ارتقای فرآیند مراقبت از بیماران ترومایی توسط کارکنان بخش اورژانس بیمارستان شهید رجائی شیراز
[پایان نامه]
Improving the process of care for Patients with Trauma Emergency by staff of the emergency department of Shiraz Shahid Rajaee Hospital
دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Welfare & Rehabilitation Sciences
۱۴۰۰
۳۱۰ص.
پیوست
20
5
۱۴۰۰/۰۴/۲۷
ﻣﻘﺪﻣﻪ: یکی از موقعیت های ویژه تهدید کننده سلامت انسان ها در طول تاریخ، وضعیت های اورژانسی مربوط به بیماران ترومایی است که خود عامل مهمی در افزایش ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎي ﻣﺮاﻗﺒﺖ های ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ بوده، از این رو اﯾﺠﺎد ﻧﻮآوري ﺟﻬﺖ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﻬﺘﺮ مراقبت های مربوط به بیماران شدیدا آسیب دیده بر اثر انواع تروما ﺿﺮوري اﺳﺖ. تهیه و اجرای ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ارتقای فرآیند مراقبت جهت ارائه خدمات با کیفیت در زمان بستری این بیماران خود ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ کاهش میزان مرگ و میر، بهبود نهایی بیماران و کاهش بار اقتصادی-اجتماعی را در بر داشته باشد. ﻟﺬا اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎ ﻫﺪف ارتقای فرآیند مراقبت از بیماران اورژانس تروما صورت پذیرفت. روش ﮐﺎر: اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎ روش اﻗﺪام ﭘﮋوﻫﯽ و ﺑﺮ اﺳﺎس ﭼﺎرﭼﻮب اﻗﺪام ﭘﮋوﻫﯽ Hart and Bond (1995) ﺷﺎﻣﻞ ﺷﺶ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﻄﺮح ﮐﺮدن ﻣﻮﺿﻮع، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰي ﺟﻬﺖ اﻗﺪام، اﻗﺪام ﮐﺮدن ﺟﻬﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد، ﻣﺸﺎﻫﺪه و ارزﺷﯿﺎﺑﯽ، ﺑﺎزﺧﻮرد ﻣﺠﺪد و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰي ﺟﻬﺖ اﻗﺪاﻣﺎت ﺑﻌﺪي ﻃﺮاﺣﯽ ﮔﺮدﯾﺪ. اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﻣﺮﮐﺰ ترومای شهید رجائی شیراز ﺑﻪ ﻣﺪت دو ﺳﺎل و ﻃﯽ دو ﭼﺮﺧﻪ اﻗﺪام ﭘﮋوﻫﯽ اﺟﺮا و با استفاده از روشﻫﺎي کیفی نظیر ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ، ﺟﻠﺴﺎت ﻣﺘﻌﺪد ﺑﺤﺚ ﮔﺮوﻫﯽ، مشاهده، برگزاری ﭘﻨﻞ ﻣﺘﺨﺼﺼﯿﻦ و جلسات گروه اجرائی اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. همچنین بخش در کمی از استخراج و پایش شاخص های مرتبط با فرآیند، بررسی عملکرد مراقبتی با استفاده از چک لیست و بررسی مستندات مربوط به خطاها استفاده شد. در اﺑﺘﺪا ﭼﺎﻟﺶﻫﺎي فرآیند مراقبتی و راﻫﮑﺎرﻫﺎي ﺑﻬﯿﻨﻪﺳﺎزي مراقبت ها ﻃﯽ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻧﯿﻤﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎرﻣﻨﺪ ﺑﺎ 25 ﻣﺸﺎرﮐﺖﮐﻨﻨﺪه، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﺤﺘﻮاي ﮐﯿﻔﯽ و نتایج داده های کمی ﺗﯿﯿﯿﻦ ﺷﺪ. ﺳﭙﺲ ﺑﺮ اﺳﺎس راﻫﮑﺎرﻫﺎي ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ارتقای فرآیند مراقبت از بیماران اورژانس تروما ﺑﻪ ﻣﺪت چهار ﻣﺎه اﺟﺮا ﺷﺪ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ نتایج حاصل از اجرا ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮐﻤﯽ و ﮐﯿﻔﯽ ﻣﻮرد ارزﺷﯿﺎﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ارزﺷﯿﺎﺑﯽ نهایی برنامه ارتقای فرآیند، با مقایسه نتایج کمی ﻗﺒﻞ از مداخلات، انتهای چرخه اول و انتهای چرخه دوم و نیز با استفاده از ارزشیابی کیفی ﻣﻮرد ﺳﻨﺠﺶ ﻗﺮار گرفت.ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮدن ﭼﺎﻟﺶﻫﺎي فرآیند مراقبت از بیماران اورژانس تروما ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ فرآیند های ﻓﻌﻠﯽ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ارتقا داشته و برنامه های ضروری آن می بایست طراحی و اجرا شوند. پس از استخراج 567 کد، 307 کد اولیه به دست آمدند که در 20 زیر طبقه و 6 طبقه اصلی به عنوان چالش های مربوط به مراقبت از بیماران اورژانس ترومایی استخراج شد. ﻃﺒﻘﺎت اﺻﻠﯽ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎ ﺷﺎﻣﻞ نقص در توانمندی های حرفه ای، پاسخ ناهماهنگ تیم، نقصان در تعهد مدیریت، انگیزش شغلی ناکافی، ماهیت پیچیده اورژانس تروما و نقص در ارتباطات درمانی ﺑﻮد. ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎ و راﻫﮑﺎرﻫﺎي اراﯾﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺸﺎرﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺟﻬﺖ ارتقای فرآیند مراقبتی، ﻃﯽ ﺟﻠﺴﺎت ﭘﻨﻞ ﻣﺘﺨﺼﺼﯿﻦ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ مربوطه ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪ. اﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻪ ﺣﯿﻄﻪ ارتقای مدیریت منابع سازمانی در اورژانس تروما، تهیه و اجرای پروتکل جامع مراقبت های تخصصی اورژانس تروما و توسعه ارتباطات حرفه ای تیم ﺣﯿﻄﻪ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزي ﺑﯿﻤﺎران ﺑﻮد. ارزﺷﯿﺎﺑﯽ ﮐﻤﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در ﭼﺮﺧﻪ دوم ﺣﺎﮐﯽ از ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ارتقا ﺑﻮد؛ ﺑﻪ ﻃﻮري ﮐﻪ تمام شاخص ها بهبود یافتند و تفاوت معنی داری در میانگین برخی از شاخص ها نظیر میانگین مدت زمان دریافت پاسخ نتایج رادیولوژی، زمان انتظار بیمار جهت دسترسی بهCT اسکن، میانگین مدت زمان ارائه مراقبت توسط پرستار و نسبت پرستاران آموزش دیده تخصصی در ابتدا و انتهای چرخه اول اقدام پژوهی دیده شد ( 05/. >P). ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي: یافته های این مطالعه نشان داد که برنامه ارتقای فرآیند مراقبت از بیماران اورژانس تروما طراحی شده می تواند منجر به افزایش کیفیت مراقبتها و پیامد آن کاهش مدت زمان بستری، بستری مجدد، میزان مرگ و میر و بیماری زایی در بیماران اورژانس تروما شود. همچنین می تواند شاخص های مرتبط با فرآیند مراقبتی منطبق با اهداف نظام سلامت را ارتقا بخشد. از این رو این برنامه می تواند بعنوان مداخله ای مناسب در اورژانس های تروما مورد استفاده قرار گیرد. ﮐﻠﯿﺪ واژه ﻫﺎ: اورژانس تروما، ارتقای فرآیند، اﻗﺪام ﭘﮋوﻫﯽ عملی
Introduction: Emergency situations has been an important factor in increasing the hospitalization and the cost of health, hence innovation is needed to better manage the caring for severely injured patients. Proper planning and implementation of the care process to provide quality services at the time of admission of these patients will include a reduction in mortality, final recovery of patients and a reduction of socio-economic burden. In this regard, the aim of this study was to optimize the caring plan for patients with trauma emergency.Method: This study was an action research based on the Hart and Bond (1995) framework, which included six steps in reflect on a theme, plan action, take action to change practice, observe and evaluate, reflect again and plan further action. This study was conducted in Shahid Rajaee Hospital, which is a referral center for trauma injuries in Fars province, southern Iran, during 2019-2021. Data were collected using semi-structured interview, focus groups, assessing ward documents, checklists and indices related to the care process. At first, the challenges of the existing trauma emergency care plan and optimization strategies were explained through a qualitative and quantitative analysis. Then, based on the strategies, the trauma emergency care program implemented for four months and finally evaluated. Quantitative evaluation criteria included indices related to the trauma care process that were evaluated before and after the implementation of trauma emergency care plan. Results: By identifying the challenges of the trauma emergency care plan, this study showed that the current plan needs to be reviewed and upgraded. Out of the 567 initial codes obtained from the interviews, 20 subcategories and 6 main categories were extracted as the challenges to the trauma emergency care plan. The main categories of challenges were extracted as follows: lack of professional capability, uncoordinated team response, deficits in management commitments, inadequate work motivation, the complex nature of trauma emergency and lack of clinical communication. Taking into consideration the challenges of trauma emergency care plan and the solutions presented by the participants to optimize it, an operational program was designed for patients with trauma emergency during the expert panel sessions. The staff mentioned 26 necessary corrective and preventive strategies. After analyzing the data, strategies such as rectifying managerial issues of the emergency system, specialized trauma nursing care, and adopting a teamwork approach were proposed. The quantitative evaluation performed in the second cycle indicated a positive effect of the trauma emergency care process improvement program. Many indices increased significantly such as the average of duration of waiting time for the first visit by the neurosurgeon, access to radiology facilities and CT scan, receiving radiology results, mean duration of care giving and the ratio of trained nurses to all the nurses at the ward (p <0.05).Conclusion: The findings of this study show that the designed trauma emergency care process improvement plan can reduced hospitalization time, re-admission and has been effective in reducing mortality and morbidity rate and improving quality of car in trauma patients. Also, improve the indicators related to the care process in accordance with the goals of the health system. It can be used as an effective intervention for patients with trauma emergency.Keywords: Trauma emergency, Care plan, Practical action research.
اورژانس تروما
Trauma emergency
جمشیدی، زهرا
Jamshidi, Zahra
نوروزی تبریزی، کیان
خانکه، حمیدرضا
ایران
دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Welfare & Rehabilitation Sciences