بررسی اثر بخشی آموزش مهارت حل مساله با رویکرد توانمند سازی بر سازگاری فردی و اجتماعی دختران ساکن در مراکز شبانه روزی
[پایاننامه]
effectiveness of problem solving training by empowermen t approach to social work on personal and social adjustment of Girls In Residental Care Center
علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation))
، ۱۳۹۴
۱۹۹ص.
پیوست
چاپی
کارشناسی ارشد
مددکاری اجتماعی Social Work
علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation))
اهداف :این پژوهش به تعیین اثربخشی آموزش مهارت حل مساله با رویکرد توانمندسازی مددکاری اجتماعی بر سازگاری فردی- اجتماعی دختران ساکن درشبانه روزی پرداخته است .روش :پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی بوده که با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفته است .به این منظور 30 نفر از دختران نوجوان ساکن در شبانه روزی شهر نیشابور به صورت تصادفی انتخاب و به همین شیوه در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند .گروهص مداخله در 8 جلسه آموزش مهارت حل مساله با رویکرد توانمندسازی مددکاری اجتماعی شرکت کردند و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند .دادهصها از طریق پرسشنام سازگاری فردی- اجتماعی کالیفرنیا جمعآوری شد .جهت تجزیه و تحلیل دادهصها از آزمونصهای آماری t برای گروهصهای مستقل استفاده گردید .یافتهها :آموزش مهارت حل مساله با رویکرد توانمندسازی مددکاری اجتماعی، تأثیر معناداری بر افزایش سطح سازگاری فردی- اجتماعی دختران ساکن در شبانه روزی داشته است .و همچنین بین میانگین گروه مداخله و کنترل، در متغیرصهای مورد بررسی) اعتماد به نفس، درک ارزشهای خویشتن، احساس وابستگی، تمایلات واپسزده، قالبهای اجتماعی، مهارتهای اجتماعی، گرایش ضد اجتماعی، روابط خانوادگی، روابط اجتماعی ( تفاوت معنیصدار وجود دارد و آموزش مذکور تنها بر سطح نشانگان عصبی و آزادی شخصی تأثیر معناداری نداشته است .نتیجهگیری :یافتههای این پژوهش نشانگر آن است که آموزش مهارت حل مساله با رویکرد توانمندسازی مددکاری اجتماعی روشی مؤثر جهت ارتقای سطح سازگاری فردی- اجتماعی دختران ساکن در شبانهروزی است .واژگان کلیدی :مهارت حل مساله، توانمندسازی، سازگاری فردی- اجتماعی
Objectives: This study determined the effectiveness of problem solving training by empowerment approach to social work on personal and social adjustment of Girls In Residetal Care Center. Method: The study was semi-experimental design and used pretest posttest plan with a control group. 30 girls Girls In Residetal Care Center. girls were selected from the Residetal Care Center and random way in both intervention and control groups. The intervention group participated in 8 session's problem solving training by empowerment approach to social work, and a control group received no intervention. To gathering information from California questionnaire were used. To examine significancies, independent Ttest were used. Results: teaching problem solving by empowerment approach to Social work, meaningful impact on the individual- social adjustment of Girls In Residetal Care Center. between the intervention and control group mean, in all the investigated variable (self-confidence, understanding own values, a sense of independence, had reactionary tendencies and a form of social, social skills, anti-social attitudes, family relationships, educational and social relations), there are significant differences in mean. But this intervention could not improve neurological syndrome and personal freedom levels. Conclusion: The findings show that problem solving education by empowerment approach to Social work is effective way to promote a levels personal and social adjustment of girls. Key words:problem solving, empowerment, personal social adjustment.
ba
effectiveness of problem solving training by empowermen t approach to social work on personal and social adjustment of Girls In Residental Care Center