عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
۳۶۵۹پ
فارسی
تاثیر خاطره گویی گروهی بر عملکرد شناختی و روانی - اجتماعی زنان سالمند مبتلا به بیماری آلزایمر خفیف مراجعه کننده به انجمن آلزایمر ایران در سال 1401
[پایان نامه]
The effect of group reminiscence on Cognitive and psychosocial functions of Elderly women with mild Alzheimer's disease referring to the Iranian Alzheimer's Association Center in 2022
محدثه میرزائی
علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Walfare and Rehabilitation
۱۴۰۲
۱۱۴ص.
پیوست
19
5
۱۴۰۲/۰۶/۲۲
مقدمه : با توجه به رشد جامعه سالمندي و شیوع انواع مختلف اختلالات و نارسایی شناختی در این گروه سنی،توجه به روش هاي مراقبتی و درمانی سهل الوصول، کم هزینه و کم عارضه ضروري به نظر می رسد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر خاطره گویی گروهی بر عملکرد شناختی و روانی - اجتماعی زنان سالمند مبتلا به بیماری آلزایمر خفیف مراجعه کننده به مرکز انجمن آلزایمر ایران انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی قبل– بعد با گروه شاهد در سال1401 در مرکز انجمن آلزایمر ایران انجام گرفت. 44 نفر که واجد معیار های ورود به مطالعه بودند به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله ( خاطره گویی) و شاهد ( هر گروه 22 نفر) تخصیص یافتند . درگروه مداخله، خاطره گویی گروهی و درگروه شاهد ، جلسات گروهی طی 16 جلسه 75-60 دقیقه ای و به مدت 8 هفته اجرا شد. درگروه مداخله زنان سالمند به بیان خاطرات خوشایند و ناخوشایند گذشته بر اساس محتوای پروتکل وات و کپلایز پرداختند ودرگروه شاهد نیز، جلسات گروهی درباره مسائل حال حاضر و روزمره برگزار شد عملکرد شناختی و روانی- اجتماعی زنان سالمند ، قبل و بعد از مداخله با استفاده ازمقیاس مشاهده چند بعدی افراد سالمند MOSES ارزیابی گردید. داده ها با استفاده از آزمونSPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی زنان سالمند شرکت کننده 25/6±09/75 سال (دامنه سنی: 65-90 سال) بود. غالب بیماران (54%) متاهل از نظر سطح تحصیلات، غالب بیماران (49%) دارای سواد زیر دیپلم از نظر وضعیت اشتغال غالب بیماران (92%) خانه دار بودند. میانگین غالب ابعاد پرسشنامه MOSES قبل از مداخله بین دو گروه مداخله و شاهد تفاوت معنی داری را نشان نداد (05/0P) و میانگین نمره نسبت به قبل از مداخله کاهش یافته بود و کاهش نمره به معنی بهبود وضعیت می باشد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های بدست آمده در مطالعه، خاطره گویی در زنان سالمند دارای آلزایمرخفیف سبب کاهش میانگین نمره ابعاد MOSES گردید که این تفاوت معنی دار به منزله بهبود وضعیت مشاهده ای رفتاری از نظر فعالیت های رومزه همچون لباس پوشیدن، استحمام، اجابت مزاج، فعالیت فیزیکی، ارتباطات با دیگران، شناخت افراد و زمان، حافظه کوتاه و بلند مدت، بیان ناراحتی، اصلاح بدرفتاری، تمایل به روابط اجتماعی، توجه به رویدادهای محیط و اوقات فراغت بیماران مبتلا به آلزایمر پس از جلسات خاطره گویی گروهی می باشد.واژگان کلیدی: خاطره گویی گروهی، عملکرد شناحتی، عملکرد روانی-اجتماعی، مقدمه : با توجه به رشد جامعه سالمندي و شیوع انواع مختلف اختلالات و نارسایی شناختی در این گروه سنی،توجه به روش هاي مراقبتی و درمانی سهل الوصول، کم هزینه و کم عارضه ضروري به نظر می رسد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر خاطره گویی گروهی بر عملکرد شناختی و روانی - اجتماعی زنان سالمند مبتلا به بیماری آلزایمر خفیف مراجعه کننده به مرکز انجمن آلزایمر ایران انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی قبل– بعد با گروه شاهد در سال1401 در مرکز انجمن آلزایمر ایران انجام گرفت. 44 نفر که واجد معیار های ورود به مطالعه بودند به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله ( خاطره گویی) و شاهد ( هر گروه 22 نفر) تخصیص یافتند . درگروه مداخله، خاطره گویی گروهی و درگروه شاهد ، جلسات گروهی طی 16 جلسه 75-60 دقیقه ای و به مدت 8 هفته اجرا شد. درگروه مداخله زنان سالمند به بیان خاطرات خوشایند و ناخوشایند گذشته بر اساس محتوای پروتکل وات و کپلایز پرداختند ودرگروه شاهد نیز، جلسات گروهی درباره مسائل حال حاضر و روزمره برگزار شد عملکرد شناختی و روانی- اجتماعی زنان سالمند ، قبل و بعد از مداخله با استفاده ازمقیاس مشاهده چند بعدی افراد سالمند MOSES ارزیابی گردید. داده ها با استفاده از آزمونSPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی زنان سالمند شرکت کننده 25/6±09/75 سال (دامنه سنی: 65-90 سال) بود. غالب بیماران (54%) متاهل از نظر سطح تحصیلات، غالب بیماران (49%) دارای سواد زیر دیپلم از نظر وضعیت اشتغال غالب بیماران (92%) خانه دار بودند. میانگین غالب ابعاد پرسشنامه MOSES قبل از مداخله بین دو گروه مداخله و شاهد تفاوت معنی داری را نشان نداد (05/0P) و میانگین نمره نسبت به قبل از مداخله کاهش یافته بود و کاهش نمره به معنی بهبود وضعیت می باشد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های بدست آمده در مطالعه، خاطره گویی در زنان سالمند دارای آلزایمرخفیف سبب کاهش میانگین نمره ابعاد MOSES گردید که این تفاوت معنی دار به منزله بهبود وضعیت مشاهده ای رفتاری از نظر فعالیت های رومزه همچون لباس پوشیدن، استحمام، اجابت مزاج، فعالیت فیزیکی، ارتباطات با دیگران، شناخت افراد و زمان، حافظه کوتاه و بلند مدت، بیان ناراحتی، اصلاح بدرفتاری، تمایل به روابط اجتماعی، توجه به رویدادهای محیط و اوقات فراغت بیماران مبتلا به آلزایمر پس از جلسات خاطره گویی گروهی می باشد.واژگان کلیدی: خاطره گویی گروهی، عملکرد شناحتی، عملکرد روانی-اجتماعی، سالمندآلزایمر
Background: Considering the growth of the aging society and the prevalence of various types of disorders and cognitive impairment in this age group, it seems necessary to pay attention to easy-access, low-cost and low-complication care and treatment methods. The present study aimed to investigate the effect of group reminiscing on the cognitive and psychosocial performance of elderly women with mild Alzheimer's disease referred to the Iranian Alzheimer's Association Center.Materials and methods: This quasi-experimental (before-after) study was conducted on 44 elderly women with mild Alzheimer's disease at the Iranian Alzheimer's Association Center in 2022. All participants were randomly divided into two intervention (reminiscence) group and control groups (22 peaople in each group). In the intervention group, group reminiscence and in the control group, group sessions were conducted during 16 sessions of 60-75 minutes and for 8 weeks. In the intervention group, elderly women expressed pleasant and unpleasant memories of the past, and in the control group, group meetings were held about current and everyday issues. The data were analyzed using SPSS version 22.Results: The mean age of participating elderly patients was 75.09 ± 6.25 years (age range: 65-90 years). Most of the patients (54%) were married. Regarding education level, the majority of patients (49%) had less than a diploma. Regarding occupation, the majority of patients (92%) were housewives. The mean of the dimensions of the MOSES questionnaire before the intervention did not show a significant difference between the two intervention and control groups (P<0.05). The mean score of self-care dimension (P=0.166), disorientation (P=0.426), depression (P=0.072), irritability (P=0.064), withdrawal (P=0.276) and the total score of the MOSES questionnaire (P=0.091) after the intervention did not show a significant difference between the intervention and control groups. Comparing before and after the intervention, it showed that in the control group, there was no significant difference between the dominant mean of MOSES dimensions (P<0.05). In the intervention group, a significant difference was observed between the average MOSES dimensions before and after the intervention (P<0.001) and the mean score was reduced compared to before the intervention, and a reduction in the score means an improvement in the situation of interest.Conclusion: According to the results obtained in the study, reminiscence in elderly patients with Alzheimer's causes a decrease in the mean score of the MOSES dimensions, which is a significant difference that means an improvement in the observational state of behavior in terms of activities such as dressing, bathing, defecation, physical activity, communication with others, recognition of people and time, short and long-term memory, expression of discomfort, correction of misbehavior, desire for social relations, attention to environmental events and free time after group reminiscing sessions. Keywords: Group reminiscing, cognitive function, psychosocial function, elderly
سالمند
elderly
میرزایی، محدثه
Mirzaei, Mohaddeseh
فلاحی خشکناب، مسعود
محمدی، فرحناز
ایران
دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی
20231024
D
TF
279226
a
Y
