اثربخشی رواندرمانی مختصر رابطه با ابژه در کاهش نشانگان زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی همراه با اختلالات شخصیت خوشه C
[پایاننامه]
The> efficacy of Brief Object Relations Psychotherapy on symptom reduction of women suffer from major depressive disorders co morbid with cluster C personality disorders>
علوم بهزیستی و توانبخشی university of social welfare and rehabilitation))
، ۱۳۸۹
۱۸۴ص.
پیوست
چاپی
دکترا
روانشناسی بالینی cilinical psychology
۱۳۸۹/۱۲/۲۲
علوم بهزیستی و توانبخشی university of social welfare and rehabilitation))
اختلالات شخصیت نقش مهمی در شکلگیری و تداوم اختلال افسردگی اساسی دارند .علاوهبراین، همایندی اختلالات شخصیت بهبودی افسردگی را به تعویق انداخته یا باعث عود و وقوع مجدد دورههای اختلال افسردگی میشوند .باتوجهبه اهمیت رو به افزایش رواندرمانیهای تحلیلی کوتاهمدت، در درمان اختلالات روانپزشکی و اینکه این درمانها همزمان نشانگان روانپزشکی و ساختارهای زیربنایی شخصیت را کانون توجه قرار میدهند .پژوهش حاضر اثربخشی رواندرمانی مختصر رابطه با ابژه را که از انواع رواندرمانیهای تحلیلی کوتاهمدت است، در کاهش نشانگان زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی با اختلالات شخصیت خوش C بررسی کرد .روش :پژوهش حاضر مطالع تکموردی با حجم نمون ۶ بیمار بود که براساس طرح BA با پیگیری بین آزمودنیها سازماندهی شد .هم بیماران با روش نمونهگیری هدفمند، از دو مرکز خدمات روانشناختی انتخاب شده بودند و در دو مرحل مجزا، مبتلا به اختلال افسردگی اساسی با اختلالات شخصیت خوش C تشخیص داده شدند .روانپزشک ارزیابی اولیه را برای بررسی اختلالات محور I و II انجام داد و ارزیابی دیگر برای اعمال دقیقتر معیارهای ورود و خروج را پژوهشگر با استفاده از مصاحب بالینی ساختاریافته برای اختلالاتCV) -IV (SCID- DSMانجام داد .بیماران به شکل تصادفی دوتا دوتا و به فاصل یک هفته از یکدیگر بهترتیب، سه جلس ارزیابی خط پایه و ۱۵ جلس رواندرمانی مختصر رابطه با ابژه و سه جلس پیگیری را گذراندند .۱۵ جلس رواندرمانی، براساس راهنمای درمان شامل ربطدادن نشانگان بیمار با تعارضهای زیربنایی و تکرار آنها در روابط بینفردی و انتقال بود .درنهایت، اطلاعات ازطریق مصاحب بالینی ساختاریافته برایIV- DSM، نسخ بالینگرCV)- (SCID، پرسشنام افسردگی بک، ویرایش دومII)- (BDI، پرسشنام روابط بینفردی، پرسشنام درجهبندی خلق افسرده و پرسشنام کیفیت زندگی مکگیل (MQOL) گردآوری شد .بهمنظور بررسی اثربخشی از تحلیل چشمی نمودارها، آزمون انداز اثر برای معناداری آماری و درصد بهبودی و رسیدن به زیر نقط برش، برای معناداری بالینی استفاده شد .یافتهها :در پایان درمان، هیچیک از بیماران واجد تشخیص اختلال افسردگی اساسی نبودند، هرچند از برخی نشانگان در حد زیر آستان تشخیصگذاری شکایت داشتند .شدت افسردگی بیماران از افسردگی نسبتا شدید به افسردگی خفیف رسید .بیماران درمجموع، در کاهش شدت افسردگی به انداز اثر ۹۲۱ و ۵۵ درصد بهبودی، در کاهش مشکلات بینفردی به انداز اثر ۰۶۲ و ۸۴۱ درصد بهبودی، در کاهش خلق منفی به انداز اثر ۱۲۲ و ۶۴۲ درصد بهبودی و در افزایش کیفیت زندگی دریافتی به انداز اثر ۰۸۲و ۴۳ درصد بهبودی رسیدند .بیشترین تغییرات بهترتیب، در خوش نشانگان شناختیروانشناختی و جسمانیحیاتی و بدبینی بیارزشی افسردگی بود .در پیگیری، مشکلات بینفردی کاهش بیشتری داشت و سایر نتایج حفظ شد .بحث :رواندرمانی مختصر رابطه با ابژه بهرغم همایندی اختلالات شخصیت خوشC ، نشانگان زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی را کاهش داد .کلیدواژهها :اختلال افسردگی اساسی، اختلالات شخصیت خوش C همایند، رواندرمانی مختصر رابطه با ابژه .
Objectives: Personality disorders have essential roles in developing and maintaining major depressive disorder. In addition, co morbid personality disorders postpone recovery from depression or cause relapse and recurrence. Regarding to the growing importance of Short-Term Psychodynamic Psychotherapies in treatment of psychiatric disorders and their dual focus on symptoms and underlying personality structures; current study investigated the efficacy of Brief Object Relations Psychotherapy on symptom reduction of women suffer from major depressive disorders co morbid with cluster C personality disorders.Materials and Methods: Current study was a single subject design with a sample size of six patients arranged based on A/B with follow up across subjects design. Based on purposeful sampling, all patients were diagnosed with major depressive disorder co morbid with cluster C personality disorders in two separate interviews by a psychiatrist for a preliminary evaluating axis I and II and through using the Structured Clinical Interview for DSM-IV disorders-clinician version (SCID-CV) by researcher for implement in/exclusion criteria accurately. Six patients in three pairs randomly, a week after each other spent three baseline sessions, 15 sessions of Brief Object relations Psychotherapy and three follow up sessions respectively. Finally data gathered by (SCID-CV), Beck Depression inventory (BDI-II), Interpersonal inventory, Depressed mood rating scale and McGill Quality of Life Questionnaire (MQOL). In order to evaluate the efficacy, data were analyzed by graphic displays, effect size for statistical significance and remission rate and reaching under cutoff points for clinical significance.Results: At the end of the therapy none of the patients met the criteria of major depressive disorder although they were still suffering from some symptoms sub clinically. Depression severity went from moderate to sever to mild. Patients totally reached 55 remission in depression severity with mean effect size 1.92, 41.8 remission in interpersonal problems with mean effect size 2.06, 42.6 remission in negative mood with mean effect size 2.12 and 43 remission in perceived quality of life with mean effect size 2.08. The most changes in clusters of depression were in clusters of cognitive- psychological, vegetative- physical and pessimism- worthlessness respectively. Gains were maintained in follow up although interpersonal problems reached more improvement.Conclusion: Brief Object Relations Psychotherapy reduced the symptoms of women suffer from major depressive disorder, in spite of co morbid cluster C personality disorders.Key words: Brief Object Relations Psychotherapy, major depressive disorder, co morbid cluster C personality disorders.
ba
The> efficacy of Brief Object Relations Psychotherapy on symptom reduction of women suffer from major depressive disorders co morbid with cluster C personality disorders>