان معرفت را به اکسیر خود زر ساخته است(نقل شده از مقدمه کتاب)