T29134
انگلیسی
Optimal Context for Learning Verb Predicate Structure: Evidence from Integrated Priming and Implicit Learning Aptitude at Syntax-Semantics Interface
Dissertation
Shalaleh Javadi
Persian Literature and Foreign Languages
1402
96p.
cd
Ph.D.
English Language Teaching (ELT)
1402/04/25
Learning a second language is not easy as it involves not only the mastery of two language differences but also the acquisition of novel structures. What is of utmost importance in the field is coming up with efficient ways of teaching these structures in a way that is processible for the learners. In this vein, priming has recently attracted attention as a potential implicit learning paradigm. However, further research is needed to provide evidence of the possible effectiveness and feasibility of the technique. The present study used a pre-test and post-test design to investigate the idea of whether motion phrasal verbs can be learned using priming technique. Ninety students, from four intact classes from the University of Tabriz, were selected for the study and were put in the intermediate or upper-intermediate groups according to the proficiency test they took. In the treatment phase, participants were primed using a storybook. They completed writing production task narrating two silent movies following the priming phase. Later, the participants attended working memory and implicit learning aptitude test as two measures of individual differences that could affect implicit learning. For the purpose of analysis, the number of phrasal verbs that were recalled was counted and analyzed; the correlation between phrasal verb usage in the priming session and individual differences was analyzed using regression model. The results suggested that only the upper-intermediate group benefited from priming mechanism. Individual differences central to the study were not found to be predictors of implicit learning for the addressed context. The results are justified by drawing upon the processability hypothesis.
یادگیری زبان دوم از این جهت که نه تنها مستلزم تسلط بر تفاوت دو زبان، بلکه مستلزم به دست آوردن مهارت در ساختارهای جدید است. آنچه در این زمینه از اهمیت بالایی برخوردار است، ارائه روش های کارآمد برای آموزش این ساختارها به گونه ای است که برای فراگیران قابل پردازش باشد. در این راستا، پرایمینگ اخیراً به عنوان یک الگوی یادگیری ضمنی بالقوه توجه را به خود جلب کرده است. با این حال، تحقیقات بیشتری برای ارائه شواهدی مبتنی بر کار امد بودن احتمالی این تکنیک مورد نیاز است. مطالعه حاضر از یک رویکرد پیش آزمون و پس آزمون در یک طرح شبه تجربی برای بررسی این ایده استفاده کرد که آیا افعال عبارتی حرکتی را می توان با استفاده از تکنیک پرایمینگ یاد گرفت. نود دانشجو از چهار کلاس دانشگاه تبریز برای مطالعه انتخاب شدند و بر اساس آزمون مهارتی که شرکت کردند در گروه های متوسط یا متوسط به بالا قرار گرفتند. در مرحله پرایمینگ، شرکت کنندگان با استفاده از کتاب داستان پرایم شدند. شرکت کنندگان تکلیف تولیدی نوشتن را با روایت دو فیلم صامت در مرحله پرایمینگ انجام دادند. بعداً، شرکت‌کنندگان در آزمون حافظه کوتاه مدت و استعداد یادگیری زبان به عنوان دو معیار تفاوت‌های فردی که می‌توانند بر یادگیری ضمنی تأثیر بگذارند، شرکت کردند. به منظور تجزیه و تحلیل، تعداد افعال عبارتی که استفاده شده بودند شدند شمارش و تجزیه و تحلیل شد. همبستگی بین استفاده از فعل عبارتی در جلسه پرایمینگ و تفاوت های فردی با استفاده از مدل رگرسیون تحلیل شد. نتایج نشان داد که مکانیسم پرایمینگ تنها در گروه متوسط بالا اثر بخش بوده است. تفاوت‌های فردی اصلی در مطالعه به عنوان پیش‌بینی‌کننده یادگیری ضمنی برای زمینه مورد بررسی یافت نشد. نتایج با استفاده از فرضیه پردازش پذیری توجیه می‌شوند.
زمینه بهینه برای یادگیری ساختار فعل: شواهدی از مقدمه سازی یکپارچه و استعداد یادگیری ضمنی در تلاقی نحو و معنا
Implicit learning, Priming, Syntax-Semantics Interface
یاد گیری ضمنی/پرایمینگ/تلاقی نخو و معنا
Javadi,
Shalaleh
Producer
Ansarin,
Yaghoubi-Notash,
Ali Akbar
Massoud
Thesis advisor
Consulting advisor
Tabriz
ایران
Central Library of Tabriz University
دکتری پایاننامه PE1127.J3 1402
Shalaleh Javadi
عبادی
e
TL
276903
a
Y
