عنوان

ارائه مدل بومی تریاژ بیمارستانی در بلایا و حوادث با مصدومین انبوه در ایرانDevelopment of a context-bound hospital Triage model for disasters and Mass Casualty Incidents(MCI) in Iran

۳۰۵۹پ

فارسی

ارائه مدل بومی تریاژ بیمارستانی در بلایا و حوادث با مصدومین انبوه در ایرانDevelopment of a context-bound hospital Triage model for disasters and Mass Casualty Incidents(MCI) in Iran

[پایان نامه]

جعفر بازیار

علوم بهزیستی و توانبخشیSocial Welfare and Rehabilitation

۱۳۹۹

۱۸۹ص.

پیوست

دکترا

سلامت در بلایا و فوریت‌هاHealth in Emergency and Disaster

۱۳۹۹۹/۰۳/۲۵

مقدمه: سیستمهای تریاژ به عنوان یکی از اولین اقدامات در فاز پاسخ در چرخه مدیریت حوادث و بلایا و از اصول کلیدی مدیریت حوادث بزرگ به منظور تأمین خدمات سلامت موثر و در زمان مناسب هستند. وجود پروتکل‌های تریاژ بیمارستانی در بلایا از شاخصهای مهم تاب آوری بیمارستانها و از ضرورت های برنامه عملیات فوریت بیمارستان در بلایا و حوادث با مصدومین انبوه می‌باشند. مطالعات مختلفی بر ضرورت طراحی مدل بومی تریاژ بیمارستانی در بلایا و حوادث با مصدومین انبوه برای ایران تأکید داشتند . با توجه به خلا موجود در این زمینه و عدم وجود مدل بومی، این مطالعه با هدف تدوین و ارائه مدل بومی تریاژ بیمارستانی در بلایا و حوادث با مصدومین انبوه در ایران انجام شد.روش کار: این مطالعه از نوع مطالعات تلفیقی متوالی و محیط پژوهش نیز بیمارستانهای کشور ایران بود. در فاز کیفی از تحلیل محتوای کیفی با نمونه گیری هدفمند با حداکثر تنوع بر اساس معیارهای ورود و خروج با هدف شناسایی شاخصها و معیارهای مناسب با تریاژ بومی بیمارستانی در بلایا و حوادث با مصدومین انبوه و مشخص نمودن شاخصهای نهایی و همچنین نهایی کردن شاخصهای رقیب ، و در فاز کمی از تصمیم گیری کاربردی چندمعیاره به دو روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و تاپسیس فازی طبق ماتریس مقایسات زوجی و ماتریس تصمیم با هدف وزن دهی و رتبه بندی شاخصهای نهایی بر اساس گزینه های رقیب برای قرار گرفتن در مدل، استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها در نرم افزارExpert Choice انجام گردید.نتایج: در فاز کیفی تا اشباع داده ها و با حداکثر تنوع با 27 نفر از متخصصین بومی از 17 دانشگاه کشور مصاحبه انجام شد. 11 نفر با تجربه عملیاتی، 9 نفر خبره و 7 نفر عضو کمیته کشوری تریاژ بیمارستانی در بلایا و حوادث با مصدومین انبوه بودند. در فاز کیفی 4 شاخص راه رفتن و حرکات هدفمند، راه هوایی و تنفس، گردش خون و وضعیت ذهنی برای قرار گرفتن در مدل بومی نهایی شدند،که میزان توافق این شاخصها، راه رفتن و حرکات هدفمند( توافق92.60%) ، راه هوایی و تنفس(توافق 100%)، وضعیت گردش خون(توافق100%) و وضعیت ذهنی(توافق 100%) برآورد گردید. در فاز کمی، مشارکت کنندگان به پرسشنامه محقق ساخته برای وزن دهی و رتبه بندی شاخصهای نهایی شده بر اساس 3 گزینه رقیب شامل اهمیت بالینی شاخص، عدم پیچیدگی و سادگی در اجرا و سرعت در اجرا پاسخ دادند. در نتایج این فاز با دو روش تحلیل سلسله مراتبی و تاپسیس فازی، شاخص راه رفتن و حرکات هدفمند با وزن 300. و رتبه 1، راه هوایی و تنفس با وزن276. و رتبه2، وضعیت گردش خون با وزن245. و رتبه3 و در نهایت وضعیت ذهنی با وزن179. و رتبه4 به دست آمد. نرخ ناسازگاری مشارکت کنندگان در وزن دهی و رتبه بندی شاخصها برابر 01. شد که نشان داد مشارکت کنندگان ما توافق 99 درصدی در وزن دهی و رتبه بندی شاخصها داشتند. در نهایت بر اساس وزن و رتبه شاخصها، مدل بومی تریاژ بیمارستانی در بلایا و حوادث با مصدومین انبوه طراحی شد. دقت مدل بومی پیشنهادی در طبقه بندی صحیح مصدومین بر اساس یک سناریوی شبیه سازی شده با تعداد 50 مصدوم، 68 درصد با میزان بیش تریاژی 4درصد و کم تریاژی 28درصد در مقایسه با مدل تریاژ استارت با دقت 48 درصد با میزان بیش تریاژی20 درصد و کم تریاژی 32 درصد برآورد گردید.بحث و نتیجه گیری: تیم تحقیق بر اساس سیستم های رایج تریاژ در جهان، اصول تریاژ در بلایا و حوادث با مصدومین انبوه، نظر متخصصین بومی نظام سلامت و ملاحظات خاص بستر بومی ، اقدام به طراحی مدل بومی تریاژ بیمارستانی در بلایا و حوادث با مصدومین انبوه در ایران نمودند. نتیجه آزمون مدل ما نشان داد که دقت آن در طبقه بندی مصدومین بالاتر از مدل تریاژ استارت بوده، به هر حال تدوین مدلهای جدید تریاژ یک فرآیند پویا و مداوم بوده و در صورت نیاز به ارتقاء و توسعه آن در مراحل بعدی، تغییرات لازم در دستور کار تیم تحقیق قرار خواهد گرفت. میزان پائین بیش تریاژی مدل ما به نظر می رسد ناشی از انتخاب شاخصهای مناسب و محدوده مناسب این شاخصها در مدل بوده و از طرف دیگر سهم بزرگی از میزان کم تریاژی زیاد مدل بومی درخطای شناسایی مصدومین گروه زرد ناشی از قرار دادن مصدومین با توانایی راه رفتن در گروه سبز می باشد، که تعدادی زیادی از این بیماران با وجود توانایی راه رفتن دارای مشکلات جدی تری بودند که بر اساس رفرنس استاندارد می بایستی در گروه زرد قرار می گرفتند، لذا با توجه به اینکه این مصدومین ( گروه سبز) در مدل ما بلافاصله به منطقه سبز تریاژ بیمارستانی در بلایا و حوادث با مصدومین انبوه برای ارزیابی و تریاژ مجدد منتقل می گردند، بسیاری از این افراد که از نظر بعد زمانی نیز فرصت برای انجام مداخلات درمانی خواهیم داشت، در تریاژ مجدد برای قرار گرفتن در گروه واقعی و درست، شناسایی خواهند شد، پس به نظر می رسد که میزان کم تریاژی مدل در واقع کم تریاژی اولیه بوده و در ارزیابی های مجدد این میزان خطا به شدت کاهش پیدا خواهد کرد و این دلایل می تواند در کاهش نگرانی ما در خطای کم تریاژی تأثیر گذار باشد . ضمن اینکه اگر ما گروه مصدومین سبز با توانایی راه رفتن را بلافاصله در ارزیابی های فردی از نظر سایر شاخصها قرار می دادیم، زمان را از دست می دادیم، پس ما با این رویکرد، سرعت در اجرای تریاژ را نیز به عنوان یک مولفه مهم در تریاژ بلایا نیز حفظ نموده ایم.کلید واژها: تریاژ، بلایا، حوادث با مصدومین انبوه، بیمارستان. مطالعه تلفیقی

Introduction: Triage systems are one of the first steps of the disaster response phase in the disaster management cycle and are one of the key principles of major disaster management used to provide effective health services at the right time. Hospital triage protocols in disasters are the important indicators of hospital resiliency and are the essentials of the hospital Emergency Operation plan (EOP) in disasters and mass casualty incidents. Various studies have emphasized the need to design a native hospital triage model in disasters and mass casualty incidents in the context of Iran. Due to the gap in this field and the lack of a native model, the aim of this study was to develop and present a context-bounded model of hospital triage in disasters and mass casualty incidents in the health system of Iran.Methodology: This study was done using a sequential mixed method and the research environment was based at the Iranian hospitals. In the qualitative phase, qualitative content analysis along with purposeful sampling with maximum diversity based on inclusion and exclusion criteria, with the aim of identifying appropriate indicators and criteria for the native hospital triage in disasters and mass casualty incidents, determining the final indicators as well as finalizing the competing indicators was used. In the quantitative phase, multi-criteria applied decision making based on both AHP and TOPSIS methods were used according to paired comparisons and decision matrices with the aim of weighting and ranking the final indicators based on competing options to be included in the model. Data were analyzed using Exert Choice software program.Results: In the qualitative phase, 27 native specialists from 17 different universities were interviewed. There were 11 individuals with operational experience, 9 experts, and 7 members of the ministry of health hospital triage committee in disasters and mass casualty incidents. In the qualitative content analysis phase, 4 indicators of walking and purposeful movements, airway and respiration, blood circulation and mental status were finalized to be included in the native model. Accordingly, the agreement rates for walking and purposeful movement, airway and respiration, circulatory status and mental status indices were estimated to be 92.60%, 100%, 100% and 100% respectively. In the quantitative phase, 21 participants responded to the researcher-made questionnaire for weighting and ranking the final indices based on 3 competing options including clinical importance of the index, lack of complexity and simplicity in implementation, and speed of implementation. As the result of this phase, the indices of walking and purposeful movements weighing 0.3 and ranking 1, airway and respiration weighing 0.276 and ranking 2, circulatory status weighing 0.245 and ranking 3 and finally mental status weighing 0.179 and ranking 4 were respectively obtained, using two methods of hierarchical analysis and fuzzy TOPSIS. Contributors' inconsistency rate in weighting and ranking of indices equals to 0.01, which showed that our participants had a 99% agreement on this phase. Finally, based on the weight and rank of indices, a context-bounded model of hospital triage in disasters and mass casualty incidents was developed. The accuracy of the proposed indigenous model in the correct classification of the injured people was estimated based on a simulated scenario with 50 casualties, 68% with overtriage rate of 4% and undertriage of 28%.Conclusion: Based on the current triage systems in the world, the principles of triage in disasters and mass casualty incidents, the opinion of local health experts and special considerations of the local context, the research team designed a native model of hospital triage in disasters and mass casualty incidents in the context of Iran. The results concerning our proposed model confirms the higher accuracy of the model in the classification of the injured people compared to the START triage model; Nonetheless, the development of new triage models is a dynamic and continuous process and changes can be applied to them, in case further developments and improvements are required. This topic will be on the research team's agenda. The low overtriage rate of our model seems to be due to the selection of appropriate indicators and the proper range of these indicators in the model and on the other hand, the high undertriage rate of the native model in the identification of the injured people in the yellow group is due to the placement of the injured individuals with the ability to walk in the green group, many of whom had more serious problems despite the ability to walk; According to the standard reference, they should have been placed in the yellow group. Therefore, due to the fact that these injured individuals (green group) in our model are immediately transferred to the green area of the hospital triage in disasters and mass casualty incidents for evaluation and re-triage, for many of them we have the opportunity and sufficient time to perform interventions, so that they can be placed at the right group after re-evaluation. So, it seems safe to conclude that the undertriage rate of the model is actually an initial undertriage; after re-evaluating, this error rate will be drastically reduced, and these reasons can effectively reduce our concerns about undertriage error. Moreover, if we put the green group, including patients with the ability to walk, immediately in individual assessments in terms of other indicators, we would lose time. Thus, this approach also enables us to speed up the implementation of triage as an important component during disasters.Key words: triage, disasters, mass casualty incidents, hospital, mixed method.

بیمارستان

hospital

بازیار، جعفر

خانکه، حمیدرضا

فرخی، مهرداد

ایران

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

20200929

3059t.pdf

چاپی-الکترونیکی

TF

92029

a

Y