عنوان

مقایسه کیفیت زندگی بیماران و بار مراقبت خانواده در انواع اختلال شخصیت و اختلال بیش فعالی نقص توجه بزرگسالی با اختلال افسردگی اساسی

۳۶۹۳پ

فارسی

مقایسه کیفیت زندگی بیماران و بار مراقبت خانواده در انواع اختلال شخصیت و اختلال بیش فعالی نقص توجه بزرگسالی با اختلال افسردگی اساسی

[پایان نامه]

Comparison of patient's quality of life and the burden of caring for families of patients with personality disorders and adult ADHD with MDD

مهسا شهبازی

علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Walfare and Rehabilitation

۱۴۰۲

۸۷ص.

پیوست

20

7

۱۴۰۲/۰۷/۳۰

زمینه و هدف: ارزیابی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اختلالات روانپزشکی در بهبود بیماری آنان و همچنین کاهش بار مراقبت خانواده مؤثر خواهد بود. در این مطالعه هدف بررسی کیفیت زندگی بیماران و بار مراقبت خانواده در انواع اختلال شخصیت و اختلال بیش فعالی-نقص توجه بزرگسالی و مقایسه ی آن با اختلال افسردگی اساسی می‌باشد.روش کار: این مطالعه یک بررسی مقطعی-توصیفی می باشد. بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی مبتلا به اختلال افسردگی اساسی یا اختلال شخصیت بر اساس معیارهای DSM-5و تشخیص روانپزشک، بیماران مبتلا به اختلال بیش فعالی نقص توجه بر اساس تست غربالگری کانرز بزرگسالان و مصاحبه دیوا، پس از اخذ رضایت آگاهانه وارد مطالعه شدند. پس از ثبت اطلاعات جمعیت شناختی و بالینی بیماری، پرسشنامه کیفیت زندگی در اختیار بیمار و پرسشنامه بار مراقبتی زاریت در اختیار مراقب بیمار قرار گرفت. اطلاعات حاصل از آن توسط پژوهشگر استخراج شده و داده ها توسط نرم افزار SPSS ورژن 22 آنالیز شدند..یافته‌ها: نتایج نشان داد بیشترین کیفیت زندگی را بیماران بیش فعالی و نقص توجه بزرگسالی و کمترین کیفیت زندگی را بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی دارند. همچنین بیشترین بار مراقبت در مراقبان در بیماران با اختلال شخصیت و کمترین میزان بار مراقبت در مراقبان بیماران با بیش فعالی و نقص توجه بزرگسالی است. بار مراقبت خانواده در بیماران مرد دارای اختلال شخصیت (04/0=P) بالاتر بود. افزایش سطح تحصیلات در بیماران دارای افسردگی اساسی (045/0=P) و اختلال شخصیت (0001/0>P) بار مراقبت خانواده را کاهش داد. همچنین مراقبانی که سطح تحصیلات بالاتری داشتند، بار مراقبت کمتری در نگهداری از بیماران دارای اختلال افسردگی داشتند (037/0=P). عدم پایبندی به درمان، بار مراقبت در خانواده بیماران دارای افسردگی اساسی (016/0=P) و اختلال بیش فعالی نقص توجه بزرگسالی (004/0=P)را افزایش داد. بیماران با اختلال افسردگی اساسی (017/0=P) و اختلال بیش فعالی نقص توجه بزرگسالی (0001/0>P) که دارای سطح تحصیلات بالاتری بودند، کیفیت زندگی بهتری داشتند. اشتغال در بیماران با اختلال بیش فعالی نقص توجه بزرگسالی کیفیت زندگی آنان را افزایش داد (019/0=P). با افزایش تعداد بستری در بیماران با اختلال افسردگی اساسی کیفیت زندگی آنان کاهش یافت (006/0=P).نتیجه‌گیری: بیماران با اختلال شخصیت و بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی از سطح پایینی از کیفیت زندگی و مراقبان آن‌ها از سطح بالای بار مراقبت رنج می‌برند. به‌طورکلی سطح تحصیلات و وضعیت اشتغال در کیفیت زندگی بیماران و بار مراقبتی خانواده بیشترین تأثیر را دارند. واژه‌های کلیدی: کیفیت زندگی، بار مراقبت، اختلال شخصیت، اختلال بیش فعالی نقص توجه بزرگسالی، اختلال افسردگی اساسی

Background: Assessing the quality of life of patients with psychotic disorders will be effective in improving their illness and also reducing the burden of family care. In this study, the aim is to investigate the level of quality of life of patients and the burden of family care in all types of personality disorder and adult ADHD with MDD.Methods: This study was conducted in Razi Hospital, Kamrani Clinic and Nizam Mafi Clinic on 240 patients (45% male, n=108) with a mean age of 50/33 ± 81/10 years with personality disorder (80 patients), adult ADHD (80 patients) and MDD (80 patients) in 1401 and 1402. WHOQOL-BREF questionnaire was used to evaluate the quality of life of the patients and the care burden level of the Zarit questionnaire was used by the patient's caregiver. The collected data was analyzed using SPSS22 software.Results: The results showed that adult ADHD and MDD patients have the highest and lowest quality of life, respectively. Also, the highest burden of caring for families was measured in patients with personality disorder and the lowest was measured in adult ADHD. Family care burden was higher in male patients with personality disorder (P=04/0). Increasing the level of education in MDD patients (P=045/0) and personality disorder (P<0001/0) decreased the burden of family care. Also, families with a higher level of education had a lower burden of caring for MDD patients (P=037/0). Medication nonadherence increased the care burden in the family of MDD (P=016/0) and adult ADHD (P=004/0) patients. MDD (P=017/0) and adult ADHD (P<0001/0) patients who had a higher level of education had a better quality of life. Employment in adult ADHD patients increased their quality of life (P=019/0). As the number of hospitalizations in MDD patients increased, their quality of life decreased (P=006/0).Conclusion: Patients with personality disorder and MDD suffer from a low level of quality of life and their family suffer from a high level of caregiving burden. In general, the level of education and employment status have the greatest impact on the quality of life of patients and the caregiving burden of the family.Keywords: quality of life, burden of care, personality disorder, Adult attention-deficit/hyperactivity disorder, major depressive disorder

کیفیت زندگی

quality of life

شهبازی،مهسا

SHahbazi, Mahsa

میهن، روناک

علیخانی، رزا

ایران

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

20240213

D

TF

279226

a

Y