کتاب حاضر ترجمهای است از بخش هنر پارتی و ساسانی از کتاب art wold of Encyclopedia
چاپ اول: ۱۳۷۶
واژهنامه
کتابنامه: ص. ]۱۰۷[ - ۱۱۷
شابک: ۹۷۸۹۶۴۵۹۹۶۰۶۰
ییادها
در تحقیقات جدید، مخصوصا از زمان بررسیها و مطالعات روستفچف (ffeztvotsoR.M) به بعد، که در خلال دوره 52ق.م. تا قرن سوم میلادی در ایران توسعه یافت و شکوفا شد یعنی هنگامیکه پارتیان و یا اشکانیان، خانه بدوشان ایرانی، متاطق سابق سلوکیان را در نوردیدند و تحت سیطره خود درآوردند دارای سبکی ویژه و دقیق گردید. این سبک متمایز را که می توان آنرا سبک هنری پارتی نامید، نباید احیائی از هنر سنتی ایران دانست که در زمان سلطه فرهنگ هلنی متحول گردید؛ بلکه می توان دنباله جریانهایی به حساب آورد که کمابیش به زوال و انحطاط نسببی ملی گرایی و سه بعدی نمایی هلنی-رومی انجامید. در هنر پارتی، رواج تمارخ و سنت پرستی مضاعف و انعطاف ناپذیری در پیکره ها همراه با پردازش تقریبا خطی و تجریدی جامه ها (همه از خصلتها و ویژگیهای آسیای مرکزی بود که شاید هم قبلا در هنر ایران ظاهر شده بود) یک سلسله از پدیده های سبک شناختی مهمی را بوجود آورد. در این دوره در سایر مکاتب شرقی نیز تا حدودی می توان جلوه های همزمانی از گرایشهای مشابه را مشاهده کرد. از بررسی مسائل بغرنج و پیچیده هنر پارتی که در پیوند با منشا و توسعه و تحول آن است و اثر گذاریهای نامطلوب بدان، و نیز انتشار آن و تحولاتی که در جای خود بوجود آورد، این نکته روشن می شود که این هنر مسیری متمایز از توسعه و تحول هنر جهان ایران را پیمود؛ و البته این مساله زمانی بیشتر روشن می گردد که این هنر را در پیوند با گروههای نژادی و نظام سیاسی ای در نظر بگیریم که خود موجد آن بود. (نقل شده از مقدمه کتاب)