اثربخشی درمان فراشناختی بر باورهای فراشناختی، سبکهای پاسخدهی به غذا و توانایی به تأخیر انداختن پاداش در نوجوانان دختر دارای چاقی
ثریا ابراهیمی
علوم تربیتی و روانشناسی(پردیس)
۱۴۰۲
۱۳۷ص.
سی دی
دکتری
روانشناسی
۱۴۰۲/۰۹/۱۲
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان فراشناختی بر باورهای فراشناختی، سبکهای پاسخدهی به غذا و توانایی به تأخیر انداختن پاداش در نوجوانان دختر دارای چاقی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری (40 روزه) با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دارای چاقی شهر تبریز در سال تحصیلی 1402- 1401 بودند که تعداد 34 نفر به روش نمونه گیری هدفمند و با لحاظ کردن ملاک های ورود و خروج انتخاب شدند و در دو گروه پژوهش قرار گرفتند. گروه آزمایشی تحت دوازده جلسه درمان فراشناختی قرار گرفتند. هر دو گروه پژوهش در آغاز و اتمام پژوهش توسط پرسشنامه های پژوهش شامل مقیاس سبکهای پاسخدهی به غذا (ون استرین و همکاران ۱۹۸۶)، پرسشنامه توانایی به تأخیر انداختن پاداش (کربای و همکاران 1999) و پرسشنامه فراشناخت ولز (۲۰۰۴) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درمان فراشناختی در کاهش باورهای فراشناختی، سبکهای پاسخدهی به غذا و همچنین در افزایش میزان توانایی به تاخیر انداختن پاداش آزمودنی ها، با اثربخشی معناداری همراه بود (P<0/05). پیشنهاد می شود از نتایج پژوهش حاضر در جهت کاهش باورهای فراشناختی و سبک های پاسخدهی به غذا و همچنین تغییر توانایی به تاخیر انداختن پاداش با استفاده از درمان فراشناختی استفاده شود.
AbstractThe present study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of metacognitive therapy on metacognitive beliefs, response styles to food and the ability to delay reward in adolescent girls with obesity. The current research was a semi-experimental study using a pre-test-post-test design and follow-up (40 days) with a control group. The statistical population of the research included all obese middle school female students in Tabriz city in the academic year of 1401-1402,which 34 of them were selected by purposeful sampling, taking into account the inclusive and exclusive criteria.They were assigned into two research groups. The experimental group underwent twelve sessions of metacognitive therapy. Both research groups were evaluated at the beginning and at the end of the research by research questionnaires, including the scale of food response styles (van Strein et al,1986), the ability to delay reward questionnaire (Karbai et al, 1999) and the Wells Metacognition Questionnaire (2004). The data were analyzed using the analysis of variance with repeated measurements, using SPSS statistical software. The results showed that metacognitive therapy was effective in reducing metacognitive beliefs, response styles to food, and also in increasing the ability to delay the rewards of subjects (P<0.05). It is suggested that the results of the present research be used to reduce metacognitive beliefs and response styles to food, as well as changing the ability to delay reward using metacognitive therapy.
The effectiveness of metacognitive therapy on metacognitive beliefs, food response styles, and reward delay among obese female adolescents