ترجمه، بومی سازی و ارزیابی پایایی و روایی نسخه فارسی پرسشنامه FES-I در افراد سالمند فارسی زبان ایرانی
[پایاننامه]
Translation, Cross-cultural Adaptation, Reliability and Validity of Persian Version of the FES-I Questionnaire in Iranians Elderly
علوم بهزیستی و توانبخشی university of social welfare and rehabilitation))
، ۱۳۹۱
۱۲۰ص.
پیوست
چاپی
کارشناسیارشد
فیزیوتراپی physical therapy
علوم بهزیستی و توانبخشی university of social welfare and rehabilitation))
هدف از این پژوهش تهیه نسخه فارسی پرسشنامهFalls Efficacy Scale Internatinal (FES-I) و بررسی ویژگیهای روانسنجی آن در دو شیوه تکمیل کتبی و شفاهی است .روش تعداد ۱۹۱ سالمند بالای شصت سال در این طرح شرکت کردند .آنان پرسشنامهFES-I به دو شیوه کتبی( ۱۱۳ نفر) و شفاهی( ۷۸ نفر) تکمیل کردند .بعد از چهارده روز، ۹۷ داوطلب پرسشنامه را برای بار دوم تکمیل کردند .برای ارزیابی اعتبار سازه، تواناییFES - Iبرای سنجش ترس افراد براساس جنسیت، سطح تحصیلات، تعداد دفعات زمینخوردن و سطح ترس از زمینخوردن بررسی شد .همچنین ارتباط نمرات این پرسشنامه با نمره پرسشنامه کیفیت زندگی(SF-36) و نتایج آزمونهای عملکردی Functional Reach و Timed Up and Go (TUG)بررسی شد .آلفای کرونباخ برای سنجش همخوانی درونی و ICC و SEM برای بررسی تکرارپذیری مطلق و نسبی محاسبه شد .یافتهها همخوانی درونی در هر دو شیوه تکمیل کتبی( ۰/۹۳) و شفاهی( ۰/۹۲) عالی و تکرارپذیری نیز در هر سه شیوه تکمیل، بالاتر از سطح پذیرفتنی ۰/۷۰ بود .ارتباط بین نمره پرسشنامهFES-I با TUG در شیوههای مختلف تکمیل پرسشنامه متوسط تا بالا بود .بعد جسمانیSF-36 نسبتبه بعد روانی آن، ارتباط قویتری باFES-I داشت .این پرسشنامه توانست تفاوت ترس از زمینخوردن سالمندان را بین افراد با جنسیت، سطح تحصیلات، تعداد دفعات زمینخوردن یا سطح ترس از زمینخوردن مختلف نشان دهد .نتیجه نسخه فارسی پرسشنامهFES-I، ویژگیهای روانسنجی خوبی برای ارزیابی ترس از زمینخوردن در سالمندان ایرانی دارد .هر دو شیوه تکمیل کتبی و شفاهی این پرسشنامه، قابلیت استفاده در فعالیتهای پژوهشی و درمانی آینده را دارد .کلیدواژهها ایران، ترس از زمینخوردن، سالمندان،.FES-I
Purpose: To develop the Persian version of Falls Efficacy Scale-International (FES-I) and to assess its psychometric properties under different modes of administration, self-report and interview-based. Method: Participants included elderly people aged over who were mostly community dwelling. The FES-I was administrated by structural interview (n= ) or self report (n= ). With an interval of days, volunteers completed the questionnaire in the retest session. To evaluate the construct validity, we assessed the ability of FES-I to discriminate people based on sex, level of education, number of falls and fear of falling. The correlation with the Short Form of Health Survey (SF- ), Timed Up and Go (TUG) and Functional Reach Test was also determined to test validity. Cronbach's alpha was used for internal consistency, intra-class correlation coefficient (ICC), standard error of measurement and minimal detectable change for reliability and nonparametric tests of group differences and correlations for construct validity Results: Internal consistency was excellent in both self-report ( 7 ) and interview ( 7 ) versions. All ICCs were above the acceptable level of 7 with the highest reliability obtained for the condition where interview based FES-I was used in both test and retest sessions. Moderate to high correlation was found between FES-I and TUG. FES-I had a higher correlation with SF- subscales of physical health than subscales of mental health. FES-I had the ability to discriminate the participants based on sex, educational level, and number of falls and fear of falling. Conclusions: Both interview and self-repot versions of FES-I demonstrated acceptable measurement properties to assess fear of falling in Iranian elderly persons.Keywords: Fear of Falling, FFES-I, Iran,
ba
Translation, Cross-cultural Adaptation, Reliability and Validity of Persian Version of the FES-I Questionnaire in Iranians Elderly