عوامل والدینی مؤثر بر مشکلات رفتاری کودکان و اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر این عوامل و مشکلات
[پایان نامه]
The Effective Parenting Factors in Behavioral Problems of Children and the Effectiveness of Positive Parenting Program on These Factors and Problems
علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation
۱۳۹۹
ز،۲۴۱ص.
دکترا
روانشناسی بالینی Clinial Psychology
۱۳۹۹/۰۷/۳۰
هدف پژوهش حاضر تعیین ابعاد والدگری مؤثر در مشکلات رفتاری کودکان و تعیین میزان اثربخشی برنامه والدگری مثبت بر مشکلات رفتاری کودکان و ابعاد والدگری مادران بود. روش: نمونه مطالعه اول شامل 445 مادر دارای کودک 3 تا 12 سال بود که از مهدهای کودک تهران به روش در دسترس انتخاب شدند. نمونه مطالعه دوم شامل 30 مادر بود که از میان مادران مطالعه اول که مشکلات رفتاری کودکان آنها برابر و بزرگتر از 131 در سیاهه مشکلات رفتاری آیبرگ بود به روش در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت آموزش برنامه والدگری مثبت قرار گرفت. در مطالعه اول از روش آماری تحلیل رگرسیون و در مطالعه دوم از تحلیل واریانس تک متغیره و چند متغیره برای تجزیهوتحلیل اطلاعات استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد متغیرهای والدگری قادر به تبیین 36 درصد تغییرات مشکلات رفتاری بودند و متغیرهای گرمی هیجانی (001/0 =p)، رفتار تنبیهی (001/0 =p)، رفتار سهلگیرانه (008/0 =p) و رفتار دموکراتیک (01/0 =p) پیشبین معنادار مشکلات رفتاری کودکان بودند. از میان ابعاد والدینی، رفتار تنبیهی (40/0- = β) قوی ترین پیشبین مشکلات رفتاری بود. یافتههای مطالعه دوم نیز نشان داد دریافت برنامه آموزشی والدگری مثبت موجب کاهش مشکلات رفتاری کودکان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد (40/1=d؛ 001/0 =p) و اثربخشی معناداری بر ابعاد والدینی نداشت. نتیجهگیری: بررسی ابعاد والدگری در مقایسه با سبکها، اطلاعات مفیدتری از رفتار مادران و تأثیر آن بر مشکلات رفتاری کودکان در اختیار ما قرار داد. همچنین نتایج این پژوهش تأییدی بر اثربخشی برنامه والدگری مثبت بر مشکلات رفتاری بود اما تأثیر آن بر ابعاد والدگری مورد تردید است.واژگان کلیدی: والدگری مثبت، ابعاد والدینی، مشکلات رفتاری، سبک والدگری
Objective: The aim of this study was to determine the dimensions of the effective parenting in children's behavioral problems and to evaluate the effectiveness of a positive parenting program on children's behavioral problems and maternal parenting dimensions. Method: The sample of the first study included 445 mothers with children aged 3 to 12 years who were selected from kindergartens in Tehran by convenience sampling. The sample of the second study consisted of 30 mothers who were randomly selected from the mothers of the first study whose children's behavioral problems score were equal to and greater than 131 in the Eyberg Child Behavior Inventory, and then were randomly divided into experimental and control groups. The experimental group was trained under a positive parenting program. In the first study, regression analysis was used and in the second study, multivariate analysis of variance was carried out to analyze the data.Findings: The results showed that emotional warmth (p= .001), punitive discipline (p= .001), permissive discipline (p= .008) and democratic discipline (p= .01) were significant predictors of children's behavioral problems and among the parental dimensions, punitive behavior (β= -.40) was the strongest predictor of behavioral problems. The findings of the second study revealed that receiving a positive parenting training program reduced the behavioral problems of children in the experimental group (p= .001; d= 1.40) compared to the control group and had no significant effect on parental dimensions. Conclusion: evaluating the dimensions of parenting in comparison with parenting styles provided us with more useful information about mothers' behavior and its effect on children's behavioral problems. The results of this study also confirmed the effectiveness of a positive parenting program on behavioral problems, but its effect on the dimensions of parenting is in question.Keywords: Positive parenting, Parenting dimensions, Behavioral problems, Parenting styles