Pragmatic input and communication strategy use: Looking into classroom-based interaction in Iranian EFL situation
Dissertation
Armin Vali
Persian Literature and Foreign Languages
1402
146p.
cd
M.A.
English Language Teaching (ELT)
1402/04/31
This study investigates the importance of pragmatic competence in second language learning and the effectiveness of explicit and implicit instruction in improving learners' pragmatic competence. It examines the extent to which pragmatic perspectives have been included in Iranian English for specific purposes (ESP) textbooks and aims to develop new instructional materials for non-native English language learners. The study finds that explicit and contextualized instruction in pragmatics is more effective than implicit and decontextualized instruction. It also finds a lack of appropriate material on pragmatics in EFL textbooks, hindering students' pragmatic competence. The study concludes that explicit and contextualized instruction in pragmatics should be incorporated into language teaching programs and materials to improve learners' pragmatic competence and promote better cross-cultural communication.
داشتن آگاهی دز زمینه منظور شناسی، که شامل توانایی استفاده مناسب از زبان در زمینه های مختلف اجتماعی-فرهنگی است، جزء ضروری یادگیری زبان دوم/خارجی است. با این حال، زبان آموزان اغلب عدم تعادل بین شناخت عملی منظوری و دستوری خود را نشان می دهند و یادگیری و آموزش منظور شناسی گویا از قافله عقب مانده است. مطالعات اخیر نشان می دهد که آموزش صریح در منظور شناسی می تواند به طور قابل توجهی دانش منظور شناسی عملی فراگیران را بهبود بخشد، و کتاب های درسی زبان انگلیسی نیاز به آموزش بیشتر در مورد کنش های گفتاری و زمینه های اجتماعی و فرهنگی در گفتار و نوشتار دارند.هدف این پژوهش بررسی این است که آیا آموزش صریح یا ضمنی منظور شناسانه عملکرد زبانی، آگاهی و بیان موقعیتی دانشآموزان را بهبود میبخشد، و همچنین اینکه آیا حذف ورودی منظورشناسانه از کلاس مانع بیان صریح و صحیح موقعیتی و زبانشناسی دانشآموزان میشود یا خیر. یافته های تحقیقات اخیر در منظور شناسی بین زبانی نشان می دهد که آموزش قواعد منظور شناسانه حاکم بر استفاده از ساختارهای دستوری به زبان آموزان زبان دوم ضروری است. با این حال، دانش پیرامونی محدودی وجود دارد که چگونه دیدگاههای عملگرایانه زبان در گسترش کتابهای درسی زبان به طور کلی و انگلیسی ایرانی به طور خاص مورد توجه قرار گرفته است.علاوه بر این، هدف دیگر این پژوهش کمک به توسعه مواد آموزشی جدید برای توسعه دانش صلاحیت منظورشناسانه در انگلیسی آموزان غیر بومی و اجرای انتقال دانش منظورشناسی در کلاسهای زبان است. مطالعات اخیر نشان داده اند که آموزش صریح در منظور شناسی در بهبود منظور رسانی فراگیران موثر بوده و یادگیرندگانی که آموزش های صریح در منظور شناسی دریافت کرده اند از کسانی که آموزش ضمنی دریافت کرده اند بهتر عمل کرده اند. علاوه بر این، آموزش زمینهای در منظور شناسی مؤثرتر از آموزشهای بدون درونداده بود و یادگیرندگانی که آموزشهای زمینهای را در منظور شناسی دریافت کردند، بهتر میتوانستند دانش و منظور خود را به زمینههای جدید منتقل کنند.به طور کلی، هدف این پژوهش بررسی این است که آیا روشهای ضمنی یا صریح آموزش و آزمون منظور شناسی در عمل مؤثرتر هستند یا خیر. تحقیقات کنونی نشان میدهد که کتابهای درسی زبان انگلیسی فاقد مقدار مناسبی از مطالب هستند که در نهایت یادگیری دانش منظور شناسانه را در بین زبانآموزان انگلیسی تضمین کند، و گنجاندن اصول منظور شناسی در برنامه درسی استاندارد مدارس زبان میتواند منجر به یادگیری بهتر، سریعتر و کارآمد ترمنظور شناسی میان فرهنگی شود.
درونداد منظورشناسانه و به کارگیری راهبرد ارتباطی: بررسی تعامل درون کلاس در بافت زبان آموزی ایرانی
، (Pragmatic awareness) ، آگاهی منظور شناسانه (Pragmatics) ، منظور شناسی(TEFL) ،آموزش انگلیسی به عنوان زبان دوم،(cognitive linguistics)کلیدواژه ها: زبان شناسی شناختی