مطالعهی وابستگی بین واریاسیون های ژن های BAT1-22(G/C) و IL-590 (C/T) با بیماری آلزایمر دیررس ( اسپورادیک) در جمعیت ایرانی
[پایاننامه]
Study of the Association between Sporadic Alzheimer's Disease and the Human BAT1-22 and IL4 -590 Gene Polymorphisms in Iranian Population
علوم بهزیستی و توانبخشی university of social welfare and rehabilitation))
، ۱۳۹۱
د،۸۵ص.
چاپی
کارشناسی ارشد
ژنتیکgenetic
۱۳۹۱/۱۰/۱۳
علوم بهزیستی و توانبخشی university of social welfare and rehabilitation))
مقدمه بیماری آلزایمر شایعترین عامل دمانس یا زوال عقل در دوران میانسالی و پیری است .این بیماری با نقص در فعالیتهای شناختی همراه است :ناتوانی در سخنگفتن، تشخیصندادن افراد و اشیا با وجود سالمبودن حواس، ازدستدادن حافظه، ازدستدادن توانایی انجامدادن حرکات هدفدار و تغییرات شخصیتی .محققان با انجامدادن آزمایشهای متعدد دریافتند که سیتوکینهای پیشالتهابی و کموکینها در پاتوژنز چندین نوع از نواقص نورولوژیکی و نورودژنریتیو نقش دارند .در این مطالعه، دو ژن IL4 و BAT1 که در مسیر التهابی نقش دارند، مطالعه شدند .پلیمورفیسم در ژنهای عامل التهابی طی زمان، باعث ایجاد اختلالات مغزی شد و در طولانیمدت، بیماری آلزایمر را بهوجود آورد .التهاب مغز یکی از اشکال پاتولوژیکی در مغز مبتلایان به آلزایمر است .همچنین در برخی جمعیتها، آلل T حاصل از پلیمورفیسم C>T در موقعیت590 - ژن IL4 و آلل C حاصل از پلیمورفیسم G>C در موقعیت22 - واقع در پروموتر ژنBAT1 بهعنوان عامل محافظتکننده گزارش شدهاند .در این پژوهش سعی میکنیم که ارتباط پلیمورفیسمهای مذکور را با بیماری آلزایمر دیررس در جمعیت ایرانی بررسی کنیم .روش کار در این مطالعه موردشاهدی، واریاسیون C>T در موقعیت590 - ژنIL4 در ۱۵۳ فرد سالم و ۱۵۳ فرد بیمار و واریاسیون G>C در موقعیت22 - واقع در پروموتر ژنBAT1 در ۱۵۲ فرد سالم و ۱۵۷ فرد مبتلابه آلزایمر بررسی شد .افراد برای پلیمورفیسمهای مذکور بررسی شدند DNA .ژنومی با روشSalting Out ، از نمونهها استخراج شده و ژنوتایپینگ نمونهها با استفاده از روش PCR- RFLP و الکتروفورزپلی آکریل آمید انجام شد .نتایج بهدستآمده با استفاده ازChi-square و SPSS تجزیهوتحلیل آماری شدند .همچنین با استفاده ازLogistic Regression، Intraction دو واریاسیون بررسی شد .یافتهها نتایج بهدستآمده نشاندهنده تفاوت معنادار آلل T از واریاسیون IL4-590 در جمعیت موردمطالعه بیمار و کنترل بوده است(P = 0.009) . همچنین در گروه جنسیتی زنان، تفاوت معناداری بین افراد بیمار و سالم برای ژنوتیپ هتروزیگوت IL4-590 C/T مشاهده میشود .(P = 0.037) گرچه تفاوت معنیداری در فراوانی ژنوتیپ BAT1-22 G/C وجود ندارد .(P > 0.05) نتایج در بین بیماران و افراد کنترل، تفاوت مهمی در فراوانی آللی و توزیع ژنوتیپها برای پلیمورفیسمBAT1-22 یافت نشد(P > 0.05) اما برای پلیمورفیسمIL4-590 در توزیع ژنوتیپی هتروزیگوت در بین افراد بیمار و کنترل در جمعیت زنان تفاوت معنیداری مشاهده شد .(P = 0.037) همچنین در توزیع آللی در ژن IL4 بین افراد بیمار و سالم تفاوت معنیدار مشاهده شد .(p = 0.009) در تقابل دو پلیمورفیسم با آللهای ژنAPOE ، تفاوت معنیداری بین گروه بیمار و کنترل مشاهده نشد .این مطالعه ارتباط و همراهی برخی پلیمورفیسمهای ژنهای عامل التهابی با بیماری آلزایمر را در برخی جمعیتهای ایرانی تقویت میکند .مطالعات دیگر پلیمورفیسمهای ژنهای عامل التهابی در کنار عوامل محیطی نیاز است تا بتوان ارتباط ژنهای عامل التهابی و بیماری آلزایمر تکگیر را هرچه بهتر بررسی کرد و شناخت .کلیدواژهها آلزایمر، سیتوکینها، میکروگلیا،BAT1، IL4،التهاب عصبی
Study of the Association between Sporadic Alzheimer's Disease and the Human BAT1-22 and IL4 -590 Gene Polymorphisms in Iranian Population