عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
IR
۱۸۹۵پ
فارسی
IR
اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر حل‌مساله بر مهارت مقابله‌ای و افسردگی افراد مبتلا به دیابت نوع دو
[پایان‌نامه]
The Effectiveness of problem solving therapy on depression and coping style in Patients with Type 2 Diabetes
علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences))
، ۱۳۹۲
۱۲۳ص.
پیوست
چاپی
کارشناسی ارشد
مشاوره توانبخشیRehabilitation Counseling
علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences))
اهداف :این پژوهش به تعیین اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر حل مساله بر افسردگی و مهارت مقابله‌ای افراد مبتلا به دیابت نوع دو پرداخته است .روش :پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بوده که با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفته است .بدین منظور پس از مراجعه به بیمارستان رسول اکرم) ص (از بین بیماران خانمی که شرایط ورود به مطالعه را دارا بودند، تعداد 30نفر از مراجعانی که طبق پرسشنامه افسردگی بک نمره28 - 20 کسب کردند، به شیوه هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند، سپس پرسشنامه مهارت‌های مقابله‌ای، توسط این افراد تکمیل شد.گروه مداخله در 7 جلسه آموزش مهارت حل مساله شرکت کردند درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد .جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری tو تحلیل واریانس دو متغیری با اندازه‌گیری‌های مکرر بر روی یک متغیر استفاده گردید .یافته‌ها :نتایج آزمون تحلیل واریانس دو متغیری نشان داد آموزش مهارت حل مساله طبق مدل گلدفرید و دزوریلا، موجب کاهش معنادار (< (01/0Pسبک مقابله‌ی هیجان مدار بیماران مبتلا به دیابت نوع دو گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل شده است .هم‌چنین این آموزش به افزایش معنادار( < (01/0Pسبک مقابله‌ی مساله مدار این افراد در گروه مداخله منجر شده است .از طرفی تاثیر این آموزش بر کاهش معنادار (< (05/0Pافسردگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو، در گروه مداخله نیز مورد تایید قرار گرفت .نتیجه گیری :یافته‌های این پژوهش نشان‌گر آن است که آموزش گروهی مبتنی بر حل مساله روشی مؤثر جهت بهبود مهارت‌های مقابله‌ای و کاهش میزان افسردگی افراد مبتلا به دیابت نوع دو می باشد .واژگان کلیدی :مهارت حل مساله، مهارت مقابله‌ای، افسردگی، دیابت نوع دو
Background and Objectives: The aim of present study was to determine the effectiveness of problem solving therapy on depression and coping style in patients with type 2 diabetes mellitus. Methods: This study was an experimental design and was performed with pretest-posttest control group. Then with going to Prophet Muhammad hospital from female patients who had inclusion criteria, 30 clients was selected contingency who won 20-28 scores in Beck Depression Inventory, and in the same way were in both control and experimental groups. Then, with explanations about how and why doing this research, coping skills questionnaire, was completed by them. The intervention group participated in 7 sessions on problem solving therapy, while the control group received no intervention. T-test analysis & variance analysis with repeated measures on one variable were used for data analysis. Results: The results of variance analysis show that teaching problem solving therapy on D,Zurilla & Goldfried model lead to significant reducing (P>0/01) emotion-focused coping style & significant increasing (P>0/01) Problem-focused coping style among patients with 2 type diabetes on the experimental group compared with the control group. Then results show significant reducing (P>0/05) depression between this individual in experimental groups too. Conclusion: The results of this study indicated that problem solving therapy could be effective way for improvement coping skill and reducing depression in patients with type 2 diabetes mellitus. Keywords: problem solving therapy, coping skill, depression, type 2 diabetes
ba
The Effectiveness of problem solving therapy on depression and coping style in Patients with Type 2 Diabetes
problem solving therapy
مهارت حل مسئله
problem solving therapy
ح‍س‍ی‍ن‍ی
، زه‍ره
hoseini,Seyede zohreh
ازخوش، منوچهر
یونسی، جلال
ایران
دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی
1865t.pdf
محرمانه
محرمانه
1865t.pdf
1522733
مرجع
متن
0
۵۹۸۱پ
محل نگهداری: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
نمایه‌سازی قبلی
چاپی-الکترونیکی
TF
1
a
Y
