Efficacy of Different Types of Foci of Strategic Planning on the Fluency in L2 Oral Production
Dissertation
Amin Badali
Persian Literature and Foreign Languages
1401
71p.
cd
M.A.
English Language and literature
1401/11/03
Studies on planning task on the oral production of second language learners have been carried out for more than two decades. Planning helps learners find out what they should focus on and how it affects their use of the language. Strategic planning means preparing to complete a task by considering what content the learner needs to code and the way through which they can represent that content. The present study intends to examine the effects of different types of foci of strategic planning processes including form-focused and meaning-focused strategic planning on speaking fluency of EFL learners. Forty-five students at intermediate proficiency level in general English in a private institute took part in this research. One group was directed to plan on the linguistic form prior to a decision-making task, while another group was directed to plan on the meaning earlier to carrying out the same task. Finally, the third group was no planning group in which they were not given extra time to plan the content prior to performing the task. Based on their performance, the fluency of the produced utterances was examined and conclusions were made on the efficacy of various kinds of foci of strategic planning processes on the fluency in L2 oral production. The findings demonstrated that both form-focused and meaning-focused strategic planning are likely to affect EFL students’ speaking fluency. Though there was no significant difference between form-focused and meaning-focused strategic planning shown by the results. From an educational practice perspective, the results may be useful to both curriculum designers and language teachers.
بیش از دو دهه است که مطالعاتی در زمینه برنامه ریزی برای تولید شفاهی زبان آموزان زبان دوم انجام شده است. برنامهریزی از این جهت به زبانآموزان کمک میکند تا متوجه باشند روی چه چیزی باید تمرکز کنند و برنامه ریزی چگونه بر استفاده آنها از زبان تأثیر میگذارد. برنامهریزی استراتژیک به معنای آماده شدن برای تکمیل یک کار با در نظر گرفتن اینکه زبان آموز به چه محتوایی نیاز به کدنویسی دارد و روشی که از طریق آن می تواند آن محتوا را نمایش دهد. پژوهش حاضر در صدد است تا تأثیر انواع کانونهای فرآیند برنامهریزی استراتژیک شامل برنامهریزی راهبردی مبتنی بر فرم و معنا را بر روانی کلام زبان آموزان بررسی کند. چهل و پنج دانش آموز در سطح متوسط زبان عمومی در یک موسسه خصوصی در این تحقیق شرکت کردند. قبل از انجام فعالیت، یک گروه هدایت شدند تا روی شکل زبانی برنامه ریزی کنند، در حالی که گروهی دیگر به برنامه ریزی روی معنی قبل از انجام همان فعالیت هدایت شدند. در نهایت، گروه سوم بدون برنامه ریزی خاصی بود و در آن زمان اضافی برای برنامه ریزی محتوا قبل از انجام فعالیت به آنها داده نشد. بر اساس عملکرد آنها، روانی گفته های تولید شده مورد بررسی قرار گرفت و نتیجه گیری در مورد اثربخشی انواع مختلف کانون های فرآیند برنامه ریزی استراتژیک بر روان بودن تولید شفاهی زبان دوم انجام شد. یافتهها نشان داد که هم برنامهریزی استراتژیک مبتنی بر فرم و هم برنامهریزی متمرکز بر معنی احتمالاً بر روانی کلام دانشجویان زبان انگلیسی تأثیر میگذارد اگرچه نتایج تفاوت معنیداری بین برنامهریزی راهبردی مبتنی بر فرم و معنا محور نشان نداد. از منظر تمرین آموزشی، نتایج ممکن است هم برای طراحان برنامه درسی و هم برای معلمان زبان مفید باشد.
تاثیر انواع مختلف تمرکز در برنامه ریزی استراتزیک بر روی سلیسی گفتار در زبان دوم