بررسی و مقایسه تاثیر فیزیوتراپی از راه دور برخط و غیر برخط در بهبود تنگی نفس، عملکرد جسمانی و کیفیت زندگی مبتلایان به بیماری COVID-19 در فاز تحت حاد و مزمن
[پایان نامه]
Investigating and comparing the effect of online and offline remote physical therapy in improving shortness of breath, physical performance and quality of life of patients with COVID-19 in the subacute and chronic phases.
منصور غلامی اردیزی
علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Walfare and Rehabilitation
۱۴۰۱
۹۴ص.
پیوست
19
11
۱۴۰۱/۱۲/۰۲
مقدمه: پس از گسترش همه¬گیری کرونا در سال 2019، سیستم درمانی کشور¬های مختلف اعم از توسعه یافته و در حال توسعه با حجم گسترده¬ای از بیماران تنفسی مواجه شدند که در اکثر موارد قادر به پاسخگویی مناسب نبودند. بنایراین با تغییر ماهیت بیماری¬ها به بیماری¬هایی با سرایت پذیری بالا، شایسته است که برنامه ریزی سلامت به سمت استفاده از روش¬هایی باشد که قادر به پاسخ¬گویی به تعداد بیشتری از بیماران در زمان کمتر و کارایی بالاتر باشد. بررسی فرصت¬ها و موانع موجود در استفاده از روش¬های درمان از راه دور می¬تواند نقش به سزایی در ارتقاء سیستم¬های بهداشتی کشور داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرگذاری فیزیوتراپی از راه دور به دو روش برخط و غیر بر خط در بهبود کیفیت زندگی، عملکرد جسمانی و تنگی نفس بیماران مبتلا به کرونا که در فاز مزمن بیماری به سر می¬برند، می¬باشد. مواد و روش¬ها: این پژوهش از نوع مداخله¬ای می¬باشد. در این مطالعه 58 بیمار با میانگین سنی 4/50 سال و انحراف معیار14/11مبتلا به کرونا که در فاز مزمن بیماری به سر می¬بردند، شرکت داده شدند. نمونه¬گیری به روش در دسترس انجام شد. ابزار به کار رفته در این پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، نسخه فارسی پرسشنامه BDI-TDI برای سنجش تنگی نفس، تست 1-MSTS برای سنجش توان عملکردی بیماران و پرسشنامه SF-12 برای سنجش کیفیت زندگی استفاده شد.یافته¬ها: نتایج آزمون ویلکاکسون نشان داد کیفیت زندگی بیماران هر دو گروه نسبت پیش از درمان، به صورت معناداری بهبود یافته است( p<0/001). سطح عملکرد جسمانی بیماران هر دو گروه که توسط آزمون تی زوجی سنجیده شد نیز به طور معناداری بهبود یافته است( p<0/001). همچنین فاکتور تنگی نفس که در سطح پایه با معیار BDI مورد سنجش قرار گرفت، توسط آزمون کای اسکوئیر بین دو گروه به مقایسه گذاشته شد که اختلاف آماری معناداری از این نظر قبل از شروع درمان بین دو گروه مشاهده نگردید. اما نتایج میزان بهبود تنگی نفس بیماران پس از درمان که با معیار TDI مورد ارزیابی قرار گرفت، توسط آزمون علامت سنجیده شد. نتایج این آزمون به ما نشان داد که بیمارانی که در گروه بر خط قرار گرفته¬اند در بخش¬های بزرگی فعالیت، بزرگی تلاش و مجموع معیار TDI بهبودی معنادار را نشان می¬دهند( به ترتیب P=0/001، P=0/003 و P=0/002). از طرفی نتایج آزمون علامت برای سنجش میزان بهبودی تنگی نفس بیماران در گروه غیر بر خط، بیانگر بهبود معنادار در بخش اختلالات عملکردی معیار BDI-TDI و همچنین مجموع هر سه بخش می¬باشد( به ترتیب P<0/001 و P=0/001). نتایج: براساس نتایج بدست آمده از این پژوهش، فیزیوتراپی از راه دور برخط و غیر بر خط موجب بهبود معنادار سطح کیفیت زندگی، عملکرد جسمانی و تنگی نفس بیماران مبتلا به کرونا که در فاز مزمن بیماری به سر می¬برند، می¬باشد.کلید واژه: بیماری¬های تنفسی، اختلالات تنفسی حاد، بیماری کرونا، تنگی نفس، اختلالات عملکردی، فیزیوتراپی تنفسی، فیزیوتراپی از راه دور
After the spread of the Corona epidemic in 2019, the treatment system of different countries, both developed and developing, faced a large volume of respiratory patients, who were not able to respond properly in most cases. Therefore, by changing the nature of diseases to diseases with high contagiousness, it is appropriate that health planning should be directed towards the use of methods that are able to respond to a larger number of patients in less time and with higher efficiency. Examining the opportunities and obstacles in the use of remote treatment methods can play a significant role in improving the health systems of the country. The purpose of this study is to investigate the effectiveness of remote physiotherapy in two ways, online and offline, in improving the quality of life, physical performance and shortness of breath of patients with corona, who are in the chronic phase of the disease.Materials and methods: This research is an interventional type. In this study, 58 patients with an average age of 50.4 years and a standard deviation of 11.14 suffering from corona and living in the chronic phase of the disease were included. Sampling was done by available method. The tools used in this research included the demographic information questionnaire, the Persian version of the BDI-TDI questionnaire to measure shortness of breath, the 1-MSTS test to measure the patients' functional capacity, and the SF-12 questionnaire to measure the quality of life. Findings: The results of the Wilcoxon test showed that the quality of life of patients in both groups improved significantly compared to before treatment (p<0.001). The level of physical performance of the patients of both groups, which was measured by the paired t-test, has also improved significantly (p<0.001). Also, the shortness of breath factor, which was measured at the baseline level with the BDI criterion, was compared between the two groups by chi-square test, and no statistically significant difference was observed between the two groups before the start of the treatment. However, the results of the improvement of patients' shortness of breath after treatment, which was evaluated by the TDI criterion, were measured by the symptom test. The results of this test showed us that the patients who were placed in the online group showed a significant improvement in the sections of the magnitude of activity, magnitude of effort and total TDI criteria (P=0/001, P=0/003 and P=0/002 respectively).Results: Based on the results obtained from this research, online and non-online remote physical therapy significantly improves the quality of life, physical performance and shortness of breath of patients with Corona who are in the chronic phase of the disease.Key words: Respiratory diseases, acute respiratory disorders, corona disease,shortness of breath, functional disorders, respiratory physiotherapy, remote physiotherapy