عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
IR
۲۴۸۸پ
فارسی
IR
اثربخشی آموزش گروهی خوش بینی بر کاهش اضطراب اجتماعی و افسردگی دانش آموزان باکم توانی جسمی- حرکتی
[پایان‌نامه]
Effectiveness of optimism group training in the reduction of depression and social anxiety in students with mobility/physical disabilities
علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation))
، ۱۳۹۶
ص،۱۵۰ص.
چاپی
کارشناسی ارشد
مشاوره توانبخشی Counseling
علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation))
زمینه و هدف :با توجه به مشکلات روان‌شناختی که بین دانش آموزان باکم توانی جسمی حرکتی وجود دارد، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی خوش‌بینی بر کاهش افسردگی و اضطراب اجتماعی دانش آموزان باکم توانی‌های جسمی حرکتی بود .روش بررسی :این پژوهش به روش نیمه آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری سه ماهه انجام گرفت .جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان آموزشگاه‌های کم‌توانی جسمی حرکتی پسرانه، مقطع دبیرستان و راهنمایی شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۵ بود، از این بین ۱۸ دانش‌آموز به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل( هرکدام ۹ نفر) گماشته شدند .گروه آزمایش به مدت ۱۱ جلسه ی ۶۰ دقیقه ای تحت آموزش خوش بینی قرار گرفت .نمره پرسش‌نامه های اضطراب اجتماعی و افسردگی قبل و بعد از اتمام مداخله مقایسه شد .مجددا تمام آزمودنی ها در دوره پیگیری سه ماهه پرسش نامه های پژوهش را تکمیل کردند .یافته‌ها :نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که آموزش خوش‌بینی بر کاهش افسردگی تأثیر معنی‌داری دارد>(p۰۵.۰.)همچنین در مقیاس اضطراب اجتماعی آموزش خوش بینی اثربخشی معنی داری بر دو زیر مقیاس فیزیولوژیک و اجتناب دارد اما در زیر مقیاس ترس این اثربخشی معنادار نبود .نتیجه‌گیری :با توجه به نتایج می‌توان گفت که مداخله خوش‌بینی باعث کاهش نمره افسردگی و اضطراب اجتماعی می‌شود، بنابراین می‌توان آموزش گروهی خوش‌بینی را برای مداخلات روانی و مشاوره در دانش آموزان باکم توانی جسمی - حرکتی به کار گرفت .کلیدواژه :کم توانی جسمی- حرکتی، اضطراب اجتماعی، افسردگی، آموزش خوش بینی
Background and Objective: there is a high prevalence of psychological problems among students with mobility/physical disabilities; therefore, the goal of the present study was to examine the effectiveness of optimism group training in the reduction of depression and anxiety in this group. Methods: this was a quasi-experimental study with pretest/posttest design, control group, and a 3-month follow up. The statistical population included all middle and high school students of Tehrans educational centers for boys with mobility/physical disabilities, in the school year 2015-2016. The study sample consisted of 18 students, who were selected using a purposeful sampling method, and randomly divided into experimental and control groups (9 participants in each group). The experimental group received optimism training for 10, 1-hour sessions. The scores on the Social Phobia Inventory (SPIN) and the Beck's Depression Inventory (BDI-II) before and after applying the intervention were compared. Results: According to the study results, optimism group training had a significant effect on the reduction of depression (p>.05). There were also significant effects on two subscales of social anxiety, the physiologic and avoidance subscales, but no significant effect was found on the fear subscale. Conclusion: it can be concluded that optimism training is effective in reducing depression and social anxiety in students with mobility/physical disabilities; therefore, it can be used in psychological and counseling interventions designed for this group. Key word: physical disabilities, social anxiety, depression, optimism training
ba
Effectiveness of optimism group training in the reduction of depression and social anxiety in students with mobility/physical disabilities
physical disabilities
کم توانی جسمی- حرکتی
physical disabilities
صالح منیجه، هیوا
Saleh Manige, Hiwa
یونسی، جلال
دادخواه، اصغر
ایران
دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی
2488t.pdf
محرمانه
محرمانه
2488t.pdf
2667504
مرجع
متن
0
۸۸۴۲پ
محل نگهداری: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
نمایه‌سازی قبلی
چاپی-الکترونیکی
TF
1
a
Y
