مقایسه تاثیر روش SFA و PACE بر توانایی نامیدن بیماران زبان پریش ناروان
[پایاننامه]
A> comparison of SFA and PACE effects on nonfluent aphasic patients naming ability>
علوم بهزیستی و توانبخشی university of social welfare and rehabilitation))
، ۱۳۹۱
خ،۱۷۸ص.
پیوست
چاپی
کارشناسی ارشد
گفتاردرمانی speech therapy
۱۳۹۱/۰۵/۱۶
علوم بهزیستی و توانبخشی university of social welfare and rehabilitation))
مقدمه رویکرد تحلیل مختصههای معنایی (SFA) و افزایش کارایی ارتباطی بیماران زبانپریش (PACE) مداخلاتی هستند که در درمان نقایص نامیدن بیماران زبانپریش استفاده میشوند .در این مطالعه اثربخشی روشهای SFA و PACE را مقایسه کردیم که بهترتیب به دو رویکرد درمانی مبتنیبر آسیب و مبتنیبر ناتوانی تعلق دارند .روش بررسی این مطالعه روی چهار بیمار مبتلابه زبانپریشی ناروان و با طرح تکآزمودنی متقاطع (ABCBC) صورت گرفت و طی آن هر بیمار با هر روش بهمدت ۲ هفته تحت درمان قرار گرفت .در این پژوهش بهمنظور انتخاب کلمات درمانی و کنترل، از ۲۶۹ تصویر با توافق نام بالای ۷۰درصد استفاده شد .بهمنظور تجزیهوتحلیل آماری، از آمار توصیفی، تحلیل سطح، گرایش و شیب، آزمونهای آمار سی و ویلکاکسون استفاده شد .یافتهها بهدنبال ارائ مداخلات SFA وPACE ، توانایی نامیدن کلمات درمانی هر دو روش، در تمام بیماران بهصورت معناداری افزایش پیدا کرد بهجز یکی از آنها که آسیب عقدههای قاعدهای چپ داشت و روش SFA در او مؤثر نبود .این تغییرات در روش PACE بیش از SFA بود .همچنین توانایی نامیدن کلمات کنترل، تولید مختصههای معنایی و انتقال پیام افزایش یافت .عملکرد بیماران در نامیدن کلمات درمانی پس از گذشت یک هفته از اتمام مداخلات، با وجود کاهش جزیی، همچنان بالای خط پایه حفظ شده بود .نتیجهگیری SFA و PACE میتوانند بهعنوان مداخلات مؤثر، در درمان نقایص نامیدن بیماران زبانپریش استفاده شود اماPACE ، بهعنوان درمانی چندمنظوره، نسبتبه SFA مؤثرتر است و علاوهبر بهبود مهارتهای ارتباط میتواند برای درمان آنومی استفاده شود .کلیدواژهها اختلال نامیدن، افزایش کارایی ارتباطی بیماران زبانپریش، تحلیل مختصههای معنایی، زبانپریشی، سکته مغزی
A> comparison of SFA and PACE effects on nonfluent aphasic patients naming ability>