عنوان

تبیین عوامل تسهیل کننده و بازدارنده استفاده از بازی توسط کاردرمانگران در درمان کودکان پیش دبستانی دارای فلج مغزی در شهر اصفهان؛ مطالعه کیفی

۳۱۶۳پ

فارسی

تبیین عوامل تسهیل کننده و بازدارنده استفاده از بازی توسط کاردرمانگران در درمان کودکان پیش دبستانی دارای فلج مغزی در شهر اصفهان؛ مطالعه کیفی

[پایان نامه]

Exploring the Facilitating and Inhibiting Factors of Using play by Occupational Therapists in the Treatment of Preschool Children with Cerebral Palsy in Isfahan: A Qualitative Study

علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation

۱۳۹۶

۲۷۱ص.

کارشناسي ارشد

کاردرمانی Occupational Therapy

۱۳۹۹/۱۱/۲۱

هدف: بازی به عنوان یک وسیله درمانی در راستای افزایش توجه، تمرین یک مهارت کارکردی و حرکتی خاص و نیز ارتقا توانایی پردازش حسی، تواناییهای درکی و شناختی در کودکان میتواند مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین رشد زبانی، اجتماعی و هیجانی را حمایت میکند و در جایگاه درمانی اغلب به عنوان یک وسیله و ابزار جهت رسیدن به اهداف مورد استفاده قرار میگیرد. استفاده از بازی همواره تحت تاثیر عوامل مختلفی بوده است که این عوامل می تواند نوع و میزان استفاده از آن را مانع شود یا تسهیل کند.روش بررسی: رویکرد این مطالعه کیفی و از نوع تحلیل محتوای عرفی است که 14 کاردرمانگر و 4 دانشجوی کارشناسی کاردرمانی در آن مشارت داشتند. مشارکت کننده ها با استفاده از نمونه گیری هدفمند و با حداکثر تنوع در ویژگی های جمعیت شناختی و حرفه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه انفرادی و گروهی عمیق و نیمه ساختارمند، مشاهده هدفمند، یاداشت در عرصه و اسناد موجود جمع آوری شد. تمامی مصاحبه ها ضبط و سپس به نوشتار تبدیل شد. سپس با روش تحلیل محتوا عرفی مورد آنالیز قرار گرفت.یافته ها: کدهای بدست آمده از مصاحبه ها با تجزیه و تحلیل صورت گرفته در چهار طبقه موانع استفاده از بازی درمانی، چالش های استفاده از بازی درمانی، اهداف استفاده از بازی درمانی و راهکارهای ارتقا استفاده از بازی درمانی قرار داده شدند.نتیجه گیری: درک و آگاهی از چالش ها، تسهیل کننده ها، اهداف و راهکار های استفاده از بازی درمانی برای کاردرمانگران ممکن است به روند بهبود و ارتقا استفاده از این راهبرد کمک کند و در نتیجه وضعیت استفاده از بازی درمانی در فرآیندهای درمانی را بهبود ببخشد.کلمات کلیدی: بازی درمانی، کاردرمانی، چالش ها، تسهیل کننده ها، تحلیل محتوای عرفی

Objective: Play can be used as a therapeutic tool to increase attention, practice a specific functional and motor skill, as well as improve sensory processing, cognitive and cognitive abilities in children. It also supports language, social and emotional development and is often used in therapeutic settings as a means and tools to achieve goals. The use of the play has always been influenced by various factors that can prevent or facilitate the type and extent of its use.Methods: The approach of this study is a qualitative and conventional content analysis in which 14 occupational therapists and 4 undergraduate occupational therapy students consulted. Participants were selected using purposive sampling with maximum diversity in demographic and occupational characteristics. Data were collected using in-depth and semi-structured individual and group interviews, purposeful observation, field notes and available documents. All interviews were recorded and then transcribed. Then it was analyzed by customary content analysisResults: The codes obtained from the interviews were analyzed into four categories: barriers to play therapy, challenges of play therapy, and goals of play therapy, and strategies to promote the use of play therapy.Conclusion: Understanding and being aware of the challenges, facilitators, goals and strategies of using play therapy for occupational therapists may help to improve and enhance the use of this strategy and thus improve the use of play therapy in therapeutic processes.Keywords: play therapy, occupational therapy, challenges, facilitators. Conventional content analysis

بازی درمانی

play therapy

سلطانی، مصطفی

Soltani,Mostafa

رصافیانی، مهدی

دالوند، حمید

ایران

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

20210209

D

TF

279226

a

Y