A Psycholinguistic Approach to Sentence Comprehension in Silent Reading and Reading Aloud
Dissertation
Ehsan Hassannejad Zargari
Faculty of Persian Literature and Foreign Languages
1396
81p.
cd
degree of Master
Teaching English as a Foreign Language
1396/11/27
Tabriz
The present study investigated the effects of two different modes of reading (silent reading vs. reading aloud) on readers’ on-line sentence comprehension. Sixty adult Iranian speakers of English as a foreign language participated in the experiment. Half of the participants were males and half were females. The participants were asked to read twenty structurally ambiguous garden-path sentences presented word-by-word in a self-paced reading task. Each participant read 10 sentences silently and 10 sentences aloud. Each sentence was followed by a ‘Yes/No’ comprehension question. Participants had to read the sentences at their own pace and answer the comprehension questions that followed each sentence. On-line comprehension performance was measured by comparing mean reading times in the critical segment of the sentences where disambiguation occurred, between silent and aloud reading. Lower reading times in either mode of reading (silent vs. aloud) in this region were interpreted as faster processing, hence facilitation in on-line comprehension. Scores of off-line comprehension questions were also used as supplementary data for further analyses. Results from statistical analyses of on-line reading times showed that comprehension was significantly higher during reading aloud as opposed to silent reading. Also, results from analyses of off-line comprehension question scores supported these results in showing significantly higher scores following reading aloud compared to silent reading. The performance of males and females were also compared using both on-line and off-line data. Results indicated that reading aloud had higher effects on females than males
این تحقیق تاثیر دو حالت خواندن (بلند خوانی و صامت خوانی) را بر روی درک آنی جمله توسط خواننده متن را مورد بررسی قرار داده است. شصت ایرانی بزرگسال که انگلیسی زبان خارجی آنها می باشد در این تحقیق شرکت کردند. نیمی از شرکت کنندگان مرد و نیم دیگر زن بودند. از شرکت کنندگان خواسته شد که بیست جمله با ساختار مبهم را که به صورت کلمه به کلمه در قالب یک آزمایش خودگام خوانی ارائه شد بخوانند. هر شرکت کننده 10 جمله را به صورت بی صدا و 10 جمله را با صدای بلند خواند. به دنبال هر جمله یک سوال با پاسخ آری یا نه وجود داشت. شرکت کنندگان می بایست جملات را با گام خود می خواندند و به سوالی که به دنبال هر جمله می آمد پاسخ می دادند. درک آنی با مقایسه زمان خواندن در بخش بحرانی جمله که رفع ابهام در آن رخ می دهد بین دو حالت خواندن انجام گرفت. زمان کمتر در هر یک از حالات خواندن (بلند خوانی یا صامت خوانی) به عنوان پردازش سریع تر و درنتیجه تسهیل در درک آنی جمله تفسیر شد. نمرات سوالات درک مطلب نیز به عنوان داده های تکمیلی برای تحلیل بیشتر مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل آماری بر روی زمان خواندن در بخش بحرانی جمله نشان داد که درک آنی جمله در حین بلندخوانی به صورت معناداری از صامت خوانی بهتر بوده است. همچنین نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل نمرات سوالات درک مطلب نیز نشانگر این بود که میانگین نمرات سوالات درک مطلب پس از بلند خوانی به صورت معناداری از میانگین همین نمرات پس از صامت خوانی بالاتر بوده است. همچنین نتایج نشان داد که بلند خوانی تاثیر بیشتری روی درک مطلب زنان در مقایسه با مردان داشته است.
مطالعه ی درک جمله درصامت خوانی و بلند خوانی در رویکرد روانشناسی زبان