بررسی تاثیر ارتوز مچ-کف پایی با بار گهواره ای بر فشارها و نیروهای کف پایی، عملکرد، شاخصه های زمانی و سرعت راه رفتن در بیماران مبتلا به همی پلژی :یک کارآزمایی تصادفی بالینی
[پایاننامه]
The> effect of Rocker Bar Ankle Foot Orthosis on Plantar Pressures, Functional Mobility, Temporal Characteristics and Gait speed in Hemiplegic patients: A Randomized Control Trial Study>
علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation))
، ۱۳۹۴
ه،۱۱۰ص.
پیوست
چاپی
دکترا
اعضاء مصنوعی و وسایل کمکی Orthotics & Prosthetics
۱۳۹۴/۰۳/۱۶
علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation))
سکته مغزی یکی از شایع ترین بیماری های مغز و اعصاب می باشد که در بسیاری موارد منجر به همی پلژی می شود .همی پلژی موجب کاهش حرکت و بروز اختلالات عملکردی در الگوی راه رفتن فرد بیمار میگردد و در نهایت محدودیت های فراوانی را در فعالیت های روزمره زندگی بیمار ایجاد می نماید .درمان های متفاوتی شامل برنامه های توانبخشی و استفاده از ارتوز برای بهبود عملکرد و راه رفتن این بیماران تجویز می گردد .هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ارتوز مچ-کف پایی بر فشار ها و نیروهای کف پایی، شاخصه های زمانی، عملکرد و سرعت راه رفتن در بیماران مبتلا به همی پلژی می باشد .مواد و روش ها مطالعه حاضر یک مطالعه کار آزمایی بالینی تصادفی می باشد.تعداد40 بیمار مبتلا به همی پلژی مراجعه کننده به مراکز توانبخشی شهر تهران در دامنه سنی بین 40 تا 65 سال) مرد و زن (در این مطالعه شرکت کردند .کلیه بیماران توانایی راه رفتن برای حداقل 10 متر بدون وسیله کمکی را دارا بوده و میزان اسپاستیسیتی آنها بر اساس معیار اصلاح شده اشوورد حداکثر 2 بود .از بیماران بعد از تکمیل فرم رضایت نامه در خصوص شرکت در مطالعه، ارزیابی اولیه صورت گرفت ..متغیر ها شامل آزمونTimed Up and Go (TUG) ، آزمون سرعت راه رفتن انتخابی فرد،زمان ، مدت زمان تحمل وزن روی یک اندام به تنهایی روی اندام سالم و مبتلا، ایمپالس و میانگین نیروی وارده به پاشنه در هنگام برخورد پاشنه با سطح زمین و ایمپالس و میانگین نیروی وارده به انگشتان در هنگام جدا شدن پا از زمین بود .بیماران به صورت تصادفی با استفاده از بلوک طرح تصادفی به دو گروه تقسیم شدند .گروه یکSolid Ankle Foot Orthosis (SAFO) و گروه دو Rocker bar Ankle Foot Orthosis (RAFO) دریافت نمودند بعد از اعمال مداخله و همچنین پس از گذشت 3 هفته کلیه متغیر ها مجددا بررسی و ثبت گردید .یافته ها نتایج مطالعه نشان داد که SAFO و RAFO سرعت راه رفتن را افزایش داده و نیز مدت زمان انجام آزمون TUG را به طور معنی داری کاهش میدهند .(P=0.001) همچنین بر اساس نتایج مطالعه، هر دو نوع ارتوز موجب کاهش معنی دار مدت زمان ایستادن روی اندام سالم به تنهایی و افزایش معنی دار مدت زمان ایستادن روی اندام مبتلا به تنهایی و ایمپالس و میانگین نیروهای وارده به پاشنه در حین برخورد پا با زمین شدند .(P=0.001) در هنگام جدا شدن پا از سطح زمین، ایمپالس و میانگین نیروی وارد شده به انگشتان با استفاده از SAFO از نظر آماری تغییر معنی داری نکرد) به ترتیب P=0.765 و .P= 0.181) در حالیکه با استفاده از RAFO مقدار ایمپالس و میانگین نیروی وارده به انگشتان از نظر آماری افزایش معنی داری یافت .(P=0.001) در مقایسه بین دو گروه، سرعت راه رفتن بلافاصله پس از استفاده از RAFO بیشتر از SAFO بود .(P=0.001) مدت زمان انجام ازمون TUG بلافاصله پس از استفاده از RAFO بیشتر از SAFO بود .(P=0.001) در مدت زمان ایستادن روی اندام سالم یا مبتلا به تنهایی، تفاوت معنی داری بین دو نوع ارتوز دیده نشد) به ترتیب P=0.177 و .P=0.080) همچنین، در مقدار ایمپالس و میانگین نیروی وارده به پاشنه در هنگام برخورد پاشنه با زمین نیز تفاوت معنی داری وجود نداشت (P=0.618 و .P=0.637) ایمپالس و میانگین وارده به انگشتان در حین جدا شدن کف پا از زمین با استفاده از RAFO به مقدار معنی داری بیشتر از SAFO بود .(P=0.001) بعد از سه هفته استفاده از SAFO و RAFO سرعت راه رفتن بیماران به طور معنی داری افزایش یافته و مقدار زمان انجام آزمون TUG به مقدار معنی داری کاهش یافت .(P=0.001) بعد از گذشت سه هفته تغییر معنی داری از نظر آماری در مدت زمان ایستادن روی یک اندام به تنهایی و نیز مقدار ایمپالس و میانگین نیروهای وارد شده به پاشنه و انگشتان مشاهده نگردید) به ترتیبP=0.321،P=0.484 ،P=0.089 ،P=1 ،P=0.1 ،P=1 ، .P=1) نتیجه گیری با بهره گیری از نتایج مطالعه حاضر میتوان گفت که اگرچه هردو ارتوز SAFO و RAFO تاثیر مثبتی بر راه رفتن بیماران مبتلا به همی پلژی ناشی از سکته مغزی دارند، RAFO در مقایسه با SAFO می تواند سرعت راه رفتن این بیماران را به مقدار بیشتری افزایش داده و عملکرد آنها را بهبود ببخشد .با بررسی مکانیزم این افزایش سرعت، می توان آن را نتیجه بهبود در انجام عمل جدا شدن کف پا از سطح زمین با بهره مندی از بار گهواره ای اضافه شده به قسمت کف پایی ارتوز دانست .با توجه به نتایج مطالعه حاضر، شاید بتوان استفاده از RAFO را برای آنها توصیه کرد .به هر حال، انجام مطالعات بیشتر با نمونه های بزرگتر انجام مطالعات بیشتر بر روی این ارتوز به منظور اطمینان یافتن از تاثیرات آن بر ویژگی های مختلف راه رفتن ضروری به نظر می رسد .کلمات کلیدی :ارتوز مچ-کف-پایی، همی پلژی، فشارهای کف پایی، سرعت، عملکرد
Introduction Stroke is one of the most common neurological disorders. In many cases, it can result in hemiplegia. Hemiplegia leads to limited functional mobility and disturbed walking ability. Accordingly, it could bring about a lot of functional limitations in patients daily activities. Various treatments including programs of rehabilitations and utilization of orthoses are usually prescribed for hemiplegic patients. The purpose of the present study was to evaluate the effect of Rocker bar Ankle Foot Orthosis on plantar pressures, time characteristics, functional mobility and gait velocity in hemiplegic patients. Material and Methods This was a randomized controlled trial study. Forty hemiplegic patients referred to rehabilitation centers of Tehran at the age of 40 to 65 (both men and women) were recruited in this study. According to Modified Ashworth Scale, patient spasticity was 2 or less. Also, all subjects were able to walk independently without assistive device. Following agreement, the initial assessment was carried out. Outcome measures included gait speed, Timed Up and Go test (TUG), Single Limb Support time (SLS), Heel Mean Force (HMF), Heel Impulse (HI), Toes Mean Force (TMF) and Toe Impulse (TI). Then, patients were divided into two groups. The first group received Solid Ankle Foot orthosis (SAFO), and the second group utilized Rocker bar Ankle Foot Orthosis (RAFO). After a four-week-intervention, all the tests were performed again and the data was recorded. Results SAFO and RAFO resulted in a significant increase in gait speed and a significant decrease in TUG time (P=0.001). Also, SLS in involved limb significantly enhanced while SLS in sound limb significantly diminished (P=0.001). Also, HMF and HI significantly decreased when patients used SAFO and RAFO in group one and two respectively (P=0.001). Moreover SAFO did not change THF and TI significantly, while RAFO resulted in significant rise in TMF and TI (P=0.001). Also, there were significant difference between SAFO and RAFO regarding gait speed and TUG (P=0.001). RAFO led to more increase in gait speed and less time in performing TUG compared to SAFO (P=0.001). There were no significant difference between SAFO and RAFO with regard to HMF and HI (P=0.765, P=0.181) . However, RAFO resulted in increasing TMF and TI compared to SAFO during walking (P=0.001). Also, three weeks of using SAFO and RAFO led to a significant improvement in gait speed and functional mobility of the patients (P=0.001). Conclusion Findings of the present study showed that RAFO could enhance gait speed and improve functional mobility of hemiplegic patients while walking. Also, durinhemiplegic gait, RAFO may improve third rocker an addition to the first rocker, while SAFO improve the first rocker only. Moreover, using and training with AFO may result in more improvement in hemiplegic gait. g Keywords: hemiplegia-plantar pressure-walking-functional mobility- Rocker bar Ankle Foot Orthosis
ba
The> effect of Rocker Bar Ankle Foot Orthosis on Plantar Pressures, Functional Mobility, Temporal Characteristics and Gait speed in Hemiplegic patients: A Randomized Control Trial Study>