عنوان

بررسی تأثیر داروی آمانتادین بر بهبود راه رفتن بیماران اسکیزوفرنیای دچار اختلال راه رفتن و مقایسه با گروه کنترل :یک کارآزمایی بالینی تصادفی

IR

۲۶۹۷پ

فارسی

IR

بررسی تأثیر داروی آمانتادین بر بهبود راه رفتن بیماران اسکیزوفرنیای دچار اختلال راه رفتن و مقایسه با گروه کنترل :یک کارآزمایی بالینی تصادفی

[پایان‌نامه]

Study of the effect of amantadine on improvement of walking in schizophrenic patients with walking disorder and comparison with control group: a randomized clinical trial

علوم بهزیستی و توانبخشی University of social welfare and rehabilitation))

، ۱۳۹۶

۷۶ص.

چاپی

دکترا

روانپزشکی Psychiatry))

علوم بهزیستی و توانبخشی University of social welfare and rehabilitation))

مقدمه :این مطالعه با هدف بررسی تأثیر داروی آمانتادین بر بهبود راه رفتن بیماران اسکیزوفرنیای دچار اختلال راه رفتن صورت گرفت .مواد و روش ها :در این کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی، تعداد ۳۰ نفر از مبتلا به اسکیزوفرنیا در محدوده سنی حداقل ۱۸ و حداکثر ۶۵ سال که در بیمارستان روانپزشکی رازی تهران بستری شده بودند، وارد مطالعه شدند .شرکت کنندگان در طرح در شروع مطالعه و قبل از تجویز داروی آمانتادین با استفاده از ابزار POMA مورد سنجش قرار گرفته و امتیاز آن‌ها ثبت گردید .سپس به بیماران داروی آمانتادین به صورت ۱۰۰ میلی گرمی دو بار در روز به همراه داروی مصرفی روتین خود، تجویز گردید .بعد از مدت ۸ هفته پیگیری، بیماران مجددا توسط ابزار POMA مورد سنجش قرار گرفته و امتیاز آن‌ها ثبت گردید .یافته های پژوهش :میانگین نمره Balance Assessment بیماران مورد بررسی قبل از تجویز دارو آمانتادین و مداخله درمانی، ۱۲/۲۰۳/۱۴ بود که پس از مداخله درمانی و تجویز داروی آمانتادین، میانگین این نمره در بیماران بطور معنی‌داری از لحاظ آماری( ۰/۰۱۳ =p)افزایش یافته و به ۱۲/۷۳۲/۶۱ رسید .همچنین میانگین نمره Gait Assessment بیماران مورد بررسی قبل از تجویز دارو آمانتادین و مداخله درمانی، ۹/۷۳۱/۳۸ بود و پس از مداخله درمانی و تجویز داروی آمانتادین، میانگین این نمره در بیماران بطور معنیداری از لحاظ آماری( ۰/۰۲۶ =p)افزایش یافته و به ۱۰/۰۳۱/۰۶ رسید .قبل از تجویز داروی آمانتادین، ۲۳ درصد( ۷ نفر) از بیماران در ردهHigh Fall Risk ، ۴۷ درصد( ۱۴ نفر) در رده Medium Fall Risk و ۳۰ درصد( ۹ نفر) در رده Low Fall Risk قرار داشتند .بعد از تجویز داروی آمانتادین، ۱۰ درصد( ۳ نفر) از بیماران در ردهHigh Fall Risk ، ۶۰ درصد( ۱۸ نفر) در رده Medium Fall Risk و ۳۰ درصد( ۹ نفر) در رده Low Fall Risk قرار داشتند اما این اختلاف از نظر آماری معنادار نبود( ۰/۲۲۷ .=p)بحث و نتیجه گیری بطور کلی، نتایج این مطالعه حاکی از اثرات مثبت درمانی آمانتادین در بهبود اختلال راه رفتن بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا بود .کلمات کلیدی :اسکیزوفرنیا، آمانتادین، اختلال راه رفتن .

Introduction: Schizophrenia or mental disorder is one of the most common psychiatric disorders. The gait disorder and motor deficiency are a common symptom of schizophrenia. Amantadine is used to treat some of the complications of schizophrenia called Parkinsonism (including tremor, difficulty in walking, muscle stiffness). Considering the mechanism of the effect of amantadine that is the creation of a chemical equilibrium between the two neurotransmitters of dopamine and acetylcholine in the brain, it is clear that it can be a good solution for improving the gait disorder in schizophrenia patients. Considering the multiple effects of amantadine on various neurotransmitters (dopamine, glutamate and acetylcholine), the aim of this study was to show the possible effect of this drug on influencing the mechanism of gait disorder, including its effect on glutaminergic pathways and improving cognitive in the patients. Materials & methods: In this randomized controlled clinical trial, 30 patients with schizophrenia, in the age range at least 18 and a maximum of 65 years, hospitalized in Tehran Razi Psychiatric Hospital, were enrolled. At baseline, patients were evaluated using POMA and then amantadine was administered to the patients at a dose of 100 mg twice daily along with their routine amedication. After 8 weeks follow-up, the patients were assessed by POMA. Findings: A total of 30 patients were examined, of which 18 (60 ) were female and 12 (40 ) were male. The mean age of the patients was 51.83 with a standard deviation of 9.44 years. The maximum age of patients was 68 and at least 29 years. Among the Typical used drugs, Chlorpromazine (16.66 ) and Haloperidol (16.66 ) were the most commonly used drugs. The use of atypical drugs of Olanzapine (11 cases, 36.66 ) and Quetiapine (9 cases, 30 ) was the highest among patients. The mean score of Balance Assessment of the patients was 12.20 3.14 before administering amantadine. The mean score of Balance Assessment of the patients was 12.73 2.61 after administering amantadine. This difference was statistically significant (p=0.013). The mean score of Gait Assessment of the patients was 9.72 1.38 before administering amantadine. The mean score of Gait Assessment of the patients was 10.03 1.06 after administering amantadine. This difference was statistically significant (p=0.026). Before administering amantadine, 23 (n=7), 47 (n=14) and 30 (n=9) of patients were in High Fall Risk, Medium Fall Risk and Low Fall Risk, respectively. After administering amantadine, 10 (n=3), 60 (n=18) and 30 (n=9) of patients were in High Fall Risk, Medium Fall Risk and Low Fall Risk, respectively. This difference was not statistically significant (p=0.227). Conclusion: In general, the results show the positive effects of amantadine treatment to improve walking in patients with schizophrenia. Keywords: Schizophrenia, Amantadine, Gait.

ba

Study of the effect of amantadine on improvement of walking in schizophrenic patients with walking disorder and comparison with control group: a randomized clinical trial

Schizophrenia

اسکیزوفرنیا

Schizophrenia

بزرگی راد، میررمضان

Bozorgirad,Mirramezan

ناظری آستانه، علی

صیاد نصیری، محمد

ایران

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

2697t.pdf

محرمانه

محرمانه

2697t.pdf

1988185

مرجع

متن

0

۷۹۶۲پ

محل نگهداری: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

نمایه‌سازی قبلی

چاپی-الکترونیکی

TF

1

a

Y