بررسی ارتباط ترس از زمینخوردن با سابقه ی زمینخوردن، تعادل، فعالیت بدنی و کیفیت زندگی در سالمندان تحت پوشش مراکز خدمات جامع سلامت شهری و روستایی شهرستان کنارک استان سیستان و بلوچستان در سال ۱۴۰۰
[پایان نامه]
Investigating the Relationship between Fear of Falling and the History of Falling, Balance, Physical Activity and Quality of Life in the Elderly Covered by Urban and Rural Health Centers in Konarak, Sistan and Baluchestan Province, in Iran, in 1400
علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Walfare and Rehabilitation
۱۴۰۱
۷۳ص.
پیوست
19
11
۱۴۰۱/۰۳/۲۹
مقدمه: جمعیت جهانی رو به سوی پیر شدن است. جوامعی که با این تغییرات دموگرافیک سازگار شوند و بستر سالمندی سالم را فراهم کنند، افراد جامعهیشان را قادر خواهند ساخت که طولانیتر و سالمتر زندگی کنند. پیشگیری از زمینخوردن به عنوان یک عامل خطر ایجاد آسیب، بیماری، ناتوانی و مرگ و میر در سالمندان اهمیت بسزایی دارد. بررسی عوامل خطر زمینخوردن، برای پیریزی این اقدامات پیشگیرانه ضروری است و ترس از زمینخوردن بعنوان یک عامل خطر مهم و مستقل برای زمینخوردن در سالمندان، باید مورد توجه قرار گیرد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط ترس از زمینخوردن بطور همزمان با سابقهی زمینخوردن، تعادل، فعالیت بدنی و کیفیت زندگی در سالمندان ساکن مناطق روستایی و شهری به تفکیک و نیز در کل سالمندان تحت پوشش شبکه بهداشت و درمان شهرستان کنارک بود.مواد و روشها : این مطالعه از نوع مقطعی تحلیلی میباشد. در این مطالعه ۳۵۰ نفر از سالمندان ۶۰ سال و بالاتر(با میانگین سنی ۸۴/۷ ± ۴۸/۶۸ سال) تحت پوشش مراکز خدمات جامع سلامت روستایی و شهری شهرستان کنارک مورد مطالعه قرار گرفتند و باتوجه به نسبت جمعیتی روستایی و شهری شهرستان کنارک، ۲۲۴ نفر از مناطق روستایی(با میانگین سنی ۲۹/۸ ± ۵۳/۶۹ سال) و ۱۲۶ نفر از مناطق شهری(با میانگین سنی ۶۱/۶ ± ۶۲/۶۶ سال) انتخاب شدند. نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. ابزار به کار رفته در پژوهش شامل پرسشنامهی اطلاعات دموگرافیک و نسخهی فارسی پرسشنامهی مقیاس کارآمدی ترس از زمینخوردن- فرم بینالمللی(FES-I) برای ارزیابی ترس از زمینخوردن بود. سابقه زمینخوردن هم با پرسیدن از سالمند در مورد تعداد دفعاتی که در ۶ ماه گذشته زمین خورده است، بدست آمد. همچنین برای ارزیابی تعادل از آزمونهای ایستادن و راه رفتن زماندار(TUG) و ایستادن روی یک پا (SLST)، برای ارزیابی فعالیت بدنی از نسخ فارسی پرسشنامههای سنجش سریع فعالیت بدنی(RAPA)، پرسشنامهی فعالیت زندگی روزانه(ADL) و فعالیت زندگی روزانه ابزاری (IADL) و جهت ارزیابی کیفیت زندگی از نسخهی فارسی پرسشنامهی SF-36 استفاده شد.یافته ها: آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که امتیاز FES-I با سابقهی زمینخوردن و مدت زمان انجام TUG هم در کل سالمندان و هم در سالمندان مناطق روستایی و شهری، ارتباط آماری معنی دار مثبت دارد(۰۰۱/۰ >P) ، همچنین امتیاز FES-I با مدت زمان انجام SLST و نیز با امتیاز پرسشنامههای ADL، IADL و بخش RAPA1از RAPA، و همچنین امتیاز کلی و هر دو بعد جسمی و روانی پرسشنامهی SF-36 هم در کل سالمندان و هم در سالمندان مناطق روستایی و شهری، ارتباط آماری معنی دار منفی دارد(۰۰۱/۰ >P)، در حالیکه با بخش RAPA2 از پرسشنامهی RAPA هم در کل سالمندان(۴۰/۰ = P ) و هم در سالمندان مناطق روستایی(۳۸/۰ = P ) و شهری(۸۱/۰ = P )، ارتباط آماری معنی داری نداشت.نتایج: بر اساس نتایج به دست امده از این پژوهش بین ترس از زمینخوردن با سابقهی زمینخوردن، تعادل، فعالیت بدنی و کیفیت زندگی در کل سالمندان و نیز سالمندان ساکن مناطق روستایی و شهری ارتباط آماری معنا داری وجود دارد.کلید واژه: زمین خوردن، ترس از زمین خوردن، فعالیت بدنی، تعادل، کیفیت زندگی، سالمندان، شهری، روستایی
Proper physical activities play an important role in reducing disease and mortality in old age and is one of the main causes of healthy aging, but the fear of falling is an obstacle to proper physical activity. Due to the difference between urban and rural elderly in the underlying causes of fear of falling and the amount and type of physical activities, the aim of this study was to investigate and compare the relationship between fear of falling and the history of fall, balance, physical activity and quality of life in urban and rural elderly.Methods and Materials: In this cross-sectional analytical study, using simple non- probability sampling , 350 people (224 rural and 126 urban older adults) aged 60 years and older under the coverage of comprehensive rural and urban health service centers in Konarak, Sistan and Baluchistan province in Iran were selected based on the inclusion and exclusion criteria of the study. In addition to measuring the demographic information of the sample, to assess the fear of falling, The Persian version of The International Fall Efficasy Scale(FES-I) was used. Timed Up and Go (TUG) and Single Leg Stance Test(SLST) for assessing Balance and Rapid Assessment of Physical Activity (RAPA), Activity of Daily Living(ADL) and Instrumental Activity of Daily Living(IADL) for physical Activity assessment were used. Also SF-36 questionare were used for quality of life. The Persian version of questionars were used. A history of falls will also be obtained by asking the sample about the number of times it has fallen in the last 6 months.Findings: Pearson correlation test showed that fear of falling had a statistically significant positive relationship with history of falling and duration of TUG (P<0.001), also fear of falling with duration of SLST and ADL and IADL and RAPA1 except RAPA, as well as the overall score of SF-36 and both physical and psychological dimensions had a statistically significant negative relationship (P <0.001), while there was no statistically significant relationship with RAPA2 except RAPA questionnaire ( 40/0 = P). Results: The present study showed that the fear of falling was higher in the elderly living in rural areas and this difference was statistically significant. Also, there is a statistically significant relationship between fear of falling and the history of falling, balance, physical activity and quality of life in all the elderly as well as the elderly living in rural and urban areas.Keywords: Fear of falling, Falling, Physical activity, Balance, Quality of life, Elderly, Urban Aged Population; Rural Aged Population