مقدمه : هدف این پژوهش، " بررسی میزان کیفیت زندگی معلولین جسمی و حرکتی مجتمع آموزشی رعد " می باشد . روش : تحقیق حاضر از نوع پیمایشی می باشد . بدین جهت ۶۰، نفر از کارآموزان دختر و پسر دارای معلولیت جسمی و حرکتی بین سن ۱۵ تا ۳۵ سال که در مجتمع آموزشی رعد تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۱-۹۲ مشغول به فعالیت می باشند با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند .به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد مخصوص سنجش کیفیت زندگی معلولین جسمی و حرکتی استفاده به عمل آمده است .در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Spss نسخه ۱۶ استفاده شده است. جهت بررسی ارتباط متغیرهای مورد تحقیق در این مطالعه از ضریب هبستگی پیرسون ، آزمون آماریtest) - (t، آزمون آماری خی دو (chi squr) و آنالیز واریانس ANOVA استفاده شده است . نتایج : به طور کلی نتایج پژوهش نشان می دهد که حدود ۲۱/۶ معلولین جسمی و حرکتی کیفیت زندگی خود را ضعیف برآورد کرده اند ، حدود ۳۸/۳ آنها کیفیت زندگی خود را متوسط و ۴۰ درصد آنها کیفیت زندگی خود را خوب ارزیابی نموده اند . بحث و نتیجه گیری : در زمینه ابعاد کیفیت زندگی بررسی شده در این تحقیق می توان بیان کرد که در میان ابعاد بررسی شده میانگین نمره کیفیت زندگی افراد مورد بررسی در بعد روابط اجتماعی از میانگین نمره اخذ شده در سایر ابعاد بالاتر بوده است هرچند در افراد متاهل میانگین نمره کیفیت زندگی در بعد روابط فامیلی بیش از این مقدار بوده است.این مسئله نشان دهنده ان است که افراد معلول جسمی و حرکتی از روابط اجتماعی و روابط فامیلی خود که بخشی از مشارکت های اجتمای آنها می باشد بیش از سایر ابعاد تشکیل دهنده کیفیت زندگی رضایت دارند . کلیدواژه ها :کیفیت زندگی ، معلولیت جسمی و حرکتی