Investigation of the relationship between polymorphism and expression level of PRM1, PRM2, and AZF1 genes in patients with oligospermia
Dissertation
Nashwah Jabbar Kadhim
Natural Sciences
1402
112p.
cd
Ph.D
Sciences in the Genetics
1402/06/12
Background: Male infertility accounts for around 15% of all occurrences of infertility in couples. Male infertility is most commonly caused by azoospermia, which is caused by genetic abnormalities. Azoospermia is the complete absence of sperm in the ejaculate. Various single nucleotide polymorphisms in the PRM genes and AZF area microdeletions are linked to male infertility. In the current research, we aimed to investigate PRM1, PRM2 SNPs, and AZFc region microdeletion in infertile males and further our investigation by analyzing gene expression profiles between infertile and healthy men Methods: In this case-control study, 100 infertile males (33 with azoospermia, 48 with oligozoospermia, and 19 with severe oligozoospermia) and 100 fertile males were recruited as study participants. To detect AZFc partial deletions, whole DNA from peripheral blood was utilized to amplify two sequence-tagged site markers (STSs) through multiplex PCR, and SNPs in PRM1 and PRM2 were detected via PCR-RFLP. Furthermore, quantitative real-time PCR was used to assess the expression levels of PRM1, PRM2, and DAZ1 (located in the AZFc region) in testis tissue. Results: There were no significant variations in the frequency of the rs779337774 SNP in the PRM2 gene in the study population. However, there was a significant between the rs737008CA genotype. The deletion of sY254 and sY255 was detected in patients with azoospermia and severe oligozoospermia. Furthermore, all of these genes had extremely low levels of expression. With ROC curve analysis, only DAZ1 was found to have diagnostic biomarker potential (AUC=0.742). Conclusion: When the expression levels of these genes are lowered, the likelihood of spermatozoa retrieval in azoospermic persons increases.In addition, no significant association was found between PRM2 polymorphism and azoospermia; nevertheless, the CA genotype of the PRM1 polymorphism is strongly connected with the prevalence of azoospermia.
مقدمه: ناباروری مردان سبب حدودا 15 درصد از همه موارد ناباروری در زوج ها است. ناباروری مردان بیشتر به دلیل آزواسپرمی است که به دلیل ناهنجاری¬های ژنتیکی ایجاد می¬شود. آزواسپرمی به معنای فقدان کامل اسپرم در انزال است. پلیمورفیسمهای تک نوکلئوتیدی مختلف در ژنهای PRM و ریزحذفهای ناحیه AZF با ناباروری مردان مرتبط هستند. در مطالعه حاضر، هدف ما بررسی پلی مورفیسم¬های تک نوکلئوتیدی (SNP) ژن¬های PRM1، PRM2 و ریز حذف های ناحیه AZFc در مردان نابارور و بررسی های بیشتر با تجزیه و تحلیل مشخصات بیان ژن بین مردان نابارور و افراد سالم بود. در این مطالعه موردی-شاهدی 33 مورد آزواسپرمی، 48 مورد اولیگوزواسپرمی و 19 مورد اولیگوزواسپرمی شدید و 100 فرد بارور به عنوان شرکت کنندگان در مطالعه انتخاب شدند. برای تشخیص ریز حذف¬های AZFc، DNA خون محیطی از طریق Multiplex PCR و باکمک STS ها نشانه گذاری شدند و SNP ها در PRM1 و PRM2 از طریق PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفتند. علاوه بر این، از تکنیک مولکولی Real-time PCR برای ارزیابی سطوح بیان PRM1، PRM2وDAZ1 (واقع در ناحیه AZFc) در بافت بیضه استفاده شد. یافتهها: در جمعیت مورد مطالعه، تغییرات معنیداری در فراوانی rs779337774 SNP در ژن PRM2 وجود نداشت. با این حال، بین ژنوتیپ rs737008CA به عنوان یک عامل خطر در ارتباط با بیماری رابطه معنی داری وجود داشت. حذف sY254 و sY255 در بیماران مبتلا به آزواسپرمی و الیگوزواسپرمی شدید تشخیص داده شد. علاوه بر این، تمامی ژن¬های مورد مطالعه سطوح بیان بسیار پایینی داشتند در بیماران نسبت به گروه کنترل نشان دادند، با این حال با بررسی ROC CURVE تنها DAZ1 دارای پتانسیل بیومارکر تشخیصی بود (AUC=0.742). نتیجهگیری: با کاهش سطح بیان این ژنها، احتمال بازیابی اسپرم در افراد آزواسپرمی افزایش مییابد. و همچنین، مشاهده ژنوتیپ CA در ژن PRM1 احتمال بروز آزواسپرمی را افزایش می¬دهد.
بررسی ارتباط پلیمورفیسم و سطح بیان ژنهای PRM1، PRM2، AZF1 در بیماران مبتلا به الیگواسپرمی
Male infertility, Polymorphism, Gene expression, PRM1, PRM2, AZFc, DAZ1
ناباروری مردان، پلیمورفیسم، بیان ژن، PRM1، PRM2،AZFc، DAZ1