Trump's vs. Obama's Speeches from the Perspective of Critical Discourse Analysis: Examining Power and Hegemony
[Thesis]
/آزاده، رعنا
: Faculty of Persian Literature and Foreign Languages
, 1399(2020)
, Mirzaei
216p.
Print - Electronic
phd.
, Department of English Language and Literature
1399/06/26
This study explored the political discourse of Barak Obama and Donald Trump before their presidency to see how hegemony and power are manifested in their pre-election speeches. The data including the speech videos and their related transcripts were accessed from reliable internet sources. Based on Systemic Functional Grammar and Critical Discourse Analysis, the study made use of a qualitative research design to analyze the data in terms of transitivity, modality, mood, hegemony and power, respectively. The results revealed that both leaders tended to overuse action-oriented processes, first person pronouns, present tense and certain modal such as can, will, and have to, in order to not only portray a positive image of their own abilities and pragmatic stances but also to shorten the distance with the audience for sharing the critical issues troubling America. Meanwhile, in contrast to Obamas fluent, figurative and conservative discourse, Trumps discourse was juxtaposed, straightforward, resolute, and derogatory in tone, though he used high mitigation modals and hesitation markers more than Obama. Although both were found to be using hegemonic strategies of consent to maintain their own ideological stances, Trumps ideological stances projected a more negative and intimidating images of other countries power and American leadership and society, which reveals his unique manipulative style to legitimize himself as a businessman president. To maintain their own ideological notions, Donald Trump over-relied on repetition, dramatization, projection, rhetorical questioning, and illusive language, but Obama overused metaphoric, emphatic, and parallel language as persuasion strategies. The findings thus provide evidence for the existing complex interplay of power, hegemony and language in political discourses. As the pedagogical implications, the findings necessitate instructional attention to the multifaceted function of linguistic patterns (e.g., pronouns, modals, and verbs of transitivity) in maintaining ideological notions as well as hegemonic and power intentions in various discourses.
این مطالعه به گفتمان سیاسی باراک اوباما و دونالد ترامپ قبل از ریاست جمهوری آنها پرداخته است تا تجلی عوامل استیلاء (hegemony)و قدرت در سخنرانی های قبل از انتخابات آنها را مورد بررسی قرار دهد .در این تحقیق از طرح تحقیق کیفی استفاده شده است .بر اساس پایه های نظری این تحقیق، یعنی گرامر عملکردی سیستمیک و تجزیه و تحلیل گفتمان انتقادی ، داده ها ابتدا از بعد انتقال کلامی(transitivity) ، وجه زبانی (Modality) و لحن کلامی تجزیه و تحلیل شدند سپس از بعد استیلاء و قدرت، بررسی شده است .نتایج بدست آمده حاکی از وجود شباهت و تفاوت در گفتان این افراد است هر دو رهبر به استفاده بیش از حد از فرآیندهای عمل گرا، ضمایر اول شخص ، زمان حال و فعل های معین دلالت کننده بر امکان،اراده و اجبار تمایل داشتند . این امر نشانگر تلاش آنها، نه تنها برای ارائه تصویری مثبت از توانایی و مواضع عملی خود، بلکه برای کم کردن فاصله بین خود و مخاطبان می باشد تا بتوانند موضوعات مهم و خطیر مربوط به آمریکا را با آنها در میان بگذارند .در این ضمن، ، بر خلاف گفتمان فصیح،مجازی و محافظه کارانه اوباما ، لحن گفتمان ترامپ از هم گسیخته، رک ، مصمم و در عین حال تحقیر آمیز می باشد، هرچند استفاده او از افعال معین تعدیل کننده و مولفه های تردید، بیشتر از اوباما می باشد .از طرفی دیگر، گرچه هر دو ازاستراتژی های استیلاء برای کسب رضایت و حفظ مواضع عقیدتی خود بکاراستفاده کرده اند مواضع ایدئولوژیک ترامپ تصویری منفی و خوفناک از قدرت سایر کشورها و وضعیت جامعه آمریکاو رهبری آن القاءمی کند .این امر نشانگر سبک منحصر بفرد عوام فریبی کلامی (manipulation) ترامپ در موجه جلوه دادن خود بعنوان رئیس جمهور تاجر می باشد .بعلاوه، دونالد ترامپ برای پیشبرداندیشه های ایدئولوژیک خود ،بیش از حد به استفاده از تکرار ، زبان مبالغه ، فرافکنی ، پرسش های بلاغی و زبان توهم آمیز تکیه داشته است، در حالیکه اوباما به استفاده از زبان استعاره ، تأکید و ساختارهای موازی زبان به عنوان راهبردهای ترغیب تکیه کرده است .بنابراین، یافته های این تحقیق، گواه بر وجود تعاملی پیچیده بین قدرت،هژمونی و زبان در گفتمان های سیاسی می باشد .در پایان برخی از پیامدهای آموزشی این تحقیق ارائه شده است
fa
گفتمان سیاسی باراک أوباما و دونالد ترامپ در تجلی استیلاء(هژمونی) و قدرت